Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση

13:51 27/9/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη«Ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα, γίνεται αλήθεια.»«Η ελευθερία στις καπιταλιστικές κοινωνίες λίγο πολύ παραμένει αυτό που ήταν στις αρχαίες Ελληνικές δημοκρατίες: Ελευθερία για ιδιοκτήτες σκλάβων.»Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοβ (Λένιν) Συνεχίζεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση το πλιάτσικο που ξεκίνησε εδώ και δύο χρόνια στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων από τους ξένους αλλά και ντόπιους σύγχρονους λυκανθρώπους που τρέφονται με το χρήμα, προσκυνούν το χρήμα και έχουν για θεό τους μόνο το χρήμα. Λεηλατούν και

φοβίζουν, γκρεμίζουν και εγκαταλείπουν,  όπως κάνουν όλοι οι κατακτητές όταν τα μαζεύουν και φεύγουν.Αρπάζουν όσο μπορούν περισσότερα ικανοποιώντας έτσι την επιθυμία τους για μεγαλύτερο κέρδος και ταυτόχρονα λεηλατούν για να μην μπορούν...... εύκολα αυτοί που μένουν πίσω να τους κυνηγήσουν και να τους πάρουν τα κλεμμένα.Όλα τα μέτρα που παίρνονται εδώ και δύο χρόνια από την κυβέρνηση με την πλήρη στήριξη των γνωστών « υπεύθυνα αντιπολιτευόμενων» πολιτικών κομμάτων στοχεύουν , όχι στο να σωθεί η χώρα ( την οποία κυβερνούσαν οι ίδιοι τα τελευταία 40 χρόνια), αλλά στο να διευκολύνουν την κλοπή και τη λεηλασία των εισοδημάτων των πολιτών. Όταν οι κατακτητές καίνε και καταστρέφουν, υπάρχουν πάντα εκείνοι που πιστεύουν πως η καταστροφή δεν θα τους αγγίξει και τηρούν στάση αναμονής, μέχρι να διαπιστώσουν γυρνώντας πίσω τους, πως ο κατακτητής μπήκε από την πίσω πόρτα και έκαψε και το δικό τους σπίτι, αφού πρώτα πήρε ότι πολύτιμο υπήρχε μέσα σ’ αυτό.Ο Παντελής ήταν ένας από εκείνους.Εδώ και 25 χρόνια δούλευε ως υπάλληλος γραφείου στην ίδια τεχνική εταιρία. Ήταν μία από αυτές που «ανακατευόταν» με δημόσια έργα.Εντάξει, ο μισθός του δεν ήταν αυτός που έλεγε η σύμβαση, αλλά ο Παντελής δεν έδινε σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες. Τα ένσημά του ήταν κι αυτά λιγότερα, όμως ούτε αυτό τον ένοιαζε γιατί το αφεντικό του ήταν καλός άνθρωπος, τόσο που έγινε νονός του μοναχογιού του. Κάποιες φορές καθόταν στη δουλειά και μια δυο ώρες παραπάνω, αλλά ποτέ δεν καταδέχτηκε να ζητήσει παραπάνω χρήματα. Ούτε και το αφεντικό του και κουμπάρος του, βέβαια, προθυμοποιήθηκε ποτέ να του δώσει κάτι παραπάνω. Άλλωστε ο Παντελής ήταν έντιμος άνθρωπος. «Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή…»Πάντα πίστευε πως ο δημόσιος τομέας δεν λειτουργούσε σωστά. Δεν ήταν ο μόνος. Και το αφεντικό του και κουμπάρος του, το ίδιο πίστευε. Ειδικά κάθε φορά που έπρεπε να δώσει κάποιο μπαξίσι για να πάρει κάποιο έργο, όλο το δημόσιο, από τα κτίρια μέχρι τους ανθρώπους, το έβγαζε άχρηστο.Έμενε στο σπίτι που του είχε αγοράσει ο πατέρας του, λίγο πριν πεθάνει, οπότε είχε γλυτώσει, τουλάχιστον, από το ενοίκιο και δεν είχε και θηλιά στο λαιμό του τις δόσεις κάποιου δανείου.Έτσι κατάφερε να σπουδάσει το μοναχογιό του χωρίς πολύ μεγάλες δυσκολίες.Όταν τελείωσε, τον πήρε από το χέρι και πήγαν μαζί στο γραφείο του υφυπουργού, με σκοπό να μπορέσει να βρεθεί στο δημόσιο, μια θέση και για το γιο του. Να μην περνάει κι ο γιος του αυτά που περνάει εκείνος τόσα χρόνια στη δική του τη δουλειά. Όμως