Κοινό νόμισμα και ελλείμματα- Ξένο τ' όνειρο...

20:55 26/6/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

 Γράφει ο Γιώργος Σαρρής"Ξένο τ' όνειρο που μπαίνωκι απ' την άλλη όταν βγαίνωλόγια όλα γυαλια σπασμέναμα ποιος νοιάζεται για μένα..."Ζούμε χωρίς αμφιβολία μια τρελή στιγμή σκληρου εκβιασμου και εκφοβισμού του ελληνικού λαου από την πλευρά των "πλούσιων εταίρων" της ΕΕ. Εμείς οι άσωτοι που τα κάναμε σαλάτα, εμείς οι άχρηστοι με τα τεράστια ελλείμματα, εμείς οι τεμπέληδες που δεν παράγουμε και πρέπει επί τέλους να βάλουμε τέλος σε όλα αυτά τα παράλογα και να

ακολουθήσουμε τη σκληρη όψη της........... λογικής.Eμείς οι εξαρτημένοι  που πρέπει να πάρουμε τη δόση μας. Εμεις που χρωστάμε και πρέπει να πληρώσουμε. Χρωστάμε όμως η μας χρωστάνε;Το "αστείο" είναι οτι αν υπήρχε μια σταλιά λογικής παραπάνω σε αυτή την άποψη, θα μπορούσε κάλλιστα να είμασταν εμείς οι εκβιαστές κι οι Βόρειοι ισχυροί εταίροι οι εκβιαζόμενοι. Kι αυτό γιατί οι ισχυροί ήταν και είναι αυτοί που πρεπει να τρεμουν από την απειλούμενη "εκδίωξη" της Ελλάδας από το Ευρώ και όχι απαραίτητα εμείς.Από που προκύπτει αυτό;Μα πρώτα από όλα από τη σύλληψη της ιδέας ενός "ισχυρού" κοινού νομίσματος.Ειναι γνωστό ότι μετά το '70(πετρελαική κρίση), οι αγορές ανέλαβαν να ρυθμίζουν ελέυθερα την ισοτιμία των νομισμάτων. Από τοτε θεωρούμε οτι το νόμισμα αντανακλά την υγεία και το δυναμισμό της οικονομίας της χώρας που το εκδίδει ή τέλος πάντων το χρησιμοποιεί. Ετσι όταν π.χ. τα δεδομένα της Αμερικανικης οικονομίας είναι θετικά ανάλογα κινείται και η αξια του δολαρίου. Η παλιότερα όταν τα στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας έβγαιναν αρνητικά αυτόματα αρνητικά κινούνταν και η ισοτιμία της δραχμής.Αυτό είναι μια λειτουργία με δύο όψεις. Από τη μια η "αίγλη" (με ότι αυτό συνεπάγεται) του νομίσματος που αντιστοιχεί σε μια αδύναμη οικονομία μπορεί να πέφτει, από την άλλη όμως αυτή η πτώση στην ισοτιμία λειτουργεί εξισορροπητικά αφού κάνει την εν λόγω οικονομία πιο ανταγωνιστική σε σχέση με τους ανταγωνιστές που χρησιμοποιούν κάποιο "ισχυρότερο" νόμισμα.Ας κρατήσουμε λοιπόν το στοιχείο οτι όταν η ισοτιμία ενός νομίσματος πέφτει τότε ωφελούνται οι εξαγωγές της χωρας που το χρησιμοποιεί. Πάμε τωρα στο ευρώ.Ολα τα παραπάνω προφανώς δεν έχουν ισχύ αφου δεν μπορούμε να μιλάμε για Ευρωπαική οικονομία(που να αντανανακλά στο ευρώ) αλλά για πολλές οικονομίες που βρίσκονται σε πολύ διαφορετικές βαθμίδες ανάπτυξης. Από την ισχυρή Γερμανική οικονομία(2η σε εξαγωγές στον κόσμο πίσω από την Κίνα-σημειώστε το) μέχρι τις αδύναμες οικονομίες του Νότου όπως η Ελλάδα που εξάγουν ελάχιστα. Η κοινή συνισταμένη του δυναμισμού αυτων των οικονομιών αντανακλά στην αξια του κοινού νομίσματος. Ετσι βλέπουμε τον τελευταιο καιρό όποτε η κουβέντα για την κρίση στην Ελλάδα φουντώνει να έχουμε και μια πτώση του κοινού νομισματος.Ηταν αυτό όμως κακό για τη Γερμανική οικονομία; Φυσικά και οχι. Κάθε άλλο αφού αυτό σήμαινε πως από την αδυναμία της Ελληνικής οικονομίας κέρδιζε η ανταγωνιστικότητα των Γερμανικών προιόντων λόγω πτώσης του ΕΥΡΏ.  Οι μεγάλες εξαγωγικές οικονομίες λοιπόν  όπως η Γερμανική είχαν και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτ