Λαδέμπορες και Συριζαίοι κλαίνε για το άγαλμα του Τρούμαν

19:53 18/4/2018 - Πηγή: Kafeneio-gr

Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε κι οι παντρεμένες. Κλαίνε οι ακροδεξιοί, η σπορά των
ηττημένων του 45′ -που νίκησαν όμως στη χώρα μας- κλαίνε ως συμπλήρωμα κι αυτοί που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί. Συριζοτρόλ και Μουρουτρόλ στο τουίτερ σε μια άμιλλα -την λες και σύμπνοια- άνευ προηγουμένου, για το άγαλμα του μεγάλου ευεργέτη Χάρι...

Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.

Ειδικά το τελευταίο πάει για “βραβείο χρυσόψαρου”, αφού το συγκεκριμένο

Τρούμαν έχει γκρεμιστεί πολλές φορές και μάλιστα στο πρόσφατο παρελθόν. Αλλά όπως λέει ένας σύντροφος για το άγαλμα “σημασία δεν έχει πόσες φορές θα πέσεις, αλλά πόσες θα σηκωθείς…”Κι άντε να ξεχωρίσεις τους “αριστερούς” από τους λαδέμπορες φασίστες, καθώς μ(ον)οιάζουν όλοι μαζί με το χαφιεδότσουρμο από το “Θίασο” του Αγγελόπουλου.Δεν ήταν ένα απλό άγαλμα, αυτό που μπήκε στο στόχαστρο των κομμουνιστών. Αυτό ήταν έργο τέχνης και σύμβολο δημοκρατίας.Να το προτείνουμε κι ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς στην UNESCO… Κι ας συγκινηθούμε όλοι μαζί (μπορούμε) για το αστικό περιβάλλον και την ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση, με αφορμή το άγαλμα του Χάρι.Δεν ήταν διαδηλωτές αυτοί που πήγαν να το γκρεμίσουν. Δεν ήταν φοιτητές, μαθητές κι εργάτες. Αυτοί που λες ήταν Ταλιμπάν. Σήμερα γκρεμίζουν ένα άγαλμα, αύριο θα καίνε βιβλία, μεθαύριο θα κόβουν κεφάλια.Το γεγονός πως αυτοί που έκαιγαν βιβλία κι αυτοί που κόβουν κεφάλια είναι γέννημα-θρέμμα του συστήματος που στηρίζουν είναι μικρή κι ασήμαντη λεπτομέρεια.Δεν ήταν ωμή βία και καταστολή, το χτεσινό. Ήταν δίκαιη αντιμετώπιση ταραχοποιών -κι έγινε πράξη!Θα μπορούσαμε να το πούμε και τίμιο ξύλο, λόγω των ημερών. Όπως λέμε “αριστερά χημικά”, “αριστερά ΜΑΤ” και “αριστεροί ασφαλίτες”, που αναβιώνουν το σπουδαστικό της Ασφάλειας. Ωραία χρόνια…Ποιος ήταν όμως ο Χάρι Τρούμαν; Άγιος άνθρωπος. Μας “βοήθησε” και με το σχέδιο Μάρσαλ, τότε που… “δεν υπήρχαν πλούσιοι και φτωχοί”, (ήμασταν όλοι Έλληνες και μερικοί “απάτριδες”). Ας δούμε τι λέει σχετικά ο Πάμπλο Νερούδα.“Ο Mr. Truman φτάνει στο νησί του Πουέρτο Ρίκο,Έρχεται στα νεράτα γαλανά των καθάριων μας Πελάγων..”