Ένα μικρό Εθνικό Θαύμα !!

Γράφει  η  Δέσπω                                                                                            Τα  τελευταία   χρόνια ,  στις   συζητήσεις   με   φίλους   και  γνωστούς   εκτός   της   πολιτικής,   μεγάλο   προβληματισμό  δημιουργούσε   και   η   ραγδαία    αλλαγή    προς   το   χειρότερο,  ή  για   να  είμαι  πιο   σαφής,  προς  το   Αμερικανικότερο  ,  της   συμπεριφοράς   του   λαού  μας.. Χαρακτηριστικά  όπως,  οχαδερφισμός,  απέχθεια (όχι  αδικαιολόγητα),  για   οτιδήποτε    που  να  έχει  σχέση  με  την  πολιτική  δράση,  καχυποψία  για   τον  εθελοντισμό, (πάλι  όχι  αδικαιολόγητα), 
γενικότερα   μια   συμπεριφορά   ενός  λαού   που  αρέσκεται   στον   εγωισμό   του...........  και  απωθεί  κάθε   τι   το  συλλογικό  και   κοινό..Όλοι  εντοπίζαμε  σ΄αυτές   τις   συζητήσεις,  πως   αυτή   η  παιδεία  που  έχει    σκόπιμα   βέβαια  καλλιεργηθεί,  εμποδίζει  κάθε   εξέλιξη  της   κοινωνίας,  έτσι    όπως   οι  περισσότεροι   θαυμάζουμε  στις  άλλες  ανεπτυγμένες  χώρες..Ή   υπερβολική   καλλιέργεια  από  το   στρεβλό  πολιτικό  σύστημα   της  αναξιοκρατίας,   που   επικράτησε   με  μοναδικό   σκοπό   να  στηρίξει   την  οικογενειοκρατίας  στην  χώρα  μας,   καθιέρωσε   τον  ατομισμό,  την  λαμογιά,  τον  στρεβλό  ανταγωνισμό   με  τον  συνάνθρωπο  και  όλα   αυτά   είχαν  σαν  αποτέλεσμα,  μία   χώρα   βρώμικη,  μία  χώρα  αυθαίρετα  δομημένη , γεμάτη  με  πολίτες  οι  οποίοι  λειτουργούν  μόνο  ατομικά,  με  μοναδικό  στόχο  τον  γρήγορα   και  εύκολο  πλουτισμό,  υποτιμώντας  τον   συμπολίτη  και   την  ίδια   την   πατρίδα  τους,  ακόμα   και  το   μέλλον  των  παιδιών   τους,  μιας   και  σ΄αυτά   μεταδίδουν  την  ίδια  νοοτροπία,     και   αυτά  με  την  σειρά  τους  την    μετεξελίσσουν    προς   το  χειρότερο.Μέσα  σ΄αυτό  το   αχαλίνωτο   εγώ  μας,  οι   νεοέλληνες , τις   τελευταίες   δεκαετίες   ασχολιόμασταν  μόνο   με   τον  εαυτό  μας   και   το   στενό   συμφέρον  μας  και   καρφάκι   δεν  μας   καιγόταν  για   τα  σκουπίδια   που   αφήνουμε   πίσω  στις   πανέμορφες   παραλίες  που   μας   φιλοξενούν,  στους   δρόμους   που  διασχίζουμε  ,  στους  κάδους  τις   γειτονιάς  μας,  που  ξεχειλίζουμε,  ενώ,  δεν   τους   θέλουμε   στην  δικιά   μας   πόρτα   αλλά   στου   γείτονα..Θα   σκεφτείτε   όσοι   διαβάζεται   αυτό   το  κείμενο,  καλά   τώρα ,  τι  μας   ζαλίζεις   πάλι   με   πράγματα   χιλιοειπωμένα,  δεν  βαρέθηκες ??  Εδώ  τώρα   καταρρέουμε  οικονομικά,  εδώ  σε  λίγο   θα  είμαστε   όλοι  άνεργοι  και  όσοι   θα  εργάζονται,   στο  μέλλον, θα  αμείβονται   με   μισθό  Πακιστάν,  εδώ  οι  οικονομική  υποβάθμιση  της   ζωής   μας  τρέχει  προς   τα  πίσω  με  ταχύτητα  φωτός  και   εσύ  μας   μιλάς  για   τρίχες ??Ναι  λοιπόν,  πρέπει  να  γυρίσουμε   πίσω   για  να  ξαναβρούμε   όλα   αυτά   που   ξεχάσαμε..Αυτό  που  σας  λέω,   το   διαπίστωσα  μόλις  έφτασα   στο  παραθαλάσσιο   χωριό  που   έχω   ένα   εξοχικό  σπίτι.Αυτό  το  χ
Keywords
Τυχαία Θέματα