Χάνονται και εκδικούνται…

16:11 14/2/2014 - Πηγή: Kafeneio-gr

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία, τα οποία ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ, σχετικά με την ανεργία, η οποία πλέον λειτουργεί διαλυτικά για τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Τον Νοέμβριο του 2013, σύμφωνα πάντοτε με την ΕΛΣΤΑΤ, η καταγεγραμμένη ανεργία «έπιασε» το 28%. Κοντά σε αυτή οφείλει να προστεθεί και η ανεπίσημη, όλων εκείνων δηλαδή των ανθρώπων....
, οι οποίοι δεν έχουν πια το κουράγιο

να ανανεώνουν τις κάρτες τους στον ΟΑΕΔ. Άλλωστε, οι μακροχρόνια άνεργοι σκέφτονται ακόμα και το αντίτιμο του εισιτηρίου του λεωφορείου για να επισκεφτούν τα τοπικά υποκαταστήματα του ΟΑΕΔ και να σφραγίσουν μια κάρτα για καθαρά τυπικούς λόγους, καθώς δεν έχουν να κερδίσουν κάτι από αυτό από τη στιγμή που δουλειές δεν υπάρχουν.

Την ίδια στιγμή η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αντιμετωπίζει τους άνεργους ως «πάτημα» για την τριπλή προεκλογική της εκστρατεία μοιράζοντας ψεύτικες υποσχέσεις για προγράμματα του ΕΣΠΑ, τα οποία είχε εξαγγείλει και τον Μάρτιο του 2013 ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, κάνοντας μάλιστα λόγο για 700.000 θέσεις εργασίας. Την ίδια υπόσχεση δίνει και φέτος ο Αντώνης Σαμαράς, χαμηλώνοντας τον πήχυ, μιλώντας για 440.000 θέσεις εργασίας. Την ίδια στιγμή, τα συστημικά ΜΜΕ φροντίζουν να «διαφημίζουν» συναντήσεις του πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου με εκπροσώπους πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίοι επιθυμούν τάχα να επενδύσουν στην Ελλάδα των ανύπαρκτων κανόνων εργασίας χωρίς τον στοιχειώδη σεβασμό στα εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς οι εργοδότες μπορούν να μεταχειρίζονται όπως θέλουν τους εργαζόμενους, αλλά και να τους πληρώνουν όποτε θέλουν και αν θέλουν.

Η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας έχει μετατρέψει την λεγόμενη «αγορά εργασίας» σε μια ζούγκλα από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, οι οποίοι εξασφάλιζαν έστω και μια υποτυπώδη κάλυψη των εργαζομένων τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμα και στον τομέα του τουρισμού για τον οποίο η κυβέρνηση Σαμαρά πανηγυρίζει και μιλά για ανάπτυξη, τα πράγματα είναι τραγικά σε ότι αφορά τους εργαζόμενους, οι οποίοι διατίθενται ως βορά στα νύχια των «επενδυτών» με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα ξενοδόχου πριν από λίγο καιρό, ο οποίος τόλμησε, με κυβέρνηση Σαμαρά πάντα, να δημοσιεύσει αγγελία «εργασίας», στην οποία αντί για μισθό προσέφερε ύπνο και φαγητό. Όλα αυτά σε μια χώρα, την οποία ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, επιμένει να τη χαρακτηρίζει ως «φυσιολογική».

Αυτή είναι η αντίληψη των κρατούντων ή τουλάχιστον αυτή είναι η εικόνα που τους μεταφέρουν οι «σύμβουλοί» τους, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν καμιά απολύτως επαφή με την πραγματικότητα. Πάνω από όλα όμως είναι η αντίληψη των ανθρώπων, οι οποίοι αφού χρεοκόπησαν τη χώρα, ευαγγελίζονται χωρίς ντροπή το «νέο» και απαιτούν την παραμονή τους στις κυβερνητικές θέσεις. Πρόκειται για τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν αμολήσει τον εντεταλμένο της Άνγκελα Μέρκελ, Γιοακίμ Φούχτελ, τον γνωστό και ως «υπουργό Ελλάδας» να αλωνίζει στις περιφέρειες της χώρας και να κάνει εκτιμήσεις για το που θα μπορέσουν να στηθούν οι γερμανικές και όχι μόνο εταιρείες, οι οποίες θα έρθουν να «επενδύσουν» στη χώρα. Άλλωστε δε θα πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι οι Γερμανοί προετοιμάζουν το έδαφος για δημιουργία «Επενδυτικής Τράπεζας» στην Ελλάδα, στην οποία δε θα κακόπεφτε η «ιδέα» να διαχειριστεί η ίδια τα ελληνικά προγράμματα του ΕΣΠΑ. Με αυτόν τον τρόπο οι Γερμανοί ή όποιοι άλλοι «επενδυτές» δε θα χρειαστεί να βάλουν και το χέρι στην τσέπη για να φτιάξουν τις «επενδύσεις» τους ή να πληρώνουν τους Έλληνες εργαζόμενους στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Ζητούμενο άλλωστε είναι η «ανάπτυξη» με κάθε κόστος, έστω κι αν χρειαστεί να επανέλθει επίσημα ο θεσμός της δουλείας. Πάνω από όλα «ανάπτυξη».

Συμπερασματικά, τούτη η κυβέρνηση – συνονθύλευμα απομειναριών του χθες έχει αρχίσει πια να γίνεται επικίνδυνη για τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα. Ζει και υπάρχει μέσα σε ένα καθαρά σουρεαλιστικό δικό της περιβάλλον, για το οποίο κανείς δε θα ενδιαφερόταν αν δεν κρατούσε στα χέρια της τις τύχες της κοινωνίας και της χώρας. Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο βασίλειο της Δανιμαρκίας, το οποίο εκπέμπει έντονη δυσοσμία, κάθε λογικός άνθρωπος αναρωτιέται πως μπορεί μια τέτοια κυβέρνηση να παραμένει στη θέση της. Εύλογη η ερώτηση. Μήπως ο λόγος είναι η υπογραφή του τρίτου Μνημονίου και το «δέσιμο» της χώρας χειροπόδαρα για τις επόμενες αρκετές δεκαετίες;

Ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει, καλά θα κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά να το σκεφτεί διπλά. Οφείλει να συλλογιστεί ότι δεν νομιμοποιείται πλέον να υπογράψει το οτιδήποτε. Το μόνο που μπορεί να κάνει και είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία της είναι να αποφασίσει το αν η ημερομηνία των εθνικών εκλογών θα είναι πριν ή μετά τη συντριβή της στις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές κάλπες. Αρκετά έπαιξε και με το λαό και με τη χώρα…