Έλληνες και πρόσφυγες: Όταν η αλληλεγγύη γίνεται ηρωισμός...

14:52 29/3/2016 - Πηγή: Kafeneio-gr

(Πώς αντιλαμβάνονται τα Ελληνόπουλα το προσφυγικό ζήτημα που κυριαρχεί στην επικαιρότητα αλλά και την καθημερινότητά μας; Το παρακάτω κείμενο αποτυπώνει την προσέγγιση του ζητήματος με τη ματιά ενός 14χρονου παιδιού, μαθήτριας Γυμνασίου.)
Στις μέρες μας, όπως πολλοί υποστηρίζουν, η ιδέα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού έχει καλυφθεί από την ομίχλη του συμφέροντος... Όμως η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που αποτελούν τον φάρο, εκείνον που παρά την πυκνή ομίχλη, θα οδηγήσει τον άνθρωπο στην Ιθάκη του.
Η Ελλάδα

αποδεικνύει για ακόμη μια φορά, στις χώρες με υψηλό βιοτικό επίπεδο, ότι για να προσφέρει κάποιος κοινωνικό έργο δεν χρειάζεται την κατάλληλη εκπαίδευση, εξειδίκευση στον τομέα με τον οποίο ασχολείται ή υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Αποδεικνύει ότι χρειάζεται προθυμία και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και αγάπη. Μία καλή κουβέντα, μία απλή κίνηση αλληλεγγύης αρκούν για να κάνουν τον συνάνθρωπό τους που βρίσκεται στην ανάγκη να νιώθει ζεστασιά και ασφάλεια. Αυτά τα τόσο απλά πράγματα είναι κινήσεις αυτονόητες, που μπορούν να κάνουν όλοι, αλλά με κάποιον – παράξενο τρόπο έχουν ξεχαστεί.
Κι όμως οι Έλληνες, όχι μόνο δεν έχουν χάσει το πνεύμα της αλληλεγγύης και του εθελοντισμού, αλλά κάνουν και ένα βήμα πιο μπροστά. Γίνονται οι ήρωες του Αιγαίου, κολυμπώντας και σώζοντας ανθρώπινες ζωές καθημερινά και προσφέροντάς τους στη συνέχεια στέγη, τροφή, νερό, ρούχα και κουβέρτες, χωρίς καν να γνωρίζουν το όνομα αυτών των ανθρώπων ή από πού έρχονται. Προσφέρουν τα απαραίτητα σε όλους όσοι έχουν ανάγκη, ενώ την ίδια στιγμή δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, αν θα βρεθούν στην ίδια ανάγκη με όσους βοηθούν ή αν θα έχουν καλύτερη μοίρα.
Η φιλοξενία άλλωστε από τα αρχαία χρόνια ήταν στενά συνδεδεμένη με τους Έλληνες, καθώς αποτελούσε σημαντική κοινωνική δύναμη, συνδέοντας ανθρώπους ανεξαρτήτως τάξης, θρησκείας, φυλής, ηλικίας, ενδυμασίας, γνωσιακού επιπέδου και πολιτικών πιστεύω.
Γιατί τα λόγια τους σφυρίζουν με τις ψυχές τους. Οι Έλληνες του σήμερα δεν πιστεύουν σε τίποτα, δεν ελπίζουν σε τίποτα, είναι λεύτεροι. Ίσως δεν ξέρουνε τι πορεία χαράζουν, μα αφού δεν ξέρουνε, όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί. Τα μάτια τους ζούνε μια θάλασσα, να το θυμάσαι, αναγνώστη.1travel2travel
Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύΞέρει να πετάειΞέρει να σκοτώνειΜόνο που έχει ένα ελάττωμαΞέρει να σκέφτεταιΜπρεχτ