Η Βρετανία στο πλευρό της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ – Βρόμικο εγγλέζικο παιχνίδι

14:31 30/6/2019 - Πηγή: Kafeneio-gr

Το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών υιοθετεί την πρόταση της τουρκικής πλευράς για κοινή διαχείριση του φυσικού αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ.

Τη στήριξη της Βρετανίας φέρεται να έχει η Τουρκία στις προκλητικές της κινήσεις εντός της Κυπριακής ΑΟΖ καθώς το Βρετανικό ΥΠΕΞ προτείνει τη σύσταση κοινής επιτροπής Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με σκοπό τη διαχείριση από κοινού του φυσικού πλούτου του νησιού...

Αυτό αποκαλύπτει ο «Φιλελεύθερος» της Κύπρου

όπου σε δημοσίευμα του υποστηρίζει ότι «με πρόσχημα την αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών, υιοθετεί την πρόταση της τουρκικής πλευράς για κοινή διαχείριση του φυσικού αερίου της Κυπριακής ΑΟΖ προτάσσοντας την ανάγκη «διαλόγου» και ζητώντας από την Ε.Ε. να μην επιβάλλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το Λονδίνο διατυπώνει τον ισχυρισμό ότι «ο διάλογος είναι η ενδεδειγμένη οδός προκειμένου να λυθεί το ζήτημα που προέκυψε στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι η λήψη μέτρων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπανόρθωτη ζημιά τις ευρω-τουρκικές σχέσεις».

Η Βρετανία κατέστησε κοινωνούς των θέσεών της, συγκεκριμένα κράτη-μέλη, καθώς και επίσημους της Ε.Ε, ενώ παρενέβη σε διπλωματικό επίπεδο, με προφανή στόχο να φρενάρει την επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Τουρκίας ή οι κυρώσεις αυτές να είναι ανώδυνες.

Στο πλαίσιο αυτό, Βρετανοί διπλωμάτες έθεσαν δύο επιχειρήματα προκειμένου να πείσουν για την «ορθότητα» των θέσεών τους:

1. Υποστήριξαν ότι ενδεχόμενα ισχυρά μέτρα κατά της Τουρκίας θα αυτοεγκλωβίσουν την Ε.Ε. σε μια διαδικασία που δύσκολα θα μπορεί να ανακληθεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις ευρω-τουρκικές σχέσεις, φροντίζοντας να υπενθυμίσουν και τη συμφωνία Βρυξελλών-Άγκυρας στο προσφυγικό, που ως γνωστόν καίει τα κράτη-μέλη και κυρίως τη Γερμανία.

2. Παράλληλα, διατύπωσαν τον ισχυρισμό ότι εάν ληφθούν ισχυρά μέτρα κατά της Τουρκίας, τότε ίσως δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά αποκτά πλεονέκτημα, κάτι που σύμφωνα με τους Βρετανούς δεν είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει εποικοδομητικά τόσο για την εκτόνωση της έντασης, όσο και για την επίλυση του κυπριακού προβλήματος.

Οι κινήσεις της Βρετανίας αντανακλώνται εν πολλοίς και στις τοποθετήσεις της υπουργού Άμυνας της χώρας, Πένι Μόρντοντ, η οποία ανέφερε ότι όπου υπάρχουν διαφωνίες πρέπει να λύνονται με διάλογο.

Σύμφωνα με τη Βρετανίδα αξιωματούχο «όπου έχουμε διαφωνίες, αυτές τις διαφωνίες θα πρέπει να τις συζητούμε.

»Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τις επιλύσουμε» επεσήμανε, τοποθέτηση η οποία έχει προφανώς την έννοια της νουθεσίας για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει όλοι να αντιμετωπίσουν την εισβολή της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ: Μέσω διαλόγου.

Άλλωστε, για τους Βρετανούς οι ενέργειες της Τουρκίας λαμβάνουν χώρα κάπου αλλού, ή εν πάση περιπτώσει αόριστα, στην ανατολική Μεσόγειο.

Και σε κάθε περίπτωση όχι στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Οι κινήσεις του Λονδίνου εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της προσπάθειας γκριζαρίσματος της κυπριακής ΑΟΖ, κάτι που όπως αποκάλυψε ο «Φιλελεύθερος», είχε ως αποτέλεσμα το Φόρεϊν Όφις να επιχειρήσει αποδόμηση της υποστηρικτικής -προς τη Λευκωσία- δήλωσης Μογκερίνι, αναγκάζοντας την Ε.Ε. να αναφέρεται σε «τουρκικές έκνομες ενέργειες στην Ανατολική Μεσόγειο» και όχι στην κυπριακή ΑΟΖ.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Άλαν Ντάνκαν, προέβη σε δημόσιο γκριζάρισμα της κυπριακής ΑΟΖ (αφού συναντήθηκε με τον Τούρκο πρέσβη στο Λονδίνο).

Όπως βεβαίως δεν είναι επίσης τυχαία η γραπτή «διευκρίνιση» του Φόρεϊν Όφις, το οποίο έριξε λάδι στη φωτιά και νερό στον μύλο της Τουρκίας, προκαλώντας δικαίως θύελλα αντιδράσεων στην Κύπρο.

Την ίδια ώρα, οι Βρυξέλλες επιχειρούν να δρομολογήσουν το πακέτο «επιλογών» μέτρων, στη βάση κοινών προτάσεων της ΕΥΕΔ και της Κομισιόν.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της κυπριακής εφημερίδας, οι υπηρεσίες της Ε.Ε. πραγματοποίησαν ήδη συντονιστική συνάντηση, στο πλαίσιο της οποίας έγινε ανταλλαγή απόψεων επί διαφόρων πιθανών μέτρων.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν θα καθυστερήσουν και σύντομα αναμένεται να υποβάλουν τις προτάσεις τους, προς τον Πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και της Ύπατης Εκπροσώπου της Ε.Ε. Φεντερίκα Μογκερίνι, που έχουν αναλάβει συντονιστικό ρόλο.

Στόχος της Λευκωσίας είναι να υπάρξει απόφαση για λήψη μέτρων από την Ε.Ε., το συντομότερο, δυνατότητα που παρέχεται στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στις 15 Ιουλίου ή στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, που όπως πληροφορούμαστε, αναμένεται να ορίσει η Φινλανδική Προεδρία στις 18 Ιουλίου.

Επί της ουσίας, γίνεται κατανοητό ότι τα δρομολογούμενα μέτρα δεν πρέπει να εξαντλούνται στο πάγωμα προενταξιακών κονδυλίων και στον τερματισμό των συναντήσεων υψηλού επιπέδου Ε.Ε.-Τουρκίας, κάτι που ήδη εξήγγειλε ο Επίτροπος διεύρυνσης Γιοχάνες Χαν.

Αν και τα εν λόγω μέτρα έχουν τη δική τους σημασία και δεν υποτιμούνται, γίνεται κατανοητό ότι δεν μπορούν να θεωρηθούν ως επαρκής απάντηση στην τουρκική εισβολή στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Είναι γι’ αυτό τον λόγο που θεωρείται απαραίτητη η υλοποίηση της απόφασης της Συνόδου Κορυφής για λήψη και «στοχευόμενων μέτρων», τα οποία παραπέμπουν ευθέως και σε κυρώσεις, που δυνητικά θα μπορούσαν να επιβληθούν κατά της ίδιας της Τουρκίας, εταιρειών ή/και προσώπων που ενέχονται στις παράνομες γεωτρήσεις.

Κάτι πάντως που δεν θα γίνει αυτόματα, αλλά όπως επανειλημμένα δημοσιεύσαμε, απαιτεί χρόνο (όπως και στην περίπτωση της Ρωσίας για το Ουκρανικό), «αναλόγως και της κατάστασης επί του εδάφους», δηλαδή στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το «στοίχημα» των στοχευμένων μέτρων είναι εξαιρετικά σημαντικό, ενόψει και της διαφαινόμενης κλιμάκωσης των τουρκικών έκνομων ενεργειών, με την παρουσία του δεύτερου γεωτρύπανου, που όπως όλα δείχνουν θα επιχειρήσει σε πρώτη φάση στη θαλάσσια περιοχή της κατεχόμενης Καρπασίας.

Γίνεται κατανοητό ότι εάν η Τουρκία δεν κληθεί να καταβάλει ουσιαστικό κόστος, τότε οι πιθανότητες πλήρους αποθράσυνσης και επιχείρησης και σε περιοχές αδειοδοτημένων οικοπέδων στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν θα μπορούν να αποκλεισθούν. Κάτι που θα πρέπει να συνυπολογιστεί κατά τη λήψη των αποφάσεων της Ε.Ε.