Η ελληνική κρίση είναι πόρνη!

21:55 21/5/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

 
Σύμφωνα με τους στρουκτουραλιστές όταν η κρίση σε ένα σύστημα εξουσίας δεν αμφισβητεί τις σχέσεις που το δομούν, αλλά απλώς θέτει σε αμφισβήτηση την λειτουργικότητά του, τότε περιορίζεται στην διαχείριση της συμφοράς που προκαλεί η απορρύθμιση των σχέσεων αυτών. Έχουμε δηλαδή μια επιχείρηση μεταρρύθμισης βασισμένη σε «crisis management», μέσω του οποίου προκαλούνται ελεγχόμενες κρίσεις στο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης και όχι σε εκείνο του δομικού πολιτικού μετασχηματισμού. Με αυτή την έννοια η ελληνική κρίση είναι μια πόρνη στη διεθνή πολιτική σκηνή, η οποία συμφέρει ως επαπειλούμενη συμφορά.

Μην σας σοκάρει η άποψή μου, τα ίδια λέει και ο μαρξισμός στο ζήτημα αυτό, μόνον που εκείνος «φοβάται» να τοποθετήσει τον ίδιο του τον εαυτό μέσα στο σύστημα, διότι τότε θα αναγκαστεί να τον συμπεριλάβει στη κριτική του ανάλυση, με αποτέλεσμα να αμφισβητηθεί όχι απλώς η σχέση του με τους άλλους, αλλά και ο ίδιος του ο εαυτός. Το φαινόμενο δεν θα ήταν τόσο τρομερό υπαρξιακά, αν υπήρχε πολιτικό πνεύμα της εποχής της αρχαιοελληνικής περιόδου. Το αντίθετο, θα φρέσκαρε την ύπαρξη και θα προκαλούσε για αγώνα για νέες μορφές πολιτικής νομιμοποίησής της (της ύπαρξης), οι οποίες φευ αποτελούν και το ουσιαστικό πρόβλημα: τελικά αυτό μας εμποδίζει να σπάσουμε αυγά, είναι ο φόβος ότι θα πρέπει να μεταβάλουμε το καθεστώς πολιτικής νομιμοποίησης  του εαυτού μας σε ένα σύστημα που ..........
ούτως ή άλλως καλείται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του μετασχηματισμού.

Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση της κρίσης, σημασία δεν έχει ποιος προκαλεί τον μετασχηματισμό, αλλά πώς παρεμβαίνουμε εμείς στη διαδικασία προς το συμφέρον των δύο-τρίτων της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, αντί να βλέπεις την κρίση ως κρίση του καπιταλισμού, για παράδειγμα, θα μπορούσες να την δεις ως συμφορά που προκαλείται από το ίδιο το κεφαλαιοκρατικό σύστημα σε μια συγκεκριμένη φάση μετεξέλιξής του, ακριβώς για να του επιτρέψει να αναπτυχθεί και κυρίως να νομιμοποιηθεί πολιτικά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Πρόκειται ασφαλώς για τεχνητή κρίση στις οικονομικές σχέσεις που επιδιώκουν να μεταβάλλουν την μορφή πολιτικής νομιμοποίησης στην σύγχρονη παγκοσμιοποίηση. Αυτό με την σειρά του προκαλεί τάσεις δομικού μετασχηματισμού του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Μία κρίσιμη αλλαγή στην λειτουργία ενός συστήματος οδηγεί αναγκαστικά σε αναθεώρηση της δομής του.  

Μα, έτσι το βλέπουν ήδη κάποιοι μαρξιστές, ίσως επισημάνεις. Ναι, αλλά θέλει ένα βηματάκι πιο πέρα: δεν σχολιάζουμε την κοινωνική συμφορά που προκαλείται, καλώντας σε λαϊκό αγώνα για να περισώσουμε ότι απέμεινε από τα δικαιώματα των εργαζομένων, που ουσιαστικά είναι μέρος των αστικών δικαιωμάτων: δεν μιλάμε δηλαδή για τον κίνδυνο βαθύτερης εκπόρνευσης των εργαζομένων, αλλά για την χρησιμοποίηση αυτής της κατάστασης έτσι ώστε να δομηθεί η ανάγκη νέων σχέσεων εκμετάλλευσης, οι οποίες θα μεταβάλουν αναγκαστικά και την πολιτική σημασία και λειτουργία των φορέων λαϊκ