Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει το Μνημόνιο και οι υποστηρικτές του

15:13 24/5/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου και τη θεαματική πτώση των δύο ”μεγάλων” του Μνημονίου και του Λάος, όπως ήταν άλλωστε αναμενόμενο, άρχισε πάλι η γνωστή κουστωδία την ατέλειωτη προπαγάνδα και πλύση εγκεφάλου για το ότι το Μνημόνιο και η ευλαβική προσήλωση σ’ αυτό είναι ο μόνος δρόμος και

ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από αυτό – μα αυτό δε θυμίζει οικονομία, αλλά θρησκεία …
Έφτασε, μάλιστα, στο σημείο ο κ. Λοβέρδος που ”μεγαλούργησε” τόσο στο υπουργείο Εργασίας, όσο και στο υπουργείο Υγείας...
, στην εκπομπή της ΝΕΤ, NETWEEK, να χλευάσει την πρόταση να τεθεί το Μνημόνιο σε δημοψήφισμα, υποστηρίζοντας πως τα δημοψηφίσματα για θέματα οικονομίας δε βοήθησαν κανένα λαό. Ξεχνάει ο κ. Λοβέρδος ότι στην εποχή του διαδικτύου ο ελληνικός λαός μπορεί να πληροφορηθεί πώς η Ισλανδία ξέφυγε απ’ τον εφιάλτη μέσω της έκφρασης του λαού της και πώς η Αργεντινή που έδιωξε κακήν κακώς τις ”αυθεντίες” του ΔΝΤ, βρίσκεται σήμερα στις είκοσι ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη και σημειώνει οικονομική ανάπτυξη συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Ακούγοντας και διαβάζοντας, λοιπόν, συνεχώς στα καθεστωτικά ΜΜΕ, για τη μοναδικότητα του Μνημονίου ως λύσης για την οικονομία, εύλογα ο Έλληνας πολίτης έχει την πρωταρχική απορία: πώς είναι δυνατόν όλα τα μαθηματικά προβλήματα να έχουν περισσότερες από μία λύσεις – όπως έλεγαν πάντα οι καθηγητές των μαθηματικών – και για την οικονομία να υπάρχει μόνο μία λύση;
Και τι λύση… Μια λύση που αντί να λύνει το πρόβλημα το επιδεινώνει. Ένα αντιβιωτικό που αντί να σκοτώνει τον ιό τον δυναμώνει και η Ελλάδα πιέζεται να συνεχίσει να το παίρνει. Ποιο ήταν το τεράστιο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας που οδήγησε τον ”φωτισμένο” ”ηγέτη” Γιώργο Παπανδρέου και τους συνεργάτες του να μας βάλουν στο ΔΝΤ; Το υψηλό χρέος… Ένα υψηλό χρέος που ήταν, όταν ανέλαβε ο κ. Παπανδρέου, 160 δις και σήμερα, μετά από δυο χρόνια πιστής εφαρμογής της ”λύσης” και πιστής λήψης της θεραπείας, ανέρχεται στα 500 δις!!! Δηλαδή, ακολουθώντας επί δεκαετίες τον ”λάθος” δρόμο, η Ελλάδα είχε χρέος 160 δις, ενώ, ακολουθώντας τον ”σωστό” δρόμο για δύο χρόνια, τριπλασίασε το χρέος δεκαετιών – σαν να έχετε χοληστερίνη 160 και με τα φάρμακα που σας δίνει ο γιατρός φτάνετε το 500!
Όταν ανέλαβε ο Γ. Παπανδρέου, όλοι οι οικονομικοί ”φωστήρες” ανησυχούσαν με το ποσοστό του χρέους επί του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος: το χρέος ήταν στο 120% του ΑΕΠ. ”Λάθος” δρόμος κι εδώ. Οπότε κατέφθασε το ιππικό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να μας υποδείξει το ”σωστό” δρόμο. Έτσι σε δύο χρόνια που ακολουθούμε το ”σωστό” δρόμο, το χρέος έχει ξεπεράσει το 160% του ΑΕΠ, με το ακαθάριστο εθνικό προϊόν να συρρικνώνεται με την ίδια ταχύτητα που αυξάνεται και το χρέος. Με λίγα λόγια, όσο θα αυξάνεται το χρέος, τόσο θα μειώνεται το ΑΕΠ (αφού με την πολιτική του Μνημονίου οι προβλέψεις κάνουν λόγο για συνεχή ύφεση) και άρα θα μεγαλώνει και το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ.
Το Μνημόνιο είναι, υποστηρίζουν, ο δύσκολος, αλλά και ο μοναδικός δρόμος. Ο οποίος δρόμος βγάζει πο