Από την Αθήνα στην επαρχία, ένας χρόνος μετά

10:04 16/1/2016 - Πηγή: Kafeneio-gr

Προχθές κλείσαμε ένα χρόνο στη Ζάκυνθο. Κι εκτός από τη μεγάλη μου χαρά νιώθω πως θέλω να σας μεταφέρω και το κλίμα. Κάποιοι με είδατε από κοντά πρόσφατα και ξέρετε τι έχω να πω για τη ζωή εδώ. Είπα όμως να δώσω στίγμα και στους υπόλοιπους αναγνώστες του zenhabits.Ακούω και διαβάζω για πολλούς που σκέφτονται ένα τέτοιο μεγάλο βήμα, κάποιους μέσα κι από εδώ.... Την ποιότητα ζωής την ακούτε συχνά, και σκέφτεστε και οι ίδιοι ότι μάλλον αλήθεια θα είναι. Από την άλλη, τα σημεία που μπορεί να σας κρατούν από την υλοποίηση του σχεδίου απόδρασης από τη μεγαλούπολη λίγο τα φαντάζομαι. Μην ξεχνάτε ότι το

έχω περάσει το στάδιο αυτό. Στα γρήγορα μεν, γιατί οι δικές μας αποφάσεις ήταν γοργές, αλλά δεν παύει να είχα παρόμοιους προβληματισμούς με τους δικούς σας, θαρρώ.
Ένα χρόνο μετά λοιπόν χαίρομαι που μπορώ να εστιάζω στα θετικά, όπως τα παρακάτω:Οι άνθρωποι είναι πιο ήρεμοι, κάνουν ένα διάλειμμα και για έναν καφέ. Μαθαίνεις να βάζεις το διάλειμμα στη μέρα σου γενικώς. Δύσκολα θα βρεις ανθρώπους εδώ που δουλεύουν συνέχεια από το πρωί ως το βράδυ. Στην Αθήνα, ακόμα και προσωπικά, ξέρω πολλούς. Και μην ξεχνιόμαστε, χρόνια ήμουν κι εγώ μία από αυτούς.Ο χρόνος τρέχει διαφορετικά, προλαβαίνεις. Γιατί αν ένα συναίσθημα έχω πιο έντονο από τη ζωή μου στην πόλη ήταν να μην προλαβαίνω, γενικώς. Εδώ ευτυχώς σχεδόν όλα βρίσκονται σε 2-3 δρόμους. Έτσι, προλαβαίνεις μέσα στο ίδιο πρωινό να κάνεις τις δουλειές σου, να πιεις τον καφέ σου και το μεσημέρι να είσαι σπίτι για φαγητό.Η φύση είναι δίπλα σου και κάπως σαν να λειτουργούν οι αισθήσεις σου καλύτερα. Βλέπεις, ακούς, γεύεσαι με άλλο ενδιαφέρον, θα τολμήσω να πω. Ακούγεται γραφικό, ε? Προφανώς και δεν είμαι η πρώτη που θα το παρατηρούσα. Αλλά ισχύει, η φύση σε ξυπνάει! Κι ο καθαρός αέρας, όλα τα λεφτά.Χαζεύεις. Το οπτικό σου πεδίο είναι ανοιχτό, δεν μπαίνουν μπροστά τόσα εμπόδια, κτίρια που κρύβουν τον ήλιο, και τον ουρανό. Στην πόλη ξεχνούσα να κοιτάξω ψηλά. Εδώ μου βγαίνει αβίαστα.Προμηθεύεσαι βασικά τρόφιμα κατευθείαν από τον παραγωγό της περιοχής. Και δεν είναι ένας. Επιλογές έχεις. Μάλιστα, με μια μικρή έρευνα στους ντόπιους, εύκολα βρίσκεις αυτό που είναι πιο κοντά στις δικές σου προδιαγραφές. Ακόμα και γύρω από το σπίτι σου να ρωτήσεις, όλο και κάποιος έχει τη δική του μικρή παραγωγή, για το σπίτι του, που πιθανότατα κάτι περισσεύει να δώσει και σε σένα. Αυτά μέχρι να φτιάξεις το δικό σου κήπο – είναι στα “to do” μου.Το παιδί το διασκεδάζει. Τρέχει, παίζει, βλέπει και δε φοβάται να πιάσει πράγματα που ξεπετιούνται δίπλα του και όλο κάτι ενδιαφέρον έχουν να του πουν. Φοβερά ερεθίσματα, μεγάλοι βοηθοί στην ανάπτυξη του.Ξυπνάει και το μυαλό, κατεβάζει ιδέες. Ο φρέσκος αέρας και ο χρόνος που κυλάει διαφορετικά είναι πολύ καλοί σύμμαχοι να βγάλεις προς τα έξω όποια όρεξη και δημιουργικότητα μπορεί μέχρι τώρα μέσα σου να κοιμόταν ύπνο βαθύ. Οι συζητήσεις με τον άντρα μου εδώ στην ηρεμία, για όνειρα, για σχέδια, σε χρόνους άνετους και όχι πιεσμένους: αξία ανεκτίμητη.Ο πολύς κόσμος το καλοκαίρι και η ησυχία το χειμώνα, αυτός ο διττός ρόλος του νησιού, είναι απ’ τα καλύτερα μου. Δε βαριέσαι. Έχεις τη βαβούρα του κόσμου που έρχεται να κάνει τις τρελές του διακοπές στη Ζάκυνθο, έχεις και την ηρεμία ενός τόπου όμορφου που ξεκουράζεται το χειμώνα και μαζεύει δυνάμεις και όρεξη για το επόμενο τρελό καλοκαιράκι.Το μεγαλύτερο ερώτημα σας μάλλον παραμένει: Και από δουλειά, τι γίνεται? Να σας θυμίσω ότι είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύω ότι οι καλοί δε χάνονται, ότι αν σκέφτεσαι θετικά όλο και κάτι καλό θα σου ‘ρθει, ότι καλύτερα να βλέπεις τη δυσκολία σαν ευκαιρία, και καταλαβαίνετε τι εννοώ. Βλέπω λοιπόν πως ευκαιρίες υπάρχουν. Ισχύει πως όσο υπάρχουν πράγματα που λείπουν από έναν τόπο, αυτόματα είναι και μια ευκαιρία να τα αναπτύξεις ο ίδιος. Αν πάλι σκέφτεσαι κάτι που ήδη υπάρχει, δεν έχεις παρά να βάλεις τα δυνατά σου και να το παρέχεις ο ίδιος, αλλά με αυτό το κάτι παραπάνω που θα κάνει τον άλλο να σε επιλέξει. Σε έναν προορισμό τουριστικό σαν αυτόν που ζω, μπορεί να υπάρχουν σχεδόν τα πάντα. Υπάρχει όμως τέτοιο περιθώριο βελτίωσης στις παρεχόμενες υπηρεσίες, που αν κάποιος θέλει να κάνει τη διαφορά, θα μπορέσει να την κάνει.Διάβαζα στο protagon.gr το Αφήνοντας την Αθήνα ΙΙ της Αγλαΐας Κρεμέζη. Μέσα στο κείμενο αυτό θα βρείτε τις διακοπές με μαγειρική που σκέφτηκαν να κάνουν η Αγλαΐα με τον άντρα της στη Τζια, και νομίζω θα ζηλέψετε. Μια ακόμα ωραία ιδέα, ευτυχώς τελευταία διαβάζουμε αρκετές, που σε κάνει να θέλεις να ψάξεις αυτό το κάτι συναρπαστικό που θα μπορούσες να φτιάξεις εσύ σε ένα νέο τόπο όμορφο. Δείτε το άρθρο της. Κι όπως γράφει στο τέλος και η ίδια, πέρα από τα αντισυμβατικά, υπάρχουν θέσεις και για διάφορα ελεύθερα επαγγέλματα όπως γραφίστες, γυμναστές, δάσκαλοι χορού, αλλά και χειροτέχνες – που ξέρω πως πολλοί από εσάς εκεί έξω που με διαβάζετε, μπορείτε να κάνετε θαύματα με τα χέρια σας.Παρόμοια πράγματα μπορώ να σας πω κι εγώ από εδώ, στη Ζάκυνθο. Ερχόμενοι στο νησί, είχαμε πει πως θέλουμε να ασχοληθούμε με το zenhabits και το blogging γενικότερα, για να έχουμε την ευχέρεια να δουλεύουμε από το σπίτι, να χαιρόμαστε ο ένας τον άλλον οικογενειακώς, και να έχουμε ένα ελεύθερο ωράριο που πολύ μας εξυπηρετεί σε πολλά, αλλά και στο να μεγαλώσουμε οι ίδιοι το παιδί μας στο σπίτι. Εν συντομία τα νέα μου λοιπόν, για να καταλάβετε ότι δυνατότητες υπάρχουν: πέρα από το zenhabits, έχουμε ήδη δημιουργήσει το ZakynthosEvents.com που είναι ένας διαδικτυακός οδηγός των εκδηλώσεων του νησιού και έλειπε, αναλαμβάνουμε την προώθηση ενός υπέροχου νέου οδηγού της Ζακύνθου που θα εκτυπωθεί και κυκλοφορήσει φέτος για πρώτη φορά και θα εξυπηρετεί επιπλέον τη μερίδα ανθρώπων που θέλει τον εναλλακτικό τουρισμό στο νησί, και έχουμε αναλάβει επίσης έναν ενδιαφέροντα ρόλο σε ένα ακόμη site.Τύχη? Μπορεί. Μα, ευκαιρίες υπάρχουν. Ίσως εδώ μπορείς να τις προσεγγίσεις πιο εύκολα πια. Κι αν έχεις το μικρόβιο της ανάπτυξης μέσα σου, είμαι σίγουρη πως σε περιμένει πορεία λαμπρή.Αν όλα αυτά σου ακούγονται αισιόδοξα γενικώς, αλλά όχι για σένα ειδικώς, και παράλληλα νιώθεις κάπως κουρασμένος και απογοητευμένος τελευταία, ίσως τελικά χρειάζεσαι μια μεγάλη αλλαγή περισσότερο απ’ όσο νομίζεις. Λίγο να ταράξεις τα νερά, να ρίξεις μια νέα ζαριά και να κάνεις ένα φρέσκο βήμα. Ναι, μπορεί να χρειαστεί να ρισκάρεις λίγο. Αλλά μπορεί και να σου βγει σε καλό – αυτό να σκέφτεσαι.