Η μητέρα όλων των κρίσεων και η σημασία του «μισθού»

14:03 10/4/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο ΜαυροζαχαράκηςΜανόλης Κατά τον έγκριτοΕλβετό οικονομικό αναλυτή Werner Vontobel τα αίτια της διεθνούςοικονομικής κρίσης εντοπίζονται στα υπερβολικά κέρδη των επιχειρηματικώνκολοσσών και στις ανισορροπίες της αγοράς εργασίας. Στην αγοράεργασίας κατά την άποψη του, η ισορροπία των δυνάμεων διαταράσσεται, με τον πιοεμφανή τρόπο λόγω των........ υπερβολικών κερδών και την σχετική μείωση των μισθών.
Για να επανέλθειη ισορροπία στην οικονομία της αγοράς πρέπει κατά την άποψη του συγγραφέα, να αποκατασταθεί, η .......ισορροπία δυνάμεων μεταξύ μισθών καικερδών.Ο WernerVontobel γράφει ότι

".. στην κρίσητων subprime οι δράστες πιάστηκαν με το πιστόλι στο χέρι ενώ η κάννη του κάπνιζε: Αν κάποιος αγοράσει ένασπίτι αξίας 500.000 δολαρίων για το οποίο έχει πάρει δάνειο ύψους, 600.000 δολαρίων,δεν πρέπει να τον εκπλήξει η στιγμή που θα έλθει ο μεταγενέστερος αναγκαστικός πληστηριασμόςτου, ενώ για τις τράπεζες που εξέδιδαν αυτά τα δάνεια, ο κίνδυνος πιστωτικής αφερεγγυότητας.Εξ ου, τηςκρίσης κατοικίας ακολούθησε, η ρύθμισητου τραπεζικού τομέα.
Όταν ανέκυψε η κρίση δημόσιου χρέους ωστόσο, η απόδοσηευθυνών ήταν πολύ δυσκολότερη υπόθεση. Ετέθη γιαπαράδειγμα το ερώτημα, γιατί ένα καθαρό δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως του10 % (2010) όπως παρουσιάστηκε στην περίπτωση των ΗΠΑ δεν αποτέλεσε λόγο γιαένα πρόγραμμα αποκατάστασης, εξυγίανσης και λιτότητας, ενώ στην περίπτωση τηςΕλλάδας το δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως του 9,3 % του ΑΕΠ το ίδιο έτος δημιούργησε παγκόσμιαοργή και κατακραυγή. Είναι ψέματαμήπως ότι μέχρι εκείνη την στιγμή οι υψηλές κρατικές δαπάνες εθεωρούντο διεθνώς ωςτο μόνο αποτελεσματικό μέσο για να αποφευχθεί η παγκόσμια ύφεση;
Διεθνής Αβεβαιότητα και ασυμφωνία και η εξαίρεση τουεταιρικού τομέα

Το μέλλει γενέσθαι λοιπόν; Θα υποχρεωθούν μόνο οι ελλειμματικές χώρεςόπως η Ελλάδα , η Ισπανία και Πορτογαλία, να πάψουν να ζούνε πάνω από τιςδυνατότητες τους, η μήπως θα πρέπει να δούμε και τις περιπτώσεις χωρών με πολύυψηλά πλεονάσματα;Σε ένα πνεύμα συμβιβασμού, η ομάδα των G20 ξεπέρασε πρόσφατα τον εαυτό της , καισυμπεριέλαβε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ( νομισματικά αποθεματικά) σταυπόλοιπα κριτήρια των παγκόσμιων ανισορροπιών, μαζί με τα χρέη των κρατών και των ιδιωτικών νοικοκυριών.Αυτό που ωστόσο λείπει σε αυτόν τον κατάλογο κριτηρίων,όπως και στην δημόσια συζήτηση, είναι ο τέταρτος λογαριασμός στον εθνικό προϋπολογισμό - ο τομέας των επιχειρήσεων. Αυτό είναι έναμεγάλο λάθος, γιατί οι ισολογισμοί χρηματοδότησης των κρατών και των χωρών αντιστοιχούνστους ισολογισμούς (με αντίθετο-δηλαδήαρνητικό πρόσημο) των νοικοκυριών καιτου επιχειρηματικού τομέα, Αυτή η υπόθεσηεργασίας μπορεί να αναπαρασταθεί κάλλιστα με βάση το παράδειγμα των ΗΠΑ. Το 2010 στιςΗΠΑ , όπου σύμφωνα με τα στοιχεία ροής /εκροής της Fed οι επιχειρήσειςκαι τα νοικοκυριά και οι εξωτερικές συναλλαγές πέτυχαν αντίστοιχα πλεονάσματα 527, 574 και 475 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αντίστροφα ανέρχεται στο κράτος το δημοσιονομικό