Από το όραμα στο δράμα.

15:05 7/2/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης

Η ιδέα για την ίδρυση της Ενωμένης Ευρώπης, αν καιεμφανίζεται αρχικά σε κείμενα του Β.Ουγκώ (1849), με τον όρο Ηνωμένες Πολιτείεςτης Ευρώπης, η υλοποίηση της ιδέας αυτής δρομολογήθηκε μετά τη λήξη του Β΄Παγκόσμιου Πολέμου, μετά τις τεράστιες καταστροφές σε υποδομές και έμψυχο υλικόπου υπέστηκαν όλες οι χώρες που........ είχαν εμπλακεί εθελούσια ή μη σ αυτόν.
Ένα πόλεμο που προκάλεσε η παραφροσύνη ενός Αδόλφου.Οι οραματιστές που πρωτοστάτησαν και έβαλαν τις βάσεις για τηνΕυρωπαϊκή Ένωση,

ήταν ο ΚόνραντΑντενάουερ, ο πρώτος καγκελάριος της μεταπολεμικής Ο.Δ.Γερμανίας, ο ΟυίνστονΤσόρτσιλ, πρωθυπουργός της Βρετανίας, ο Αλτσίντε ντε Γκάσπερι, πρωθυπουργός καιυπουργός των Εξωτερικών της Ιταλίας, ο Βάλτερ Χαλστάϊν, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και πρώτος πρόεδροςτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Ζαν Μονέ, Γάλλος οικονομικός σύμβουλος και πολιτικός, ο ΡομπέρΣουμάν, Γάλλος πολιτικός,διαπρεπής νομικός και υπουργός Εξωτερικών, ο Πωλ ΑνρίΣπάακ, Βέλγος πολιτικός που έγινε μέλος τηςκυβέρνησης ως υπουργός Εξωτερικών και ως πρωθυπουργός, και ο Ιταλός πολιτικός Αλτιέρο Σπινέλι. Οι τελικές αποφάσεις και διακηρύξεις που θέσπισαν την Ένωσητης Ευρώπης, προέβαλλαν ως αξίες κοινές για τα κράτη μέλη την ανθρώπινηαξιοπρέπεια, την ελευθερία, την δημοκρατία, την ισότητα, το κράτος δικαίου, καιτον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επί πλέον, οι κοινωνίες των κρατών μελών χαρακτηρίζονται απότον πλουραλισμό, την ανοχή, τη δικαιοσύνη την αλληλεγγύη και την απαγόρευση τωνδιακρίσεων. Επίσης το ιδρυτικό της Ε.Ε. εγγυάται την ελεύθερη κυκλοφορίατων προσώπων, των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων στην Ένωση.(Εδώ είναι όλο το ζουμί της Ένωσης).Κύριοι στόχοι της Ένωσης είναι η προαγωγή της ειρήνης, τωναξιών της και της ευημερίας των λαών της (αυτό είναι το παραμύθι).Μέχρι εδώ, όλα ωραία και καλά ως προς τις διακηρύξεις, τους σκοπούςκαι τους στόχους της Ένωσης.Στην πραγματικότητα όμως τι έγινε;;;Η Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε για να εξασφαλισθεί μια πολυπληθής καισίγουρη αγορά, κρατών και πολιτών, όπου οι μεγάλες βιομηχανικές χώρες βρήκανέτοιμο καταναλωτικό κοινό για τα προϊόντα τους που πλέον κυκλοφορούν ελεύθεραχωρίς επιβαρύνσεις από δασμούς και φόρους, περισσότερο προσιτά ως προς τιςτιμές αλλά και ανταγωνιστικά λόγω ποιότητας.Επίσης, οι βαριές βιομηχανίες βρήκαν πελατεία για τα οπλικάτους συστήματα και άλλα είδη (από αυτοκίνητα μέχρι κατσαρόλες) που έπρεπε λόγω «αλληλεγγύης»να προμηθευτούν οι «σύμμαχες» χώρες, προσφέροντας δώρα (μίζες λέγονται) σε κατάλληλα πρόσωπα καιφορείς όπως τα κόμματα, (όρα Siemens) ακόμα και με την διευκόλυνση της παροχήςδανείων από τους πωλητές. Έτσι ώστε και τα προϊόντα τους να πωλούν, αλλά καιλεφτά τους να επενδύουν με τόκους που επιβάρυναν τους αγοραστές.Έτσι και οι βιομηχανίες τους γιγαντώνονται, το εργατικό τουςδυναμικό έχει απασχόληση, και τα αποθεματικά τους αυξάνονται.Και ναι μεν οι διακηρύξεις της Ε.Ε. κόπτονται για την ειρήνητων μελών, όμως δεν εγγυώνται την ασφάλεια των μελών γιατί δια