Αποδοχή ή απόρριψη της πρότασης κ. Ακιντζί για την ΑΟΖ της Κύπρου

00:30 16/7/2019 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Σεβ. Μητροπολίτη Σεραφείμ Κυκκώτη

Αν πούμε ναι, θα πει κάποιος ότι υποκύπτουμε τους εκβιασμούς της Τουρκίας. Αν κάποιος πει όχι, η Τουρκία θα μας κατηγορεί και θα προπαγανδίζει στα Μέλη της Διεθνούς Κοινότητας ότι είμαστε εναντίο της διευθέτησης των διαφορών μας με ειρηνικό διάλογο. Αυτό κάνει άλλωστε συνέχεια και με το γνωστό δημοψήφισμα Ανάν...

Οι θέσεις όλων των Κυβερνήσεων και της Κύπρου

και της Ελλάδος, και των μόνιμων Μελών του ΣΑ του ΟΗΕ και της ΕΕ είναι η λύση του Κυπριακού προβλήματος να επέλθει μέσα από ειρηνικό διάλογο. Η επίσημη θέση της Κυβερνήσεως της Κύπρου και των Μελών του Εθνικού Συμβουλίου είναι ότι δεν πρέπει να συνδέεται η διαχείριση της ΑΟΖ με τις διαπραγματευτικές συνομιλίες για τη λύση του Κυπριακού Προβλήματος. Από την ημέρα που αρχίσαμε την διαδικασία της οικονομικής εκμετάλλευσης της ΑΟΖ μας γίνονται αναφορές και από τη Κυβέρνηση μας και τα Μέλη του Εθνικού Συμβουλίου και από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ και Μέλη της Διεθνούς Κοινότητας ότι πρέπει να ωφεληθούν οικονομικά όλοι οι κάτοικοι της Κύπρου.

Όπως με το δημοψήφισμα Ανάν, αντί να προχωρούσαμε σε ένα όχι ή ναι, καλύτερα ήταν προηγουμένως να ζητήσουμε συζήτηση για αλλαγές σε μερικούς όρους του όπως η κατάργηση της Δημοκρατίας Κύπρου, και έμφαση ότι ολόκληρη η γεωγραφική έκταση της Κύπρου ανήκει στην ΕΕ (χωρίς πλέον να έχει κανένα δικαίωμα η Τουρκία επί της Κύπρου).
Τις προτάσεις του κ. Ακινζί επομένως μπορούμε να τους δεχθούμε με τους δικούς μας όρους

Πρώτον, αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της Κρατικής Οντότητος της Δημοκρατίας της Κύπρου ως Μέλους της ΕΕ και του ΟΗΕ όπως μας αναγνωρίζει η Διεθνής Κοινότητα.

Δεύτερον, αναγνώριση εκ μέρους της Τουρκίας της ΑΟΖ της Δημοκρατίας της Κύπρου όπως προνοεί το Διεθνές Δίκαιο.
Τρίτον, η εμπλοκή και της Τουρκίας στη λύση του Κυπριακού προβλήματος μαζί με τις εγγυήτριες χώρες Ελλάδα και Μ. Βρεττανία και τη συμμετοχή του ΣΑ του ΟΗΕ και της ΕΕ που η Κύπρος με βάση το Διεθνές Δίκαιο ανήκει.

Τέταρτον, διαβεβαίωση εκ μέρους της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων ότι η τελική λύση του Κυπριακού προβλήματος είναι η εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΣΑ και της ΓΣ του ΟΗΕ.

Πέμπτον, ως δείγμα καλής θέλησης της αποδοχής της πρότασης του κ. Ακιντζί για συζήτηση της οικονομικής διαχείρισης της ΑΟΖ της Κύπρου να επιστραφεί άμεσα η πόλη της Αμμοχώστου στους νόμιμους κάτοικους της χωρίς κανένα όρο
Έκτο, να τονισθεί ότι ο δημογραφικός και πληθυσμιακός παράγοντας της Κύπρου του 1974 πρέπει να γίνει σεβαστός από όλους για τα οικονομικά οφέλη της οικονομικής διαχείρισης της ΑΟΖ μας (οι τουρκοκύπριοι όταν έγινε η βάρβαρη τουρκική εισβολή ήταν το 18% του πληθυσμού της Κύπρου)

Δεν μπορεί η Τουρκία να ομιλεί για 50% σε όλα μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, υπάρχουν και οι Κοινότητες των Μαρωνιτών και των Αρμενίων και να μη ξεχνούμε ότι η Ελληνοκυπριακή δεν είναι μόνο το 50% του πληθυσμού της Κύπρου. Με το ίδιο επιχείρημα της Τουρκίας τότε θα πρέπει πρώτα η ίδια να προχωρήσει στο γεωγραφικό διαχωρισμό και διαμελισμό της δικής τους χώρας και μετά να επιμένει και για τον τρόπο διευθέτησης του Κυπριακού προβλήματος.

Σε μια έρευνα του γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπιγκεν με τίτλοEthnic Groups in the Republic of Turkey, αναφέρεται ότι στη σημερινή Τουρκία υπάρχουν τουλάχιστον 52 εθνότητες, με ξεχωριστά γλωσσικά, θρησκευτικά και εθνολογικά χαρακτηριστικά. Σε μια προσπάθεια να υποβαθμίσει αυτό τον αριθμό ο πρώην Πρόεδρος της Τουρκίας Τουργκούτ Οζάλ είχε αναφερθεί σε μόλις… 25 εθνότητες που κατοικούν στην επικράτεια της Τουρκίας.

Σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Ethnologue: Language of the world, στο χώρο της σημερινής Τουρκίας μιλιούνται άλλες 34(!) γλώσσες, εκτός από τα τουρκικά της Ανατολίας. Η μεγαλύτερη από αυτές είναι η Kurmanji(κουρδική διάλεκτος), που μιλιέται από περίπου 5 εκ. ανθρώπους και η μικρότερη είναι η Hirtevin, που μιλιέται από 250-300 Συρο-Χαλδαίους. Στο μεταξύ μιλιούνται η Αραβική (1,5 εκ.), η Κιρκασική (περίπου 1 εκ.), η Περσική(700.000), η Αζερική (600.000), η Γκαγκαούζικη (330.000), η Πομακική (300.000), η Καμπαρντιάνικη (210.000), η Λαζική (100.000), η Μιγκρέλικη (100.000), η Αρμενική (70.000), η Σερβοκροάτικη (100.000),η Αλβανοτοσκική (70.000), η Ελληνική (4000 στην Κωνσταντινούπολη και 300.000 ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι)…