Καθένας το… χαβά του

Του Θανάση Νικολαΐδη
 ΔΕΝ μας έχουν μόνο χρεοκοπημένους. Πασκίζουν να μας κρατούν υπό το μηδέν (και) πολιτισμικά οι αφέντες των ψυχών μας. Εδώ όπου γεννήθηκαν τέχνες και γράμματα, δεν κρατάει τη συνέχεια ο (νεο)έλληνας. Άρπαξαν το γούστο του, πελέκησαν το μουσικό του αισθητήριο και τα πέταξαν στα σκουπίδια. Οι πολλοί για να βγάλουν παράδες και οι λίγοι (και αθέατοι ολετήρες του πολιτισμού μας) για κάτι βαθύτερο και σκοπούμενο. «Μην ανέβει το επίπεδο του λαού και τον… χάσουμε».
ΓΙΟΡΤΙΑΤΙΚΑ, και οι αιθέρες γέμισαν φάλτσα κάλαντα και οι πίστες τσιφτετέλι. Δεν του’ μαθαν, στο σχολείο του,
να τραγουδάει το παιδάκι συμμετέχοντας σε χορωδίες. Ακούει, λοιπόν, μουσική πατώντας κουμπιά και ήρθε στο κονάκι σου να «ψάλλει» τα κάλαντα. Του φύτεψαν στην ψυχή την «τέχνη» που αρχίζει απ’ το ρεμπέτικο, αγγίζει τα ψυχεδελικά κάποιων «περίεργων» που δεν βλέπουν τη μύτη τους, για να συνεχίσει με το τσιφτετέλι, πριν αράξει στο ζεϊμπέκικο. Πέρα τούτου, ουδέν.
ΚΑΝΑΜΕ τη γύρα μας στα γιορταστ
Keywords
Τυχαία Θέματα