Άκης και συνεργάτες

15:04 24/4/2013 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Νίκος Ορφανός

Τον θαυμάζω τον Άκη. Στα εβδομηνταδύο του ευθυτενής, ατσαλάκωτος, (το έχουν αυτό οι πολιτευτές από τη Θεσσαλονίκη φαίνεται), με δύναμη χαρακτήρα, εξακολουθεί να αρνείται τα πάντα με πυγμή. Ο Άκης είναι ρόλος. Πόζα, κείμενα μαχητικά, ενδυματολογία φροντισμένη. Καμιά σαρανταριά εκατομμύρια λέει ψάχνουν ακόμη οι ανακριτές. Ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού του να υπάρχει μια αθώωση λόγω αμφιβολιών και μια βάρκα να τον περιμένει σε μια ερημική ακτή του.........

Παναμά. Η Βίκυ ξυπόλητη να του φτιάχνει σαλάτες με τροπικά φρούτα, ενώ αυτός θα βερνικώνει τη βάρκα, με τα υπόλοιπα μυριάκια συντροφιά.
Πίσω στο ’88 ο Αντρέας βγαίνει από το Χέρφιλντ, κάνει μια αγέρωχη χειρονομία στη Δήμητρα, την πιάνει από το χέρι και κατεβαίνουν μαζί τις σκάλες του αεροπλάνου που τους φέρνει πίσω στην πατρίδα. Έχει προηγηθεί το σκάνδαλο Κοσκωτά, όπου πρώτη φορά σύσσωμος ο συμπολιτευόμενος Τύπος αναθεωρεί τη στάση του απέναντι στην Αλλαγή που το είχε ρίξει στα μπουζούκια και στα μου… άντε να μην πω. Η Ελευθεροτυπία είχε βγει με μαύρο πρωτοσέλιδο, πίσσα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Δύο φορές το Πασόκ έχασε εκλογές λόγω διαφθοράς και σκανδάλων, το (βρώμικο) 1989 και το 2004. Ο Άκης, πρωτεργάτης στην υπεράσπιση του Αντρέα, λεβέντη τον ανέβαζε, μάγκα τον κατέβαζε, που αποκατάστησε τη Δήμητρα σαν άντρας, ρε! Όμοιος ομοίω.
Λίγο αργότερα θα έρθει το «κωλόσπιτο» του Αντρέα, χτισμένο με λεφτά δανεικά από έναν έμπορο όπλων, τον Αντνάν Κασόγκι. Κάτι σάπιο είχε μπει στο βασίλειο του ελλαδίτικου σοσιαλισμού.
Ο Άκης έκλεισε στη φυλακή σχεδόν όλη του την οικογένεια, πρώην και νυν. Ακούω στο ραδιόφωνο αποσπάσματα από παλαιότερες ομιλίες του στα ηρωικά συνέδρια του κινήματος. Ο κόσμος να φωνάζει ακατάπαυστα, με πάθος. Συνθήματα, χαμός, τα Κάρμινα Μπουράνα να παιανίζουν. Ο Άκης προσπαθεί να ακουστεί πάνω από την οχλοβοή, βραχνιάζει, του τελειώνουν οι λέξεις, ψελλίζει κάτι βαρύγδουπα για το μέλλον, τον τόπο, τον σοσιαλισμό.
Αναρωτιέμαι τι να σκέφτονται όλοι αυτοί που ήσαν από κάτω και αποθέωναν τον παραλίγο ηγέτη του κόμματος. Ήξεραν; Διαισθάνονταν; Δεν ήθελαν να ξέρουν; Νιώθουν ξεγελασμένοι; Είναι ακόμα περήφανοι για την τότε οπαδική τους συμπεριφορά και παρουσία στις ομιλίες αυτές, όπου ποτέ κανείς δεν άκουγε τι ακριβώς έλεγαν οι ηγέτες ομιλητές; Έχουν αλλάξει κόμμα; Προφανώς, ε; Κάποιοι θα ψηφίζουν πλέον Σύριζα, άλλοι τον Καμμένο, ορισμένοι ίσως και το κόμμα με τα μαύρα.
Πού πάνε οι οπαδοί όταν οι ηγέτες τους πάνε φυλακή;
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φώναζε από τα μπαλκόνια. Συντρόφισσες; Σύντροφοι; Πού; Σε τι;
Πού είσαι ζιβάγκο που έδειχνες πως θα γινόσουν άλλος…