Και ύστερα αναρωτιούνται γιατί πήραν 4%...

15:02 9/10/2015 - Πηγή: Kafeneio-gr

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΕΛΙΣΣΑΡΗΣ

Το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη όταν άρχισε να ρέει στο πολιτικό τοπίο του έρμου αυτού τόπου πλασαριζόταν ως το νέο, ως το κόμμα της των λύσεων και της υπευθυνότητας που ήταν κοντά στον πολίτη, τον επιχειρηματία, τον αγρότη και τον εργαζόμενο.

Ο αρχηγός και οι βουλευτές του όπου σταθούν και όπου βρεθούν....
μας μιλούν για την ανάγκη να μπουν στην πολιτικοί νέοι άνθρωποι που να έχουν κάνει κάτι στη ζωή τους – όπως το λέει και ο Σταύρος να έχουν κολλήσει ένσημα- και να μεταφέρουν αυτή την πείρα στη Βουλή,

να τη μετατρέψουν σε πολιτικές θέσεις και προτάσεις.

Το Ποτάμι μετράει κοντά 2 χρόνια ζωής (παρά κάτι μήνες), ενώ στην ελληνική Βουλή εισήλθε στις εκλογές του Γενάρη. Έκτοτε το θυμόμαστε και το ακούμε περισσότερο για τα όσα λένε και πράττουν ο κ. Θεοδωράκης του και τα στελέχη του παρά για τις πολιτικές του θέσεις.

Το τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό της «άπορης» πρώην βουλευτίνας Χριστίνας Ταχιάου, εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενης, η οποία μας περιέγραψε το δράμα που ζούσε κατά την διάρκεια της θητείας της. Πως το ψωροπεντοχίλιαρο (ευρώ, όχι δραχμές) που έπαιρνε ως αποζημίωση καλά – καλά δεν έφταναν ούτε για να πάει στο σούπερ μάρκετ, και ότι όλα της τα χρήματα έφευγαν σε κεράσματα, ρούχα και καλλυντικά «γιατί με κάμερες, φωτογράφους και όλες τις Μισίκο Κακουτάνι των social media να καιροφυλακτούν, έπρεπε να είμαι πάντα καλοντυμένη και περιποιημένη».

Ομολογώ ότι όταν άρχισα να διαβάζω τις φαιδρότητες της κυρίας Ταχιάου αποκόμισα την αίσθηση πως έγραφε ένα κείμενο που σατίριζε τα κακώς κείμενα της Βουλής και τα αφάνταστα προνόμια που παρέχονται στα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας σε καιρούς κοινωνικού ολοκαυτώματος. Αλλά στην πορεία κατάλαβα πως σοβαρολογούσε!

Βεβαίως η εν λόγω πολιτική τοποθέτηση –γιατί όταν η κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα κατάρρευσης κάποιος γράφει για το πόσο δύσκολα πέρναγε ως βουλευτής, πολιτική τοποθέτηση κάνει- δεν είναι ένα μεμονωμένο «Ποταμίσιο» περιστατικό.

Στελέχη και βουλευτές του κόμματος, κατά καιρούς έχουν δείξει δείγματα γραφής για το πώς αντιμετωπίζουν τους ψηφοφόρους τους και γενικότερα το εκλογικό σώμα στη χώρα μας. Όπως η πάντα υπεύθυνη –πρώην βουλευτίνα και αυτή- Αντιγόνη Λυμπεράκη που δήλωνε παραμονές του δημοψηφίσματος πως οι «φτωχοί κάνουν λάθος επιλογές σε κρίσιμες στιγμές» εννοώντας φυσικά τις εκλογικές διαδικασίες και τα αποτελέσματα τους.

Ή ο Γιώργος Αμυράς, ο οποίος την ώρα που συζητούνταν ένα από τα πιο σκληρά πακέτα μέτρων που ήρθε ποτέ στη Βουλή με άμεσες και ευρύτερες κοινωνικές συνέπειες, τότε που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία, επέλεγε να επιτεθεί στην πρώην πρόεδρο Ζωή Κωνσταντοπούλου για το γεγονός ότι έφερε το πολυνομοσχέδιο τυπωμένο σε χαρτί και όχι σε στικάκι! Στην κυριολεξία αυτό που λέμε βλέπουμε ένα μικρό δεντράκι και χάνουμε το αχανές δάσος.

Όλα αυτά δεν πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ως «ειδικές» περιπτώσεις. Είναι κεντρική επιλογή του κόμματος, είναι ο τρόπος που επέλεξε ο κ. Θεοδωράκης, οι βουλευτές και τα στελέχη του να τοποθετούνται:

Το απολιτίκ ως πολιτική γραμμή, η συμμετοχή στα κοινά για τους λίγους, αυτούς που έχουν τα λεφτά για να σκεφτούν ψύχραιμα και να ψηφίσουν αναλόγως. Μία πολιτική με όρους lifestyle ή τηλεοπτικής εκπομπής, που δύο χρόνια μετά ακόμα δεν έχουμε μάθει την ιδεολογική τοποθέτηση του κόμματος. Είναι κεντρώο ή κεντροαριστερό; Ασπάζεται τον νεοφιλελευθερισμό ή έχει ένα προτείνει έναν διαφορετικό δρόμο;

Όσο και να ψάρευε σε «θολά» νερά το κόμμα του κ. Θεοδωράκη, τα στελέχη του αργά ή γρήγορα θα αποκάλυπταν τις θέσεις τους. Και τα τρία παραδείγματα που προανέφερα είναι χαρακτηριστικά του πως αντιμετωπίζουν την κοινωνία εκεί στο Ποτάμι. Δεν άκουσα κανέναν να μιλάει για το δράμα που περνάει ο άνεργος ή ο συνταξιούχος όλους αυτούς τους μήνες. Μόνο είδα δακρύβρεχτα κειμενάκια για το πόσο τα πέρναγαν στη Βουλή και απόψεις για το κακό που κάνουν στη χώρα οι φτωχοί όταν αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν το τελευταίο όπλο που τους έχει απομείνει, δηλαδή την ψήφο τους.

Και έπειτα ο κύριος Θεοδωράκης αναρωτιέται πως γίνεται να ζήτησε 10% στις εκλογές και τελικά να πήρε 10 βουλευτές και 4%...

newpost.gr