Δέχτηκα να με παρακολουθεί το Αφεντικό μου και... αηδίασε...

17:27 10/5/2020 - Πηγή: Kafeneio-gr

Kατά τη διάρκεια της πανδημίας, ολοένα και περισσότεροι εργοδότες άρχισαν χρησιμοποιούν λογισμικό, για να παρακολουθούν την εργασία των υπαλλήλων τους που δουλεύουν από το σπίτι. Ο Adam Satariano, ένας δημοσιογράφος των New York Times, χρησιμοποίησε ένα παρόμοιο λογισμικό και κατέγραψε τις εμπειρίες του...

ΛΟΝΔΙΝΟ – Στις 23 Απριλίου, άρχισα να δουλεύω στις 8.49 π.μ., διαβάζοντας και απαντώντας σε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, περιηγούμενος

στην επικαιρότητα και στο Twitter. Στις 9.14 π.μ., έκανα αλλαγές σε μια προς έκδοση ιστορία και διάβασα σημειώσεις μιας συνέντευξης. Στις 10.09 π.μ., η δουλειά ξέφυγε, καθώς διάβασα για το ιρλανδικό χωριό, όπου ο Matt Damon ζούσε την περίοδο της καραντίνας.

Όλες αυτές οι λεπτομέρειες - από τους ιστότοπους που επισκέφτηκα έως τις GPS συντεταγμένες μου - ήταν διαθέσιμες στο αφεντικό μου για έλεγχο.

Να γιατί: Με τους εκατομμύρια εργαζομένους από το σπίτι την περίοδο της πανδημίας του κορωναϊού, οι εταιρίες αναζητούν τρόπους να διασφαλίσουν ότι κάνουμε αυτό το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουμε. Έχει αυξηθεί η ζήτηση για λογισμικό ικανό να παρακολουθεί υπαλλήλους, με προγράμματα επίβλεψης των λέξεων που πληκτρολογούμε, λήψης φωτογραφιών με τις κάμερες των Η/Υ μας, καθώς και κατάταξης όσων από μας περνούμε υπερβολικά πολύ χρόνο στο Facebook και όχι αρκετό στο Excel.

Η τεχνολογία εγείρει το ακανθώδες θέμα της ιδιωτικότητας, αν δηλαδή οι εργοδότες διαχωρίζουν τη διατήρηση της παραγωγικότητας του εργατικού δυναμικού που βρίσκεται έγκλειστο στο σπίτι από την τρομακτική παρακολούθηση τους. Προσπαθώντας να βρω απάντηση, ενεργοποίησα το λογισμικό -«πράκτορα» ως προς εμένα.

Τον τελευταίο μήνα, φόρτωσα το λογισμικό παρακολούθησης υπαλλήλων της Hubstaff, μιας εταιρίας της Ινδιανάπολης. Κάθε λίγα λεπτά, κατέγραφε ένα στιγμιότυπο οθόνης με τους ιστότοπους στους οποίους περιηγήθηκα, τα έγγραφα που έγραφα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επισκέφτηκα. Από το τηλέφωνό μου, χαρτογράφησε τους χώρους, όπου πήγα, συμπεριλαμβανομένης μιας δίωρης βόλτας μου με το ποδήλατο στο «Battersea Park» με τα παιδιά μου, κατά τη διάρκεια των εργάσιμων ωρών (ουπς).

Προς ολοκλήρωση του πειράματος, έδωσα στην εκδότριά μου (επικεφαλής του τμήματος), την Pui - Wing Tam, τα κλειδιά για το πρόγραμμα Hubstaff, ώστε να μπορεί να με παρακολουθεί. Μετά από τρεις εβδομάδες ψηφιακής παρακολούθησης, το μέλλον της παρακολούθησης εργασίας φάνηκε και στους δυο μας υπερβολικά ενοχλητικό, παρεμβατικό. Όπως είπε: «Αηδία».

1η Εβδομάδα

Adam: Κατέβασα το πρόγραμμα στο φορητό Η/Υ και το κινητό μου με έντονη δόση σκεπτικισμού. Είχα ακούσει για αυτό το είδος εργαλείου, το οποίο οι εταιρίες της Wall Street χρησιμοποιούν, εδώ και χρόνια, επικαλούμενες, κυρίως, την ασφάλεια, ενώ οι υπάλληλοι σπάνια έχουν λόγο ως προς τον τρόπο παρακολούθησής τους.

Ο Dave Nevogt, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του προγράμματος Hubstaff, ο οποίος μου επέτρεψε να δοκιμάσω δωρεάν το συνδρομητικό λογισμικό του, δήλωσε ότι η εντολή για κατ’ οίκον εργασία, την περίοδο της επιδημίας του κορωναϊού, κατέστησε το λογισμικό παρακολούθησης των υπαλλήλων περιζήτητο. Οι δοκιμές του λογισμικού του προγράμματος Hubstaff, που κοστίζουν μεταξύ 7 έως 20 δολαρίων, ανά μήνα και χρήστη, έχουν τριπλασιαστεί από τον περασμένο Μάρτιο, δήλωσε.

«Ο κόσμος αλλάζει», μου είπε ο κ. Nevogt. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι παρακολουθούνται, επομένως, δεν παραβιάζεται η ιδιωτικότητά τους, πρόσθεσε.

Ένα κύριο χαρακτηριστικό του προγράμματος Hubstaff είναι ότι η παρακολούθηση μίας δραστηριότητας δίνει στους διευθυντές μια εικόνα αυτού που κάνει ο υπάλληλος. Χωρισμένο σε βήματα δέκα λεπτών, το σύστημα μετρά το ποσοστό του χρόνου, όπου ο εργαζόμενος πληκτρολογεί ή μετακινεί το ποντίκι του Η/Υ. Αυτό το ποσοστό λειτουργεί ως βαθμός παραγωγικότητας.

Κάθε μέρα, ένα ηλεκτρονικό μήνυμα αποστελλόταν σε μένα και την Pui - Wing με μία επισκόπηση της ημέρας μου: τις ώρες εργασίας μου, τη βαθμολογία παραγωγικότητας, και τους ιστότοπους και τις εφαρμογές που χρησιμοποίησα.

Μία ημέρα του περασμένου μήνα, καθώς έβαζα τις τελευταίες πινελιές σε ένα άρθρο, μου χρειάστηκαν 3 ώρες και 35 λεπτά για την επεξεργασία του εγγράφου, και μία ώρα για ένα αρχείο με τις σημειώσεις έρευνας και συνεντεύξεων. Άλλα 90 λεπτά χρειάστηκαν για την ηλεκτρονική αλληλογραφία.

Αυτή ήταν μία από τις παραγωγικότερες ημέρες μου, το λογισμικό μετρούσε, ωστόσο, τις αποκλίσεις μου (τα «παραπατήματα»). Έδειξε ότι έκανα περιήγηση στη μουσική εφαρμογή «Spotify». Για το εργαλείο συνεργασίας, «Slack», χρειάστηκαν 22 λεπτά. Άλλες μέρες, η προσοχή αποσπόταν, συνήθως, με το φαγητό, συμπεριλαμβανομένης της δεκάλεπτης αναζήτησης μιας πίτσας.

Το πρόγραμμα Hubstaff καταχώρησε, επίσης, τις GPS συντεταγμένες μου, ένα χαρακτηριστικό, το οποίο -σύμφωνα με τον κ. Nevogt- χρησιμοποιείτο, κυρίως, από τις εταιρίες, στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν ότι οι πωλητές τους επισκέπτονταν πελάτες. Δεδομένου ότι το Λονδίνο βρίσκεται σε εγκλεισμό από τα τέλη Μαρτίου, είχα λίγες κινήσεις να κάνω. Το λογισμικό με συνέλαβε να κάνω «τζόκινγκ» σε ένα γειτονικό πάρκο. Και να πηγαίνω σε μία κάβα.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ