Κι όμως με έκαναν να υποστηρίζω το Νταλάρα

Γράφειο ο GreekRagnaroker

Ηοικογένειά μου άκουγε σχεδόν αποκλειστικάΓιώργο Νταλάρα. Στο αυτοκίνητο, στιςγιορτές, όταν καλούσαμε φίλους, ή ότανείχαμε κόσμο από το εξωτερικό και θέλαμενα τους δείξουμε ένα κομμάτι από τηνελληνική κουλτούρα, πάντα έπαιζε στοbackground.

Πίστευα κι εγώότι ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης μέχριπου ήμουν 14-15 χρονών. Θυμάμαι ότι οτελευταίος δίσκος που μου άρεσε ήταναυτός με τα τραγούδια του Bregovic. Με είχεενθουσιάσει το πως δυνάμωνε ο ρυθμόςστο.......
τραγούδι "Νύχτα" - το οποίοκανείς δε θυμάται ποτέ πως λέγεταιπαρεμπιπτόντως: "Η καρδιά μου θέλεινα πετάξει..." κλπ.

Μετάαπό αυτό άρχισα να τον σιχαίνομαι. Κυρίωςαρχικά από αντίδραση στο σόι μου, όπουπάντα τα ήξεραν όλοι όλα καλύτερα απόμένα, καθότι ήμουν ο μικρότερος στηνοικογένεια. Θυμάμαι είχαμε πάει να τονδούμε να παίζει με του Πυξ Λαξ στην ΙεράΟδό στην Αθήνα, κι έλεγα στους γονείςμου ότι εγώ πήγα για τους Πυξ Λαξ. Δε λέωκι ο Νταλάρας καλός ήταν...

Τηνεπόμενη χρονιά πήγαμε ξανά να τον δούμε,νομίζω έπαιζε με τα Κίτρινα Ποδήλατα.Δεν ήταν καλός... Θυμήθηκα μετά τη συναυλίαότι τον είχαμε δει και στη Λευκάδα στοΚάστρο ένα καλοκαίρι, όπου πάλι δεν ήτανκαλός... Ε, κάτι αυτά, κάτι η εφηβεία, κάτιότι τα τραγούδια του Bregovic είναι τα ίδιασε διαφορετικές γλώσσες, κάτι ο Τζιμάκος,και το αποφάσισα: Τέλος ο Νταλάρας γιαμένα.

Στησυνέχεια της ζωής μου κατάλαβα γιατίμου είχε δημιουργηθεί αυτή η απέχθειακαι κυρίως γιατί τελικώς έμεινε εκεί.Ο Νταλάρας συμβολίζει τα περισσότερακακά του Νεοέλληνα. Ο φτωχός που έγινενεόπλουτος και την ψώνισε, που βγάζειφράγκα με επαναστατικά τραγούδια,ποντάροντας στο θυμικό και στη μνήμητου Έλληνα, ο δεξιός (σε στυλ ζωήςτουλάχιστον) με το αριστερό παρελθόν,ο ξεπουλημένος κλπ. Γενικά τον θεωρούσαυποκριτή.

Επίσηςθεωρούσα ότι έφταιγε για ένα σωρόπροβλήματα της ελληνικής μουσικής. Άσεπου δεν είχε μείνει τραγούδι να μην τοπει! Αυτό κι αν με ενοχλούσε! Κι ακόμαμε ενοχλεί.

Είχααποφασίσει να μην πληρώσω ποτέ γιασυναυλία του, δίσκο του ή οτιδήποτε άλλοσυμμετέχει, και συνήθως οι εκπομπές τουραδιοφώνου που άκουγα δεν έπαιζαν ποτέτραγούδια του.

Ζώνταςστο εξωτερικό, καθαρά από τύχη βρήκαδιάφορους ανθρώπους οι οποίοι μουμίλαγαν για το Νταλάρα. Τούρκοι,Γιουγκοσλάβοι (έτσι τους λέω ακόμα,γιατί έτσι τους έμαθα) Ισραηλινοί καιΆραβες. Πάντα τους έλεγα: "Μπορεί ναέχει φοβερή φωνή, αλλά δεν τον αντέχω!"

Καιπραγματικά δεν τον άντεχα! Η νοοτροπίαόλων όσοι τον ακούν φανατικά είναι αυτήπου οδήγησε την Ελλάδα σε αυτή τηνκατάντια.
Οιυποστηρικτές του είναι η γενιά τουΠολυτεχνείου, που γέμισε την Αθήνα, πουέβγαλε πολλά λεφτά τη δεκαετία του 1980,που έφτιαξε αυθαίρετα, βίλες και πισίνες,διόγκωσε τη φοροδιαφυγή, ήθελε να βάλλειτα παιδιά της στο δημόσιο, και είχεψύχωση με το να μπουν στο Πανεπιστήμιο,ψήφιζε Πασοκάρα και ΝΔ και ξέχασε κατάβάση από που ξεκίνησε. Το μόνο που τουςείχε μείνει για να θυμάται ήταν η φωνήτου Νταλάρα να τραγουδάει "Τοανεμολόγιο" και "Το Καραντί" καινα
Keywords
Τυχαία Θέματα