Φουκουσίμα και το σύνδρομο της Κίνας

11:06 3/4/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

 Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης

Με μεγάλο φόβο και αγωνία παρακολουθώ τα γεγονότα στη Φουκουσίμα. Ήθελα από την πρώτη στιγμή  να γράψω για να μοιραστώ μαζί σας την αγωνία μου και να την εκτονώσω . Σήμερα  όπως και τις προηγούμενες μέρες πληροφορήθηκα  από τις καθόλου  πιστικιές  ανακοινώσεις της εταιρίας και της Ιαπωνικής  κυβέρνησης για το πως εξελίσσεται η κατάσταση στην Ιαπωνία και ο φόβοι μου δεν διασκεδάστηκαν από όσα άκουσα . Ειδικά τα περί ρήγματος στο δοχείο εγκλωβισμού των συστατικών του

πυρήνα και τα σχετικά με το ραδιενεργό νερό που χύνεται στους ωκεανούς επέτειναν την ανησυχία μου  . Έτσι αποφάσισα τελικά να γράψω αυτό το σημείωμα ελπίζοντας σε κάποια καθησυχαστικά σχόλια σας .  Βλέπω μια κρίση τέτοιου μεγέθους  να την διαχειρίζονται οι εταιρίες έχοντας σαν δεδομένο  ότι  το κράτος  είναι υποκείμενο των αγορών . Δεδομένο όμως είναι και το ότι οι αγορές ενδιαφέρονται , πράγμα  εντελώς φυσικό  για αυτές , πρώτα για τις σε παγκόσμιο επίπεδο πελώριες επενδύσεις που έχουν κάνει στην πυρηνική τεχνολογία και .........δευτερευόντως για ότι άλλο . Κάποιες φορές σκέφτομαι και πως οι αγορές δεν είναι μόνο οι αφηρημένες οικονομικές έννοιες . Σκέφτομαι πως πίσω τους βρίσκονται άνθρωποι ,  φυσικά πρόσωπα με οικογένειες παιδιά και εγγόνια , οι οποίοι για την ώρα τουλάχιστον στην  περίπτωση ενός πυρηνικού  ολέθρου είναι καταδικασμένοι να υποστούν τη ίδια μοίρα με εμάς τους πολλούς  . Έτσι δεν μπορώ να τους φανταστώ να αδιαφορούν για το μέλλον της γης  και προσπαθώ από αυτή τη σκέψη να αντλήσω λίγη αισιοδοξία . Δεν θέλω να φανταστώ ότι το πάθος τους για το κέρδος και τον τζόγο , αν και συχνά είναι αρρώστια , μπορεί να είναι δυνατότερο από την αγάπη τους για τη ζωή .  Ίσως βρείτε ότι  οι φόβοι μου να είναι παράλογοι . Είναι βέβαιο πως είναι σε μεγάλο βαθμό  επηρεασμένοι από την κρίση ενός  αισθήματος μικρού πανικού τον οποίο  βίωσα στην ηλικία  των τριάντα μου περίπου χρόνων και τον κουβαλώ ακόμα . Ήταν τότε στα τέλη της δεκαετίας του 60 , που είχε αναπτυχθεί η πυρηνική τεχνολογία για ειρηνικούς σκοπούς και πυρηνικοί αντιδραστήρες για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας , ξεφύτρωναν παντού ( εξάλλου και το πλούσιου σε πλουτώνιο απόβλητο τους χρησίμευε  στην κατασκευή πυρηνικών όπλων) . Ήδη από το 1967 διάφοροι επιστήμονες , πυρηνικοί φυσικοί , δημοσιοποιούσαν τους φόβους τους για τους κινδύνους που ενείχε η κατασκευή και η χρήση των πυρηνικών αντιδραστήρων . Διατύπωναν  φόβους ότι ένα σοβαρό ατύχημα σε ένα  αντιδραστήρα θα μπορούσε να απελευθερώσει μεγάλες ποσότητες ραδιενεργού υλικού στο περιβάλλον.  Ένας από αυτούς το 1971   επινόησε τον όρο το Σύνδρομο της Κίνας για να περιγράψει με αυτό τον όρο το επακόλουθο  ενός σοβαρού πυρηνικού ατυχήματος . Περιέγραφε την πιθανότητα  μιας πυρηνικής κατάρρευσης, κατά τη διάρκεια της οποίας τα λιωμένα συστατικά του πυρήνα του αντιδραστήρα διαπερνούν το δοχείο εγκλωβισμού που τα συγκρατεί . Στη συνέχεια  και  το ίδιο το κτίριο και το λιωμένο υλικό με συνεχείς σχάσεις  διαπέρνα  το φλοιό της Γης από τη μια μερ