Δέκα προκλήσεις από τη συνέντευξη Μητσοτάκη...

07:05 23/3/2023 - Πηγή: Kafeneio-gr

Από τα μυθεύματα περί «τοπικής τηλεδιοίκησης» στην επίθεση προς τους εργαζόμενους και από την αυτοκρατορικού... τύπου ανακοίνωση για της εκλογές στην εμμονή με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Το τηλεοπτικό σόου-ξέπλυμα προς τον πρωθυπουργό έχει ξεσηκώσει θύελλα κριτικής, με την αντιπολίτευση και τους πολίτες να εκτοξεύουν σφοδρά πυρά προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Σε ένα αποστειρωμένο και πλήρως ελεγχόμενο περιβάλλον (από τα πυρά άλλωστε δεν γλιτώνει ούτε ο ίδιος ο Σταύρος Θεοδωράκης) ο πρωθυπουργός

με αυτοκρατορκό ύφος προχώρησε σε σειρά προκλητικών τοποθετήσεων τόσο για την τραγωδία στα Τέμπη όσο και για άλλα ζητήματα της επικαιρότητας.
Είπε πολλά εξοργιστικά ο πρωθυπουργός στη συγκεκριμένη συνέντευξη, δηλώσεις που ενοχλούν όχι μόνο τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά και το κοινό αίσθημα, όπως, για παράδειγμα όταν ζήτησε από νεαρή επιβάτη του μοιραίου τρένου να «βάλει πλάτη και αυτή για να αλλάξει αυτή η χώρα».
Δέκα στιγμές
Εκλογές μέσω... τηλεοπτικής συνέντευξης και χωρίς ημερομηνία: Μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητος ότι οι εκλογές θα γίνουν το Μάιο. Δεν θα γίνουν τον Ιούλιο. Και δεν θα γίνουν -θα ήταν και αδιανόητο να λέγαμε ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Ιούλιο- διότι μπορεί να χρειαστεί δεύτερη κάλπη. Πολύ πιθανό. Και δεν θα πάμε να κάνουμε εκλογές τον Αύγουστο. Και φυσικά έχουμε και την περίοδο των Πανελληνίων, την οποία πρέπει να προστατεύσουμε ως «κόρη οφθαλμού». Εκμαιεύσατε, είδατε, κάποιες ειδήσεις από την συνέντευξη.
Διάχυση ευθυνών: Εμείς και εγώ προσωπικά ανέλαβα με θάρρος την ευθύνη που μου αναλογεί και είπα μία κουβέντα. «Φταίμε όλοι». Γιατί είναι τόσο δύσκολο κ. Θεοδωράκη αυτή τη κουβέντα να την πούμε επιτέλους όλοι; Γιατί δεν την έχουν πει όλοι. Δεν την έχουν πει όλοι. Δε μπορούμε επιτέλους να συμφωνήσουμε ότι όλοι έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης; Το μερίδιο που μας αναλογεί για τα χρόνια που κυβερνήσαμε. Τόσο δύσκολο είναι αυτό; Και πρέπει να προκαλούμε την νοημοσύνη των πολιτών. Και θα έλεγα και την οργή των θυμάτων της τραγωδίας με το να λέμε «εμείς δεν φταίμε και φταίνε οι άλλοι». Μα θα κερδίσει κανείς πολιτικά από αυτό; Πολύ αμφιβάλλω αλλά σε βαθιά, ανθρώπινο επίπεδο…
Κυβερνητικό αφήγημα: Υπήρχε η τοπική τηλεδιοίκηση. Ο σταθμάρχης έβλεπε ότι το τρένο ήταν στη λάθος γραμμή άσχετα αν δεν το είδε εκείνη τη στιγμή… Φαινόταν στον πίνακα. Αυτό δεν αμφισβητείται. Αυτό το οποίο έλειπε είναι ένας μεγάλος πίνακας για να το πω πολύ απλά -κάπου κεντρικά και εκεί θα καταλήξει τελικά το σύστημα- ένα δεύτερο επίπεδο ελέγχου, το οποίο θα έδειχνε εκείνη τη στιγμή, έχοντας την πλήρη εποπτεία όλου του δικτύου ότι έχουμε δύο τρένα τα οποία κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση. Αλλά πάλι σας λέω τις λεπτομέρειες πρέπει να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να τις βρει.
Επίθεση στους εργαζόμενους: Αυτό το οποίο νομίζω ότι ενόχλησε πιο πολύ από όλα και με εξόργισε είναι αυτή η κουλτούρα του «ωχαδερφισμού», του «μπλάνκο», της αδιαφορίας για κάτι το οποίο όλοι το βλέπαμε. Όλοι μας λέγανε τώρα. Μας λένε τώρα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έκανε. Αλλά κανείς τότε δεν είπε: «Ρε παιδιά γιατί τον βάζουμε αυτόν σε αυτήν την βάρδια;». Αυτά θα τα βρει η Δικαιοσύνη. Δεν είναι η Ελλάδα, η Ελλάδα του «μπλάνκο».
Εμμονή: Είναι στη πρόθεσή μου να εκκινήσουμε και πάλι τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης στην επόμενη Βουλή, η οποία θα είναι προτείνουσα Βουλή για να κάνουμε σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα. Όπου δυστυχώς την τελευταία φορά δεν προφτάσαμε να κάνουμε, και σε αυτές προφανώς συμπεριλαμβάνεται και επιτέλους η αλλαγή του άρθρου 16 για τα πανεπιστήμιά μας, αλλά όχι μόνο.
Επιτελικό κράτος τέλος, έρχεται το... συντονιστικό: Υπάρχουν ζητήματα που αφορούν το ίδιο το πολιτικό σύστημα, και το πώς μπορούμε να παρέμβουμε ενδεχομένως και στον εκλογικό νόμο και στην διάρθρωση της εξουσίας. Ένα πράγμα στο οποίο θα επιμείνω παρότι έχει λοιδορηθεί πολύ κι έχει δεχτεί κριτική, είναι σε αυτό το οποίο αποκαλούμε «επιτελικό κράτος». Να του δώσουμε ένα άλλο όνομα αν θέλετε, να μην το πούμε «επιτελικό». Να το πούμε «συντονιστικό». Αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν σήμερα να κυβερνάται μια χώρα, χωρίς να υπάρχουν μηχανισμοί προγραμματισμού, λογοδοσίας και αξιολόγησης. Αυτό είναι το επιτελικό κράτος.
Επαναδιαπραγμάτευση με την Hellenic Train: Αυτό το οποίο θα κάνουμε και έχω μία συζήτηση επ' αυτού με την Ιταλίδα Πρωθυπουργό -η οποία είναι δρομολογημένη για τις επόμενες μέρες- είναι να ξαναμιλήσουμε ανοιχτά με την Hellenic Train και να βρούμε ένα νέο πλαίσιο όπου και τα δύο μέρη θα επενδύσουν στο σιδηρόδρομο αυτά που του αξίζουν. Θα καθίσουμε κάτω με τη Hellenic Train και θα καθίσουμε κάτω και με την Ιταλική κυβέρνηση και θα πετύχουμε μία καλύτερη συμφωνία για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να επενδύσουμε στον Ελληνικό σιδηρόδρομο και οι δύο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει κατά ανάγκη να πάρω -ως κράτος- μερίδιο στη Hellenic Train, αλλά αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσω ότι η Hellenic Train θα μας φέρνει τα καλύτερα τρένα της και όχι -να το πω- τα «σαπάκια» ενδεχομένως τα οποία αποσύρει από την Ιταλία. Οτι το προσωπικό της θα το εκπαιδεύει σωστά και ότι θα επενδύσει επιτέλους αυτά που αξίζουν στον Ελληνικό σιδηρόδρομο. Και εμείς ταυτόχρονα, θα αναλάβουμε τη δέσμευση να επενδύσουμε χρήματα στην τακτική συντήρηση του δικτύου και να επεκτείνουμε λελογισμένα το δίκτυο μας, μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Και ο εκσυγχρονισμός της γραμμής από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα σύνορα. Είναι έργα τα οποία για τα οποία υπάρχουν πόροι. Είναι έργα τα οποία θα πάρουν πολύ χρόνο να υλοποιηθούν και προφανώς -γιατί θα με ρωτήσετε σίγουρα και για αυτό- η ολοκλήρωση της περιβόητης σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης της βασικής κεντρικής γραμμής όπως και τα έργα που θα φέρουν τα τρένα μέχρι την Πάτρα. Η χώρα χρειάζεται μία κεντρική γραμμή, η οποία θα είναι απολύτως Ευρωπαϊκών προδιαγραφών από την Πάτρα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα σύνορα με σύνδεση σε όλα μας τα λιμάνια.
Δεν είδε πελατειακές προσλήψεις: Οι άνθρωποι οι οποίοι διοικούσαν τους οργανισμούς είχαν τις προδιαγραφές. Ήταν άνθρωποι με καλά βιογραφικά. Ήταν θα έλεγα -δε θα έλεγα κατάλληλοι εκ του αποτελέσματος- αλλά σίγουρα πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Δεν ήταν κομματικοί διορισμοί με τη στενή κλασική έννοια... Όχι απαραίτητα. Μιλάτε σε έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει αποδείξει ότι δεν του αρέσουν οι κομματικοί διορισμοί και έχει κάνει μία πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να προσελκύσει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά και στην κυβέρνηση, στελέχη έξω από το κόμμα και έξω από την κλασική έννοια του πολιτικού ή πολιτευτή, ο οποίος στη συνέχεια διεκδικεί μία θέση επαγγελματικής αποκατάστασης στο Δημόσιο. Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλοί οι οποίοι είναι διατεθειμένοι -σοβαροί επαγγελματίες managers του ιδιωτικού τομέα-, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν έναν τέτοιο οργανισμό, ο οποίος μπορεί να πληρώνει λιγότερο από ό,τι εισπράττει ένας Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Δημόσιο; Αν θέλουμε, λοιπόν, να είμαστε απολύτως ειλικρινείς και θέλουμε να διεκδικήσουμε καλά στελέχη και θέλουμε να πάμε στη λογική της ανοιχτής προκήρυξης -πράγμα το οποίο κάναμε τώρα για τις θέσεις του ΟΣΕ και του ΕΡΓΟΣΕ- θα είμαστε όμως αποφασισμένοι ότι στο Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να πληρώσουμε περισσότερα, χωρίς να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ανά πάσα στιγμή από την αντιπολίτευση ότι διορίζουμε goldenboys. Ας συμφωνήσουμε λοιπόν, ότι αν θέλουμε ένα Δημόσιο, το οποίο θα είναι πραγματικά παραγωγικό, σε θέσεις ευθύνης πρέπει να βρίσκονται άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα έχουν τις απολαβές του ιδιωτικού τομέα, αλλά δε μπορούμε να συζητάμε και για εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς.
Αυτοδυναμία εμείς, πείτε μας τις συνεργασίες εσείς: Και εν πάση περιπτώσει αυτοί οι οποίοι υπερασπίζονται την κάλπη της απλής αναλογικής, να μας πουν από τώρα με ποιους θέλουν να κυβερνήσουν. Διότι, εγώ δεν την υπερασπίζομαι, άρα δεν έχω αυτή την υποχρέωση. Το θεωρώ απολύτως λογικό ότι αυτοί οι οποίοι ισχυρίζονται ότι θέλουν να κάνουν προοδευτική διακυβέρνηση στη χώρα, στην πρώτη κάλπη πρέπει να καθίσουν και να τα βρούν πριν τις εκλογές. Όχι μετά τις εκλογές.
Επίθεση σε Ανδρουλάκη: όταν παραδείγματος χάρη ζήτησα από τον κ. Ανδρουλάκη αφότου εκλέχτηκε να συναντηθούμε, να γνωριστούμε, καινούργιος αρχηγός κόμματος… Αρνήθηκε τη συνάντηση, αρνήθηκε να με συναντήσει δύο φορές. Του ζήτησα να συναντηθούμε και αρνήθηκε να με δει. Μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας για το πόσο εύκολη ή δύσκολη μπορεί είναι η συνεννόηση με αυτούς τους όρους. Αλλά…
Xρήστος Καλλιμάνης
efsyn.gr