Γιατί η βιομηχανία του gaming “τελειώνει” τον ειδικό Τύπο;

23:27 10/4/2017 - Πηγή: Kafeneio-gr

Ο ειδικός Τύπος ανέκαθεν είχε κυρίαρχο ρόλο στο gaming. Τα εξειδικευμένα μέσα που καλύπτουν τον χώρο άλλωστε ήταν αυτά που στο παρελθόν επηρέαζαν μεγάλες μάζες, έχοντας ως πρώτα πρόσβαση στην πληροφορία και φροντίζοντας για τη διανομή της.Κάποτε άλλωστε, το gaming δεν είχε τον mainstream χαρακτήρα που έχει τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν ένα σπορ για λίγους, ένα χόμπι περιορισμένης απήχησης....Τον καιρό που το έντυπο βασίλευε, τα “κουκιά” ήταν μετρημένα: άπαντες περίμεναν το νέο τεύχος του περιοδικού στις αρχές του μήνα για να ενημερωθούν και να διαβάσουν όλα όσα είχαν να πουν οι ειδικοί. Με το

ίντερνετ και την αμεσότητά του να επικρατούν όμως στην πορεία, οι “ειδικοί” έγιναν περισσότεροι, τα εξειδικευμένα sites πολλαπλασιάστηκαν (χωρίς αυτό να είναι πάντα κακό και δίχως να αναφερόμαστε στην εγχώρια αγορά) και ο Τύπος απέκτησε μία ζηλευτή πολυφωνία. Το μεγάλο ψάρι βέβαια εξακολουθεί να τρώει το μικρό, όμως ακόμα κι έτσι και με τα mainstream Μέσα να έχουν μπει για τα καλά στο παιχνίδι (pun intended), οι διαθέσιμες πηγές ενημέρωσης αφθονούν.

Τα πράγματα και οι ισορροπίες αλλάζουν όμως και τα τελευταία χρόνια, ο ειδικός Τύπος του gaming αγκομαχά. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ακόμα και μεγάλα brand names, έχουν αναγκάσει αρκετά sites να βάλουν λουκέτο ή να αναζητήσουν τη σωτηρία μέσω κάποιας εξαγοράς (1UP, GameSpy, Joystiq και GameTrailers είναι μερικά μόνο από τα πιο “τρανταχτά” παραδείγματα). Οι μεγάλοι βεβαίως εξακολουθούν να επιβιώνουν, κυρίως όμως λόγω της ισχυρής ιδιοκτησίας τους (το IGN ανήκει στη Ziff Davis, το GameSpot και το Giant Bomb στο CBS, το Kotaku στη Gizmodo Media, το Polygon στη Vox) έχοντας ωστόσο απέναντί τους έναν πολύ δυνατό ανταγωνιστή. Ποιος είναι αυτός;

Η ίδια η βιομηχανία!

Οι εταιρείες που απαρτίζουν τη βιομηχανία του gaming αντιλήφθηκαν το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του διαδικτύου: την αμεσότητα στην επικοινωνία. Με μία καθυστέρηση βέβαια αλλά το αντιλήφθηκαν. Επί κυριαρχίας των έντυπων Μέσων, αυτός που καθόριζε τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσει η πληροφορία στο κοινό ήταν ο Τύπος και επειδή η δύναμη της συνήθειας είναι τεράστια, το ίδιο συνέχισε να συμβαίνει και στην ψηφιακή εποχή. Με τα social media ωστόσο να φέρνουν πιο κοντά εταιρείες και καταναλωτές, οι πρώτες κατάλαβαν το όπλο που κρατούσαν πλέον στα χέρια τους.

Μοιραία λοιπόν, η ώρα που η βιομηχανία του gaming θα επένδυε στα “owned media & content” θα ερχόταν. Οι εταιρείες παράγουν πλέον οι ίδιες περιεχόμενο: κείμενα, βίντεο, οδηγούς στρατηγικής, ψυχαγωγικό περιεχόμενο, συνεντεύξεις. Όλα αυτά για τα οποία κάποτε χρειαζόταν να εμπλακεί ο Τύπος, πλέον δεν προσφέρονται απλά απ’ ευθείας από τις εταιρείες αλλά διανέμονται κιόλας. Ολοένα και περισσότερα brands διαθέτουν πια στο δυναμικό τους άτομα με προϋπηρεσία στην παραγωγή περιεχομένου, προτιμώντας να παράγουν τα ίδια ό,τι χρειάζονται, παρά να βασίζονται στα media.

Η συνέντευξη που κάποτε θα διαβάζαμε στο “σαλόνι” ενός περιοδικού, πλέον φιγουράρει στο blog μίας εταιρείας και μάλιστα προσφέρεται και στη μορφή podcast για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία. Ο οδηγός που μια φορά κι έναν καιρό θα κυκλοφορούσε ανεπίσημα σαν βιβλιαράκι, πλέον διατίθεται από τον ίδιο τον εκδότη και μάλιστα σε interactive έκδοση με υποστήριξη στα επίσημα forums του. Τα polls και οι ιδέες πέφτουν “βροχή” μέσω Twitter και τα mails που θα κατέφθαναν προ ετών στο mailbox ενός gaming site ή περιοδικού, πια πάνε κατ’ ευθείαν στο στούντιο που αναπτύσσει το εκάστοτε παιχνίδι. Αμεσότητα.

Events: τέλος στην “κλίκα”

Η πορεία των μεγάλων events της βιομηχανίας αποδεικνύει ξεκάθαρα τα ανωτέρω. Ακόμα και η E3 αναγκάστηκε να κάνει άνοιγμα στο κοινό, έστω κι αν ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό δεν είναι ο ενδεδειγμένος, όπως έχουμε ξαναγράψει. Οι διοργανώτρια αρχή της όμως, η ESA, τα μηνύματα τα πήρε. Είδε, ας πούμε, την EA να προτιμά να “στήσει” το δικό της event, ακριβώς δίπλα από το Convention Center του Λος Άντζελες, προσκαλώντας τον κόσμο να παίξει ο ίδιος τα παιχνίδια της. Είδε τη Nintendo να συνεχίζει να “σνομπάρει” την εκδήλωση, προτιμώντας να ανακοινώσει ακόμα και τη νέα της κονσόλα μέσω των Nintendo Direct (της). Είδε τη Blizzard να εξακολουθεί να μη δίνει δεκάρα τσακιστή και να συνεχίζει με τη BlizzCon.

Ακόμα και τα όσα γίνονται κατά τη διάρκεια της E3, έχουν πάψει εδώ και χρόνια να είναι προνόμιο των τυχερών που δίνουν το “παρών”. Όλες οι συνεντεύξεις Τύπου μεταδίδονται πια ζωντανά, σε Full HD ποιότητα με πολυκάμερες υπερπαραγωγές που θα ζήλευαν ακόμα και μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να δει τα trailers, τα live demos και γενικώς όλο το χάπενινγκ από την άνεση του καναπέ του, μασουλώντας τα αγαπημένα του σνακ και, το κυριότερο, χωρίς να πρέπει να περιμένει κανέναν δημοσιογράφο για να του μεταφέρει την πληροφορία: σε τελική ανάλυση και σε αυτή τη φάση, και οι δύο τα ίδια θα έχουν δει. Όταν έρθει η ώρα του hands-on ναι, εκεί έχουμε να κάνουμε με την “εμπειρία” όμως και πάλι, από τη στιγμή που οι εταιρείες τρέχουν έναν σκασμό beta, ο καθένας μπορεί να πάρει μια γεύση από ένα παιχνίδι πριν αυτό κυκλοφορήσει –εναλλακτικά υπάρχουν και προγράμματα σαν το EA Access.

Ως προς την κάλυψη των εκθέσεων τα Μέσα έχουν ακόμα το πάνω χέρι (καμία εταιρεία δεν θα θελήσει ποτέ π.χ. να αναφερθεί σε ανταγωνιστή της) όμως το ζητούμενο για τους εκθέτες είναι να καταφέρουν να προσεγγίσουν περισσότερο κόσμο εκεί και όχι online –το δεύτερο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνει. Και να είστε σίγουροι ότι αν σήμερα οι εταιρείες που τολμούν να κάνουν τα δικά τους μεγάλα events είναι μια χούφτα όλες κι όλες (EA, Blizzard, Wargaming.net, Riot, Mojang), σε δυο-τρία χρόνια θα έχουν πολλαπλασιαστεί.

Βιομηχανία εναντίον ειδικού Τύπου

Κάποια στιγμή η βιομηχανία του gaming αποφάσισε πως δεν θέλει να είναι πια δέσμια του ειδικού Τύπου. Το θέμα δεν έχει να κάνει με την εγκυρότητα του τελευταίου (αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη κουβέντα που δεν είναι της παρούσης) αλλά με την επιθυμία των εταιρειών να διαχειρίζονται οι ίδιες την πληροφορία που βγαίνει προς τα έξω –και παράλληλα να μην εξαρτώνται από το οποιοδήποτε Μέσο (το οποίο σήμερα μπορεί να είναι φιλικά προσκείμενο σε αυτές αλλά αύριο κανείς δεν ξέρει τι γίνεται, διότι, κακά τα ψέματα, οι σχέσεις και υπάρχουν και διαμορφώνουν καταστάσεις).

Στον απογαλακτισμό της βιομηχανίας από τον ειδικό Τύπο συνέβαλλε και το ίδιο το κοινό, αναδεικνύοντας τους νέους “opinion leaders”. Γνωστές περσόνες στο YouTube, αθλητές e-sports και streamers στο Twitch είδαν με τον καιρό –και με τη δουλειά τους φυσικά- τη δημοτικότητά τους να αυξάνεται, γεγονός που τους κατέστησε έτσι ελκυστικούς συνεργάτες για κάθε λογής εταιρεία. Κάποιοι “έπιασαν το νόημα” και με προσεκτικούς χειρισμούς έχτισαν ένα image που τους απέφερε ικανοποιητικές αποδοχές και κάτι παραπάνω. Ο αυθορμητισμός όμως –και σε πολλές περιπτώσεις η αθυροστομία- ορισμένων τους κατέστησε μάλλον επικίνδυνους για εταιρείες που από τη μία ήθελαν να έχουν τον έλεγχο και από την άλλη έτρεμαν μην τυχόν και με κάποιον τρόπο πληγεί το brand τους.

Όταν οι εταιρείες το πήραν απόφαση και έπαψαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις περσόνες του YouTube και του Twitch, είχαν ήδη πάρει το μάθημά τους αφού πλέον γνώριζαν πού μπορούσαν να βρουν τον κόσμο, το κοινό τους. Γιατί να βασίζονται σε άλλους ως προς το video και το streaming όταν κάλλιστα θα μπορούσαν να δραστηριοποιούνται οι ίδιες στα ίδια δίκτυα; Κάπως έτσι λοιπόν οι μεγαλύτεροι εκδότες και δημιουργοί του χώρου έχουν ξεκινήσει να “ψάχνονται” μέσω του βίντεο, δημιουργώντας και πάλι οι ίδιοι το περιεχόμενό τους. Στην περίπτωση του Twitch μάλιστα, το ίδιο το δίκτυο προσφέρει πια δυνατότητα άμεσης πώλησης προϊόντων μέσω των streams του (με το 75-25 που έχει θεσπίσει η ιδιοκτησίας Amazon πλατφόρμα να κρίνεται επαρκέστατο).

Τα online εξειδικευμένα Μέσα θα συναντήσουν τα έντυπα δηλαδή;

Όχι, σε καμία περίπτωση. Όπως άντεξαν τα έντυπα Μέσα στην επανάσταση που έφεραν τα ψηφιακά, έτσι θα εξακολουθήσουν να υφίστανται και τα τελευταία σε ό,τι αφορά τον ειδικό Τύπο. Ο ανταγωνισμός πλέον που θα έχουν να αντιμετωπίσουν θα προέρχεται και από μία καινούρια για αυτά κατεύθυνση.

Με όπλα όμως τον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα και την αντικειμενικότητά τους, εκείνα θα διατηρήσουν τη δύναμη και το κοινό τους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουν να χαϊδεύουν τα αφτιά της αγοράς. Ίσως χρειαστεί να σπάσουν και μερικά αυγά, να χαλάσουν και τις σχέσεις τους με κάποιες εταιρείες στον βωμό της αντικειμενικότητας και έτσι να αναζητήσουν εναλλακτικές πηγές εσόδων, όμως αυτά είναι που εν τέλει θα τα κάνουν δυνατότερα.

Η βιομηχανία του gaming θέλει τον δικό της ειδικό Τύπο. Στο χέρι του τελευταίου είναι να βρει τον τρόπο να επιβιώσει.