Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνά κάθε φαντασία!...

20:26 20/5/2016 - Πηγή: Kafeneio-gr

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
«Δεν μπορώ να φανταστώ ποια θα ήταν η αντίδραση [: λαϊκή εξέγερση] σε Παρίσι και Μασσαλία, εάν η Γαλλία έπρεπε να εφαρμόσει μεταρρυθμίσεις σαν αυτές που επιβλήθηκαν στους Έλληνες», δηλώνει ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ στην εφημερίδα Le Monde.
Πώς να το φανταστεί ο άνθρωπος! Αυτό που διαδραματίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ

στη κυβερνητική και κοινοβουλευτική εξουσία ξεπερνά κάθε φαντασία. Είναι από τα αφάνταστα, όπως θα έλεγε και η Λέιντι, δηλαδή από τα ασύλληπτα και για αυτό η σημερινή «Αυγή» εκτελεί τη δημοσιογραφία ή ειρωνεύεται ανεκδοτολογώντας τη κυβέρνηση - μάλλον επιχειρώντας και τα δύο ταυτόχρονα - με το πρωτοσέλιδο: «Τρίτη κυβίστηση μέσα σε λίγες μέρες – Σφυρίζει ο Σαμαράς, χορεύει ο Μητσοτάκης»!
Μετά από αυτό… άστα να πάνε στο διάολο! Τι θέλεις να σού γράψω αναγνώστη μου; Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν είμαι μηχανή, ούτε ούφο! Η αριστερά του κυρίου Τσίπρα και του..... μεταλλαγμένου ΣΥΡΙΖΑ, ήρθε φαίνεται στα πράγματα για να συμβάλει κεφαλαιωδώς στο ξεπέρασμα κάθε φαντασίας, που αφορά στην ψυχοσωματική αντοχή και διανοητική συγκρότηση των ελληνίδων και των ελλήνων! Τελικώς, η επιτυχία του κυρίου Τσίπρα και της κυβερνητικής του παρέας - όπως και ολόκληρου του ΣΥΡΙΖΑ για να μην είμαστε άδικοι - στο να επιβληθούν εξοντωτικά μέτρα λιτότητας, φόροι και νέοι αποικιακού χαρακτήρα θεσμοί, για πολλά-πολλά ακόμη χρόνια, ήταν κάτι που ούτε ο ευφάνταστος Γιουνκέρ θα μπορούσε να συλλάβει, την εποχή που σαχλαμάριζε με τη γραβάτα μπροστά στο λαιμό του αμήχανου Αλέξη!

Από τους Έλληνες «έχουμε πάρει πολλά, τους έχουμε δώσει λίγα», εξομολογείται σεμνά ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής! Τώρα και αναλογικώς, γιατί να μην τα πάρουν όλα, μήπως δώσουν κάτι περισσότερο, για την λεγόμενη παραπλανητικά «ελάφρυνση χρέους», αφού η υπομονή και αντοχή του έλληνα αποδείχθηκαν ανεξάντλητες κατηγορίες, ασύλληπτες από τον κοινό πολιτικό νου; Ποιος φρόντισε για τη διεύρυνση της αντοχής και ανοχής του ελληνικού λαού, ενώπιον της διαρκούς ύβρεως της τρόικας προς την ελληνική κοινωνία, όπως και προς την ευρωπαϊκή νομιμότητα; Μα, ασφαλώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με, ωστόσο, την άμεση ή έμμεση (σήμερα) βοήθεια της λεγομένης κατά το πρόσφατο παρελθόν «μνημονιακής αντιπολίτευσης» και τη συνδρομή των ελληνικών ΜΜΕ, τα οποία αποδείχτηκαν μοναδικά στον ευρωπαϊκό χώρο. Ασύλληπτα χειραγωγήσιμα από την εκάστοτε κυβέρνηση, απόλυτα διαπλεκόμενα! Ντροπή για τον δημοκρατικό πολιτισμό της ανθρωπότητας! Είναι βλέπεις τα χρέη και οι δουλείες κάθε μορφής, οι δικαστικές περιπέτειες και οι τηλεοπτικές άδειες που «κάνουν παιχνίδι» στον ελληνικό Τύπο και όχι το όποιο δημοσιογραφικό ήθος!
Αν έχει δίκιο ο Ludwig Wittgenstein και «τα όρια ενός ανθρώπου καθορίζονται από τα όρια της γλώσσας του», είναι προφανές πως οι έλληνες έχουμε σοβαρό γλωσσικό και άρα συναισθηματικό πρόβλημα… έτσι εξηγείται και το «φαινόμενο Παντελίδης», παράλληλα με το σύγχρονο τηλεοπτικό φαινόμενο ή εκείνο της «πεζοδρομιοποίησης» της βουλής!
Η γυναίκα μου είναι παιδαγωγός και επί πολλά χρόνια ασχολείται με τη γλώσσα – στενά στην παιδαγωγική επιστήμη και πρακτική και ευρύτερα ως σημειολογικό σύστημα που δομεί το γνωστικό μοντέλο στον καθένα μας. Πιστεύει πως εάν δεν έχεις μια καλοδομημένη μητρική γλώσσα είναι δύσκολο να μάθεις άρτια μια ξένη γλώσσα. Εγώ πιστεύω πως η αριστερά στην πατρίδα μας είτε παπαγαλίζει άκριτα το λενινιστικό ιδίωμα, είτε μιλώντας αναγκαστικά πλέον τη γλώσσα του νεοφιλελευθερισμού στα αγγλικά, αντιλαμβάνεται τον κόσμο εντελώς διαφορετικά από ό,τι μέχρι χθες, επειδή δεν έχει ευρεία και συνεκτική, επιστημονική και μεθοδολογική γλωσσική δομή στη μητρική της σε σχέση με τα αγγλικά ως γλώσσα εργασίας.
Βλέπω του κυβερνητικούς να μιμούνται, παπαγαλίζοντας στα αγγλικά, χωρίς να γνωρίζουν πώς γνωρίζουν τα αγγλικά που χρησιμοποιούν και έτσι σού λένε πάντα μια ιστορία άλλου, ή τη δική τους μα τα λόγια κάποιου άλλου, άρα επιχειρούν να παραστήσουν ως δικό τους έναν κόσμο που, ωστόσο, είναι ο κόσμος κάποιου άλλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αγαπητέ αναγνώστη, δεν χρεοκόπησε ως πολιτική ρητορεία, όπως ίσως νομίζεις και όπως διαδίδουν κάποια στελέχη του, αλλά γενικότερα με την μορφή της γλώσσας αναφοράς: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα παράδειγμα μαζικής γλωσσικής χρεοκοπίας και άρα παράδειγμα αποδιοργάνωσης ταυτότητας. Αντίθετα τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν παρόμοιο πρόβλημα, καθώς ποτέ δεν επιχείρησαν να κατασκευάσουν μια δική τους γλώσσα αμφισβήτησης και ανατροπής. Άρα δεν χρειάζονταν μια αυθεντική δική τους γλώσσα για να κάνουν πολιτική.
«Το να ξεστομίζεις μια λέξη είναι σαν να χτυπάς μια νότα στο πληκτρολόγιο της φαντασίας», έλεγε συχνά ο Ludwig Wittgenstein και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέτυχε το ιστορικώς ακατόρθωτο, κάθε «νότα» που χτυπά να ξεπερνά τη φαντασία, ενώ κάθε «νότα» της αντιπολίτευσης δεν απαιτεί και πολύ φαντασία! Και τι κάνει ο ελληνικός Τύπος; Φροντίζει να μην μας λείψουν τα κρύα ανέκδοτα, ή μια αριθμητική μυθοπλασία που δημιουργεί ένα είδος διαστροφής στον ελληνικό λαό, ενώπιον της τραγικής πραγματικότητας. Κάτι σαν μαζικό μαζοχισμό μετά από το «σοκ και δέος» της τρόικας.
Δεν πιστεύω πως η «επιτυχία» του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σίγουρα ξεπερνά κάθε φαντασία, είναι κάτι διαφορετικό μεθοδολογικώς από την «επιτυχία» των προηγούμενων κυβερνητών της κρίσης και των μνημονίων. Απλώς ο κ. Τσίπρας πέτυχε το αδιανόητο, προσθέτοντας - αρμονικά σε μεγάλο βαθμό - το δικό του «success story» σε εκείνο των προηγούμενων, οι οποίοι πολιτεύτηκαν στο πλαίσιο των προδιαγραφών τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπέρασε τις δικές του προδιαγραφές και έτσι αυτή τη στιγμή δεν «γράφει ιστορία», αλλά μύθο! Έναν μύθο που, ωστόσο, απομυθοποιεί την αριστερή μεταρρύθμιση στην πατρίδα μας! Δεν καταστρέφει την Ελλάδα ο Αλέξης - όπως αφήνουν να εννοηθεί αρκετές εφημερίδες - καταστρέφει την πιθανότητα η χώρα μας να γύριζε σελίδα στην ιστορία της από μια καλύτερη οικονομική / παραγωγική και κοινωνική βάση. Κατέστρεψε τη γλώσσα της αριστερής μεταρρύθμισης, καθιστώντας την δημοκρατική αριστερά και το προοδευτικό κίνημα κωφάλαλα υποκείμενα! Χτύπα, λοιπόν, σαν άνδρας όποια νότα γουστάρεις φίλε αριστερέ, προοδευτικέ και εαυτέ μου, δεν έχει σημασία πλέον! Αυτοί που ήταν να σε ακούσουν, ούτε ακούν, ούτε μιλούν κανονικά πια! Οι άλλοι ούτως ή άλλως έχουν τη γλώσσα για άλλη χρήση!