Αν το μνημόνιο είναι η απάντηση, τότε ποια είναι η ερώτηση;

Ένα οικονομικό Ευθυμογράφημα σαν Μποζογράφημα από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο
Το μνημόνιο είναι η απάντηση στην ελληνική κρίση, ισχυρίζονται ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Η απάντηση αυτή επιδέχεται αλλαγές στην έκφραση, στην διατύπωση της πολιτικής δράσης και στο timing εφαρμογής των προνοιών, αλλά όχι αλλαγές στην ουσία (κατεύθυνση/στόχο) της πολιτικής.
Αν όμως το μνημόνιο είναι η απάντηση, τότε ποια είναι η ερώτηση; Η ερώτηση είναι: «λεφτά υπάρχουν»;
Με το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση δηλαδή, το καθεστώς της μεταπολίτευσης του 1974 επιχειρεί να απαντήσει στην υπόθεση που με βεβαιότητα εκστόμισε ο Γιώργος Παπανδρέου: «λεφτά υπάρχουν»!
Κοιτάξτε, το ευρώ είναι σαν το μποζόνιο του Χιγκς. Λειτουργεί στην αγορά ως σωματίδιο που αντιστοιχεί στο πεδίο του Χιγκς, το οποίο προσδίδει αξία στην ύλη (οποιασδήποτε μορφής) κατά την συναλλαγή. Είναι και....αυτό στοιχειώδες σωματίδιο, δηλαδή δεν έχει σοβαρή εσωτερική δομή και δεν αποτελείται μέχρι σήμερα από άλλα, συστατικά σωματίδια. Η πολιτική φύση του ευρώ το καθιστά εξαιρετικά ασταθές, αν και μέχρι σήμερα εμφανίζεται εξαιρετικά σταθερό εξαιτίας της σχετικής ισχύος του, που οφείλεται στον αντιπληθωριστικό χαρακτήρα της Ευρωζώνης και σε άλλους παράγοντες που ορίζουν τον διεθνή ανταγωνισμό. Στο βαθμό που χάσει πολιτική ισχύ θα απωλέσει μέρος της σταθερότητάς του και τότε θα δώσει άλλα υποατομικά σωματίδια (εθνικά-ευρώ).

Αν και διαδίδεται ευρέως ότι το θεσμικό σύστημα που προσδιορίζει την συμπεριφορά του ευρώ δίνει στα λεφτά σου αξία, αυτό δεν είναι σωστό. Την αξία την δίνει, όπως πάντα, η σχέση ζήτησης και προσφοράς στην αγορά και μάλιστα στιγμιαία κατά την συναλλαγή και το παζάρι (διαπραγμάτευση με όρους ισχύος, ανισότητας), όπως την μάζα δίνει το πεδίο του Χιγκς, το οποίο δεν την δημιουργεί εκ του μηδενός αλλά την εμπεριέχει από πριν ως ενέργεια. Εδώ είναι το κόλπο, η ενέργεια που εμπεριέχει το ευρώ. Αυτή σχετίζεται με την ικανότητά του να προκαλεί ζήτηση, όχι στην αγορά εμπορευμάτων ή υπηρεσιών, αλλά για τον εαυτό του στην χρηματαγορά. Αναζητείς το ευρώ περισσότερο από ότι άλλα, σχετικά ασθενέστερα νομίσματα. Όσο το αναζητείς απεγνωσμένα, τόσα περισσότερα είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις για την απόκτησή του. Όχι οπωσδήποτε εσύ, αλλά σίγουρα η κοινωνία στο σύνολό της! Επειδή λειτουργείς εγωιστικά με «συλλογική συνείδηση», όσο περισσότερο το θες εσύ προσωπικά, τόσες περισσότερες θυσίες επιθυμείς να κάνουν οι άλλοι για να μην σου λείψει ως ενέργεια και ψευδοπαράγοντας διαμόρφωσης της αξίας (μάζα).
Για εσένα λοιπόν, που δεν καταλαβαίνεις πώς διαμορφώνεται με πολιτικά μέσα η οικονομική σχέση που προσδιορίζει κάθε φορά την αξία κατά την συναλλαγή, το ευρώ κατ’ αναλογία με το «Χιγκς» θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «νόμισμα/σωματίδιο του Θεού». Όσο για εκείνους που αντιλαμβάνονται ότι η ταπείνωσή τους και η φτώχια τους προκαλούνται εξαιτίας της λειτουργίας αυτού του νομίσματος στην χρηματαγορά και την ελληνική αγορά, η εικόνα αντιστρέφεται: γι’ αυτούς πρόκειται για το «καταραμένο (goddamn) νόμισμα.
Keywords
Τυχαία Θέματα