Άλλα ομόλογα να ευρωαγαπιόμαστε!

23:26 21/11/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Δεν μπορεί, θα το έχετε παρατηρήσει! Μόλις φρακάρει κάθε «νέα ιδέα» περί ευρωπαϊκού μηχανισμού διαχείρισης της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη, φουντώνει η συζήτηση περί ευρωομολόγων! Ακόμη και ο προηγούμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας, αντιεξουσιαστής-σοσιαλιστής Γ. Α. Παπανδρέου, αυτό το επικοινωνιακό κολπάκι υιοθετούσε για να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις από το ναυάγιο (τα ναυάγια ορθότερα) του ατομικού μηχανισμού

και παραλλαγών του, που εκπονήθηκε από το ευρωπαϊκό διευθυντήριο σε συνεργασία με την αμερικανική πλευρά για την σωτηρία της Ελλάδας!

Επισημαίναμε ορθά, τότε, την πολιτική διάσταση αυτού του παιγνίου, ενώ παράλληλα εξηγούσαμε την αδυναμία σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο εφαρμογής αυτής της .......εξεπιτούτου αόριστης και υπερβατικής «φιλολογίας». Παρόλα αυτά δεν διστάσαμε να μπούμε και εμείς σε αυτή τη συζήτηση, παρότι την θεωρούσαμε παραπλανητική. Ήταν τότε που επιχειρήσαμε να τοποθετήσουμε την κουβέντα σε πολιτική-στρουκτουραλιστική και όχι οικονομιστική ή απλώς θεσμική βάση. Προσπαθήσαμε, δηλαδή, να ξεκαθαριστεί για τι πράγμα μιλάμε και ποιοι ωφελούνται αντικειμενικά από τις διάφορες αναφορές περί ευρωομολόγων. Ποιες σχέσεις πολιτικής ισχύος δομούντο μέσω αυτών, με άλλα λόγια. Μόνον έτσι θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε την δυνατότητα ύπαρξής τους σε συνδυασμό με την πιθανή μορφή τους, και την οικονομικοθεσμική τους δυναμική στην πορεία μετεξέλιξης της ΕΕ, σε μια διαφορετική μορφή καπιταλιστικής πολιτικής οργάνωσης από την σημερινή.

Δυστυχώς, ο κυρίαρχος λόγος ηθικοπλαστικής μορφής των παραπολιτικών φορέων, του τύπου «άλλα ομόλογα να ευρωαγαπιόμαστε», σκέπασε με ένα βαρύ πέπλο ομίχλης τις ξεκάθαρες ιδέες που προσκομίσαμε στον δημόσιο διάλογο. Για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά το καιροσκοπικό του πράγματος, από πολλές δυστυχώς πλευρές.

Με δυο λόγια, είχαμε εξηγήσει από την αρχή ότι από μόνα τους τα ευρωομόλογα δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν μηχανισμό αντιμετώπισης της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη και ότι εάν λειτουργούσαν (θεωρητικά) ως σημαίνοντα αξίας σε υποκατάσταση του παρόντος ενιαίου νομισματικού συστήματος αυτής της οικονομικής περιοχής της ΕΕ, θα γονάτιζαν και θα αποδυνάμωναν μακροπρόθεσμα την Γερμανία και μερικές άλλες χώρες που στηρίζουν την ανάπτυξή τους στο ίδιο παραγωγικό και σε παρόμοιο κοινωνικό μοντέλο με αυτήν. Αν θέλετε, για μια στιγμή, να το διατυπώσω όπως οι «αγνοί πατριώτες» της ένοχης για την πτώχευση της χώρας μας διαπλοκής, θα έλεγα ότι η όψιμη φιλολογία περί ομολόγων υποκρύπτει την πρόθεση των ηττημένων εντός ενός συγκεκριμένου καθεστώτος ηγεμονίας - το οποίο οι ίδιοι καιροσκοπικά επέλεξαν για να ενταχθούν – να μεταβληθούν σε νικητές, βγάζοντας μάλιστα τη γλώσσα σε εκείνους που υπηρέτησαν πιστά και πειθαρχημένα το συγκεκριμένο αντιπληθωριστικό (και ασφαλώς αντιλαϊκό) μοντέλο με το ισχυρό νόμισμα.

Δηλαδή, οι διαπλεκόμενοι και κάποιοι νεο-αγανακτισμένοι στην πατρίδα μας, μέσω των «ευρωομολόγων», αποζητούν την τιμωρία των π