Κύπρος: Τα παιδιά του Χριστόφια διαδηλώνουν κατά του Μνημονίου

16:33 16/12/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Αντίθετοι και "αγανακτισμένοι" με το Μνημόνιο είναι ο Χρήστος και η Χριστίνα Χριστόφια, κοινώς τα παιδιά του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας η κυβέρνηση του οποίου υπέγραψε το... Μνημόνιο.
Και οι δύο, σύμφωνα με το "Έθνος της Κυριακής", παίρνουν μέρος στις διαδηλώσεις αλλά την ίδια ώρα τάσσονται και στο πλευρό του πατέρα τους, αποδίδοντας

την υπογραφή του Μνημονίου στους τραπεζίτες και στην έκθεση της κυπριακής οικονομίας στο χρέος της Ελλάδας...

Τα παιδιά του Προέδρου της Κύπρου, βρίσκονται λοιπόν, συχνά ανάμεσα στους διαδηλωτές που φωνάζουν συνθήματα κατά των μέτρων λιτότητας που φέρνει στην Κύπρο η υπαγωγή στον μηχανισμό στήριξης, την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση του πατέρα τους.
Η φωτογραφία με τα παιδιά του Χριστόφια ανάμεσα στους διαδηλωτές δημοσιεύτηκε στην κυπριακή εφημερίδα "Φιλελεύθερος" που στο ρεπορτάζ του σχολίαζε πως "τα παιδιά αυτά μοιάζει να έχουν τρικυμία εν κρανίω... Θα μπορούσαν απλώς να κάνουν μια οικογενειακή κουβέντα στο σπίτι".
Τα παιδιά του κ. Χριστόφια εθεάθησαν για πρώτη φορά να λαμβάνουν μέρος σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας πέρυσι τον Δεκέμβριο, στην πρώτη ύστερα από πολλά χρόνια πανσυδυκαλιστική διαδήλωση που διεκδικούσε τη μη ψήφιση από τη Βουλή της Κύπρου των προτάσεων της κυβέρνησης. Δηλαδή του πατέρα τους.
Ο Χρήστος Χριστόφιας είναι μάλιστα κομματικό στέλεχος της νεολαίας του ΑΚΕΛ και δεν χάνει την ευκαιρία να τάσσεται συχνά πυκνά κατά του Μνημονίου μεν, υπέρ του πατέρα του δε, καθώς δεν τον θεωρεί κύριο υπαίτιο για την οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Κύπρος.
"Το 86% του συνολικού μας χρέους οφείλεται στον τραπεζικό τομέα. Τι δεν καταλαβαίνεις;!", είχε γράψει στην προσωπική του ιστοσελίδα στο facebook ο Χρ. Χριστόφιας.
"Δεν θα μείνουμε απαθείς στις πολιτικές που προωθεί η τρόικα και πλήττει μονόπλευρα τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά", δηλώνει η νεολαία ΑΚΕΛ.
Κι όταν τον ρωτούν πως γίνεται να στρέφεται δημόσια κατά των αποφάσεων του πατέρα του λέει: "Δεν είναι οικογενειακό το ζήτημα, ζήτημα ρήξης του πατέρα με τον γιο", εξηγεί ο ίδιος. "Η κορυφή της εξουσίας στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι οι κατέχοντες τα μέσα παραγωγής".