Γιώργος

14:16 27/4/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

του Ν.Γ.Δρόσου

Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!

Η Τίνα Μπιρμπίλη προφανώς έχει δίκιο, όταν υποστηρίζει ότι πρέπει να επικρατεί ισονομία και ότι δεν είναι δυνατόν όσοι έκτισαν νόμιμα, καταβάλλοντας φόρους, εισφορές και τέλη για να εξασφαλίσουν μία άδεια οικοδομής, να αντιμετωπίζονται κατά τον ίδιο τρόπο με όσους έκτισαν αυθαίρετα.

Την ίδια ώρα όμως, δεν μας λέει και ποιές είναι

οι προθέσεις της έναντι όσων, για οποιονδήποτε λόγο, παρανόμησαν και έκτισαν τα περίπου 1 με 1,2 εκ. αυθαίρετα οικήματα ανά την επικράτεια, τα τελευταία 20 χρόνια.

Η αυθαίρετη δόμηση, πηγή πολλών κακών για τη χώρα μας, αποτελεί μια πραγματικότητα.

Αποτελεί, για την ακρίβεια, ακόμη μια γλαφυρή αποτύπωση του ελλειμματικού τρόπου με τον οποίο το.......
ελληνικό κράτος λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια, είτε εξωθώντας μεγάλο αριθμό πολιτών στην παρανομία, εξαιτίας των πολύχρονων καθυστερήσεων στη θέσπιση των απαραίτητων πολεοδομικών διατάξεων και δασικών χαρτών, είτε ανεχόμενο τις κατάφορες παρανομίες που γίνονταν μπροστά στα «μάτια» του.

Πρόκειται για ακριβώς τον ίδιο ελλειμματικό τρόπο, με τον οποίο προσέγγισε χθες η κα. Μπιρμπίλη το ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης, αρνούμενη ορθώς να «καλύψει με πολεοδομικό και περιβαλλοντικό μανδύα μια ρύθμιση που έχει μόνο εισπρακτική λογική», όπως αυτή που φέρεται να προωθεί ο συνάδελφός της κ. Παπακωνσταντίνου για την τακτοποίηση των «αυθαίρετων», αλλά μη δίδοντας, ταυτόχρονα, και την απαραίτητη «λύση» στο πρόβλημα. Αντίθετα, υπήρξε σαφής ότι ούτε πάνω στο γραφείο της, ούτε καν στα συρτάρια του γραφείου αυτού, υπάρχει κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση αυτού του μείζονος σημασίας ζητήματος.

Αν και είναι σύμφωνη, όπως είπε χθες σε ραδιοφωνική της συνέντευξη στον «Βήμα FM», με την «κόκκινη γραμμή» που έβαλε ο πρωθυπουργός για το ζήτημα των αυθαιρέτων, ως αρμόδια υπουργός για το Περιβάλλον εμφανίζεται να σηκώνει τα «χέρια» ψηλά, λέγοντας ότι ουδέν μελετά είτε για τα αυθαίρετα, είτε για την εκτός σχεδίου δόμηση.

Εμ, έτσι, δεν πάμε πουθενά.

Δεν πάμε πουθενά ούτε με όσους καίνε κάθε καλοκαίρι τα ελληνικά δάση, ούτε με όσους μάχονται τη γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους για να αποδείξουν ότι μία έκταση αμιγώς αστική, όπως δεκάδες που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την καρδιά της Αθήνας, στο Χαλάνδρι, το Μαρούσι ή αλλού, όφειλαν να έχουν ενταχθεί εδώ και χρόνια στο σχέδιο πόλης.
Αντίστοιχα, δεν πάμε πουθενά και με τις συνθήκες παρανομίας στις οποίες εξωθούνται οι εργαζόμενοι στο χώρο της οικοδομής, στερούμενοι ασφαλιστικών εισφορών ή της τήρησης της λοιπής εργατικής νομοθεσίας, όταν καλούνται να εργαστούν για την ανέγερση αυθαιρέτων κτισμάτων.

Τέλος, δεν πάμε πουθενά, για να μην ξεχνιόμαστε, και με το ζήτημα των δημοσίων εσόδων, για τα οποία η υπόθεση των αυθαιρέτων αποτελεί μια διαρκή πληγή που αιμορραγεί, που κατά τρόπο μάλλον άκομψο –φέρεται- να επιχειρεί να επουλώσει ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Υπό τ

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords