Κι αν χάσεις τη δουλειά σου κάποια μέρα, μη προσπαθήσεις να μοιράσεις τις ευθύνες.

12:11 16/10/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Αγγελος ΑγγελίδηςΕίσαι άνεργος και παραπονιέσαι.Χθες είχες δουλειά, σήμερα όχι. Χθες δούλευες στο Φούρνο της γειτονιάς. Σήμεραπερνάς απ΄ έξω και μέσα δε κοιτάς. Εχεις παράπονα απ΄ το άσπλαχνο τ΄ αφεντικό,το αιμοβόρο, το μίζερο. Παράπονο γιατί σε έδιωξε απ΄ τη δουλειά. Σε πρόσβαλλε; σε μείωσε; σεταπείνωσε; σε άφησε χωρίς μεροκάματο; Αναρωτιέσαι γιατί. Γιατίκαι πάλι γιατί. Και ίσως εκείνο το σκληρό αφεντικό να σε σεβάστηκε ακόμηκαι την τελευ-ταία στιγμή. Δίστασε να σου μιλήσει στα ίσια. Απέφυγε να σου πειτη πικρή αλήθεια. Ισως να σου έδωσε την ευκαιρία να σκεφτείς μόνος σου. Να ψάξεις τον

εαυτό σου. Να βρεις τα λάθη σου, τασφάλματά σου. Να αλλάξεις, να βελτιωθείς. Δεν ήθελε να σε ταπεινώσει τόσο, γιανα σου δώσει την ευκαιρία και με τη δύναμή σου να μπεις ξανά στον όμορφο αγώνατης ζωής. Στον αγώνα που.......... προϋποθέτει σοβαρότητα, ευθύνη, θυσίες και πάν΄ απ΄όλα προϋποθέτει ΚΑΘΑΡΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Δούλευες στο Φούρνο της γειτονιάς και σ΄ έβλεπα απ΄ τοτζάμι συχνά–πυκνά. Πότε να παιδεύεις την αθώα σου μύτη χωρίς χαρτομάντηλο. Πότενα καμαρώνεις και να ταλαιπωρείς με γυμνά χέρια τα κατακόκκινα σπυράκια στοπρόσωπό σου. Πότε να σκουπίζεις πιάνοντας τη σκούπα με τ΄ άσπρα τα γάντια ταπλαστικά και αμέσως μετά αμέριμνη, ασυλλόγιστη, δήθεν απονήρευτη κι αθώα νασερβίρεις με τα ίδια τα γάντια. Ή να παίρνεις το πεσμένο ευλογημένο ψωμί και νατο βάζεις ξανά στο ίδιο ράφι. Μια μέρα έβγαλες βόλτα τον πράσινο σκουπιδιάρικοκάδο του Δήμου και μετά χωρίς να πλυθείς μπήκες αμέσως πρόθυμη και χαμογελαστή νασερβίρεις στους πελάτες. Με είδες που κοντοστάθηκα αμήχανος, που σ΄ απέφυγα πουέψαχνα κάποιον άλλο να μου σερβίρει. Εσύ επέμενες ανόητα μπροστά μου λες καιδεν καταλάβαινες γιατί σ΄ απέφευγα. Δεν ήθελα να σε πρασβάλλω ούτε ήθελα ναδημιουργήσω πρόβλημα στο κατάστημα γιατί ήξερα πως αύριο θα ήσουν άνεργη. Πήρατα βλογημένα ψωμιά που ατίμασες με τα βρώμικα και άπλυτα χέρια σου. Τα πλήρωσαστο Ταμείο και πήρα και απόδειξη(15-10-2011, ώρα 14:12, EURO 3.60). Πιστεύω σε παρόμοια ψυχραιμία δεν θα ξαναβρεθώ.Στο παρακάτω σπίτι έκανα ένα πλούσιο μεσημεριάτικο τραπέζι στα όμορφα σκυλάκια τηςαυλής με το ολόφρεσκο ψωμί που έτσι παράλογα και επιπόλαια μου το στέρησες. Πίστευεςότι δε σε βλέπουμε και στρουθοκαμηλίζες μεταξύ τεμπελιάς και ασυνειδησίας. Εβλεπα όμως τότε, κάτι άβολο στα πρόσωπα των πελατών.Εβλεπα και καταλάβαινα ίσως σ΄ ορισμένους, το στρίμωγμα της συνείδησής τους,όταν δέχονταν αυτή την τόσο ανήθικη και επαγγελματικά επικίνδυνη αγένειάσου. Η ευγένειά τους και η μεγαλοψυχία τους ήταν τέτοια που δέχονταν νασυμβεί μπροστά τους ότι πιο αισχρό και οδυνηρό. Δεν μίλησαν, δεν σε πρόσβαλλαν.Στάθηκαν ανώτεροι, φιλοξενούμενοι στο δικό σου χώρο. ΄Ενοιωσαν όμως τηναπέραντη προσβολή. Αισθάνθηκαν απόλυτα την δική σου υποτίμηση. Σε προτίμησανανάμεσα σε άλλους επαγγελματίες και τότε εσυ ¨αγνώμωνκλασσικός¨ τους πρόσφερες απλόχερα την κουτοπονηριά σου, την τεμπελιάσου, την παιδεία και την καταγωγή σου.Μηνσυνεχίζεις λοιπόν ν΄ απορείς και ν΄ αγνοείς τον κόσμο, τους πελάτες, τονεργοδό