Δει δη χρημάτων ή μήπως δει ήθους και νοημοσύνης;

20:44 9/7/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Ευθύλογος
Λένε ότι από μικρό κι’ από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Λάθος! Από αυτούς μαθαίνεις τη μισή αλήθεια. Την άλλη μισή τη μαθαίνεις από μεγάλο και λογικό, αρκεί …να τάχει πάρει στο κρανίο. [1]
Η φράση «Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΦΡΕΝΟΚΟΜΕΙΟ» είναι μάλλον η πιο χαρακτηριστική περίπτωση και αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη συνεισφορά του «εθνάρχη» σ’ αυτόν τον τόπο. Με έξι λέξεις μετέτρεψε ένα ......
κρατικό μυστικό σε εκλαϊκευμένη γνώση! [2]
Όχι πως δεν το ξέραμε – πάντα σιγοψιθυρίζαμε αυτή τη φράση

μεταξύ μας - αλλά από τη στιγμή που την ξεστόμισε σε στιγμή αγανάκτησης κι’ ο μακαρίτης, μπορούμε να την βροντοφωνάζουμε κι εμείς χωρίς να φοβόμαστε ότι κάποιος ηλίθιος θα μας σύρει στα δικαστήρια με το αιτιολογικό ότι προσβάλλουμε το «εθνικό μεγαλείο» ή ότι μειώνουμε την εθνική αξιοπρέπεια.[3]
Η δεύτερη μεγάλη συνεισφορά του «εθνάρχη», στον τομέα του Αγνωστικισμού αυτή τη φορά, έγκειται στο βαρυσήμαντο ερώτημά του «ΠΟΙΟΣ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ;» που το διατύπωσε πάλι σε στιγμή οργής.
Αμέσως παρακάτω εξηγώ γιατί θεωρώ ότι το ερώτημα ανήκει στον συγκεκριμένο φιλοσοφικό χώρο.
Προσπαθώ να σκεφτώ κάποιους νόμους που ψηφίστηκαν μεταπολεμικά στην Ελλάδα. Βέβαια δεν είμαι νομικός αλλά αφού «άγνοια νόμου απαγορεύεται», κάθισα και διάβασα κάμποσους από δαύτους. Από πού να ξεκινήσω;
Από τον νόμο περί βουλευτικής ασυλίας και περί ευθύνης υπουργών;
Και μόνον το σκάνδαλο Siemens και η περίπτωση Τσοχατζόπουλου αποδεικνύουν την επιτυχία του νόμου. (Ή μήπως τη σκοπιμότητα;)
Από τους νόμους που σχετίζονται με την παιδεία;
Οι αλλοπρόσαλλες συνεχείς μεταρρυθμίσεις και το σημερινό χάλι της παιδείας είναι οι καλλίτεροι μάρτυρες της «ορθότητας» των σχετικών νόμων.
Όσο για τον τελευταίο νόμο περί ανωτάτης παιδείας, που υπερψηφίστηκε με σημαντική πλειοψηφία αλλά ξεσήκωσε πληθώρα πανεπιστημιακών αντιδράσεων, υπάρχουν πέντε ερμηνείες.
Πρώτη ερμηνεία:
Ο νόμος είναι σωστός, άρα οι πανεπιστημιακοί που αντιδρούν είναι αγύρτες. Δεύτερη ερμηνεία:
Ο νόμος είναι λάθος, άρα οι βουλευτές που τον ψήφισαν είναι αγύρτες.
Τρίτη ερμηνεία:
Ο νόμος είναι σωστός αλλά η νοημοσύνη των πανεπιστημιακών δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν την ορθότητα του, άρα δεν είναι αγύρτες αλλά βλάκες.
Τέταρτη ερμηνεία:
Ο νόμος είναι λάθος αλλά η νοημοσύνη των βουλευτών που τον ψήφισαν δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν τα λάθη του, άρα δεν είναι αγύρτες αλλά βλάκες.
Πέμπτη ερμηνεία:
Ο νόμος είναι λάθος, η νοημοσύνη των πανεπιστημιακών δεν τους επιτρέπει να καταλάβουν τα λάθη του, αντιδρούν όμως γιατί το ένστικτο του συμφέροντος, τους πληροφορεί ότι δεν τους βολεύει ένας τέτοιος νόμος.
Προσωπικά θεωρώ όλες τις παραπάνω εκδοχές ισοπίθανες.
Από τους νόμους για την πάταξη της διαφθοράς;
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, κατά κανόνα οι ευφυέστεροι και καλλίτεροι μαθητές προτιμούσαν το Πολυτεχνείο. Από τότε μέχρι τώρα οι ευφυέστεροι και καλλίτεροι μαθητές, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους