ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΒΟΜΒΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΩΝ…ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΟΙ ΒΟΜΒΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝΕ....ΑΦΗΝΟΥΝΕ ΜΟΝΟ ΑΜΑΧΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ...


Του Μάνδαλου Παναγιώτη.

Δυστυχώς άλλη μια φορά γίναμε θιασώτες του παραλόγου. Χωρίς καμιά ντροπή ξένες δυνάμεις επενέβησαν για να συνετίσουν τον άφρονα δικτάτορα. Και όμως ο άφρονας δικτάτορας μέχρι τώρα πολεμούσε τους άφρονες Τζιχαντιστές που ήτανε οι τρομοκράτες όλων αυτών των τρομοκρατικών επιθέσεων σε πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής. Οι άφρονες λοιπόν αυτοί τρομοκράτες που εξοπλίστηκαν από τους ίδιους τους δυτικούς, έγιναν η αφορμή, όπως έγινε και στο Αφγανιστάν για την επέμβαση των Δυτικών στην Συρία. Και φυσικά οι τρομοκράτες που βομβαρδίζονται από όλους, βομβαρδίστηκαν
από τον Σαντάμ , την ώρα που τους είχε πάρει φαλάγγι, ακριβώς για να ξεσπάσει η οργή των δυτικών και οι νέοι βομβαρδισμοί στην Συρία. Και μάλιστα με χημικά. Το έργο ξαναπαιγμένο και μάλιστα με πολύ κυνικό τρόπο στο Ιράκ και Λιβύη που στο τέλος δεν βρέθηκε το παραμικρό. Το μόνο που βρέθηκε ήταν η καταστροφή, που έφεραν αυτοί που πήγαν να φέρουν την ανάπτυξη και την δημοκρατία ….Αλλά θέλανε να φέρουν την δημοκρατία στην Λιβύη και στο Ιράκ ή το χάος και τον απόλυτο έλεγχο των ενεργειακών πηγών. Η λογική του απόλυτου παραλογισμού που το είδαμε και σε άλλα τέτοια ανδραγαθήματα των δυτικών, Χριστιανών κατά τα...... άλλα τρομοκρατών.
Χιλιάδες οι νεκροί σε Συρία, Ιράκ, Κουρδιστάν, Υεμένη, Λιβύη, ενώ χάος επικρατεί και στην Αλγερία. Μόνο χθες ρίχθηκαν στην Συρία πύραυλοι των 50 εκατομμυρίων ευρώ, για να συνετίσουν κάποιον που πολεμά ακριβώς αυτούς που πολεμάνε οι δυτικοί, τον ΙSIS.Βέβαια το κόλπο απλό, ρίχνουμε τις βόμβες και κινούμε τις πολεμικές βιομηχανίες μας. Ρίχνουμε τις βόμβες σε έναν λαό που έχει δει το ολοκαύτωμα στις μέρες μας και συνεχίζουμε τον πόλεμο. Ποιος πολεμά ποιον; Οι Τζιχαντιστές που πολεμούνται από την δύση, πολεμούν εναντίον του Ασαντ και αυτός εναντίον τους ……και ξαφνικά βομβαρδίζετε ο Ασαντ. Βέβαια οι Ρώσοι, έκαναν τον βρόμικο πόλεμο τους και πάλι όπως στο Κουρδιστάν. Το ξανθό Ορθόδοξο γένος, απλά απόσυρε όλα τα καράβια και τον στόλο του από τις βάσεις στην Συρία και έτσι δεν έπαθε κανείς Ρώσος τίποτα. Απλά τα πράγματα. Αν η Συρία καταρρεύσει, απλά μπορούμε να ληστέψουμε τα πετρέλαια της για την ανοικοδόμηση της. Σε ένα κράτος όχι δημοκρατικό αλλά με μεγάλη ποιότητα ζωής, την θέση της ζωής πήρε ο θάνατος. Η ποιότητα έγινε απλά, διαφυγή και όταν ζητούν την σωτηρία από την καταστροφή, τότε οι υπέρτεροι δημιουργοί, Θα μας εξισλαμίσουν ….έρχονται ….κλπ…Ποιος έρχεται. Έρχεται ο κατατρεγμένος που μέχρι χθες είχε σπίτι και ζωή. Έρχεται αυτός που οι βόμβες όλων των δυτικών σκόρπισαν τον θάνατο στην οικογένεια του. Έρχεται ο εξαθλιωμένος που θα γίνει βορά στα χέρια ασύδοτων εκμεταλλευτών για ένα κομμάτι ψωμί έστω και μουχλιασμένο. Έρχεται αυτός που κατακρεουργήσαμε και δυστυχώς καθόμαστε και κοιτάμε. Στο ίδιο έργο θεατές. Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία. Χωρίς λόγο, χωρίς αιτία, η παραβίαση κάθε έννοιας δημοκρατίας, με την έννοια δημοκρατία. Οι Δημοκρατικές βόμβες, ενάντια στις δικτατορικές. ΟΙ δυνάστες που φέρνουν μια άλλη δυναστεία. Βόμβες με βόμβες, που αγοράζονται από τους ίδιους, όμως πωλητές. Και το όφελος …..οι πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα πάρουν τις τύχες του λαού αυτού στα χέρια τους. Και δυστυχώς χωρίς τσίπα και ντροπή αυτές οι επιθέσεις. Χωρίς να τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις ρυθμίσεις πολέμου . Ούτε κήρυξη πολέμου, ούτε ψήφισμα του ΟΗΕ ….αλλά ούτε η ψήφος των διαφόρων κοινοβουλίων για την κήρυξη του πολέμου ….τα λένε χειρουργικά. Αύριο θα γίνει σύγκληση του κοινοβουλίου της δημοκρατικής Μεγάλης Βρετανίας για να εγκρίνει τι; Η επίθεση έγινε χθες. Η δημοκρατία του απόλυτου παραλόγου. Ίσως σε λίγα χρόνια, αν δεν γίνει κάτι θα πάμε σε τακτικές μεσαίωνα. Ίσως είμαστε ήδη. Σταυροφορίες που κόστισαν δις ευρώ και άφησαν πίσω τους εκατομμύρια νεκρούς. ..Μετά θα κλαίμε για την βόμβα που άφησε κάποιος ψυχασθενής ή ολικά απελπισμένος και σκότωσε στην τάδε πιάτσα 3-4 άτομα και αυτά αθώα, αφού τα δημοκρατικά τέρατα, δημιουργοί αυτών των καταστάσεων είναι καλά αμπαρωμένοι με τους σωματοφύλακες τους. Εξ άλλου την δημοκρατία την καταλάβαμε και στις μέρες μας στην χώρα μας, πως την εφαρμόζουν και μάλιστα χωρίς πόλεμο, αλλά με Ειρήνη, όπου κάθε έννοια δημοκρατίας ή κοινωνικής ευαισθησίας πήραν την μορφή απλά του εκσυγχρονισμού και των καταπιεστικών μέτρων μνημονίων, που πολλοί εύχονται να μην τελειώσουνε την μορφή της εξέλιξης και της προόδου, αλλά της προόδου ποιων. Των απόλυτων ολιγαρχιών. Κάθε έννοια δημοκρατίας, δικαιωμάτων, εργατικών σχέσεων, απλά στις καλένδες. Οι αγορές που αυτοί ελέγχουν μέσω της ανεργίας, απλά στον λαό και στην μεσαία τάξη, αφήνουν την πείνα και την δυστυχία όταν αυτοί με τα κότερα τους αρμενίζουν και αγοράζουν νησιά, που θα φέρουν την ανάπτυξη…. Δυστυχώς την ανάπτυξη της πείνας …και της δυστυχίας… E-mail: panosmandalos@yahoo.gr . Facebook.@ Mandalos Panagiotis
Keywords
Τυχαία Θέματα