Μας πήρε το…ποτάμι

21:49 22/2/2013 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του ΘΑΝΑΣΗ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ

ΞΕΣΠΑΣΕ καταιγίδα φυσική (κοντά στις άλλες) και τρέχουμε αλαφιασμένοι. Ασυντόνιστα και κατά μόνας, με τις ελπίδες αφημένες στο…οργανωμένο κράτος, τους ανθρώπους και τις υπηρεσίες του. Κάποτε τα είπαν «ακραία φυσικά φαινόμενα» και καθάρισαν. Σήμερα μιλάνε για «υπερβολικό νερό» κι όλα τα παίρνει το…ποτάμι. ΔΕΝ τρέξαμε έγκαιρα κι όταν.......έπρεπε προλαβαίνοντας, σε πόλεις, χωρά και στο «Κλεινόν Άστυ» (σήμερα). Στην Αττική, πλημμυρισμένη από αυθαίρετα που τα ‘φτιαξε η ελληνική

μαγκιά και η κρατική αδιαφορία. Και τι άλλο; Η ψηφοθηρική αλητεία των πολιτικών που «κυβερνούσαν». Με τις ανομολόγητες προτεραιότητες και «δύσοσμα» έργα τους που απέπνεαν μίζα και προμήθειες.
Η ανάγκη της εσωτερικής (μετεμφυλιακής) μετανάστευσης έφερε στην πόλη τον χωρικό που προσαρμόστηκε, αλλά και τον χωριάτη που επιμένει. Κλείστηκαν ρέματα κάτω απ’ τη μύτη μιας (σκοπούμενα) αδιάφορης Πολιτείας, με τη χρησικτησία να καθιστά ιδιοκτήτες τους θρασείς, αφήνοντας έξω τους νομοταγείς. Σ’ αυτήν τη διαδικασία των δεκαετιών, κλείστηκαν ρέματα, φράχτηκαν δρόμοι φυσικής απορροής ομβρίων υδάτων, εξαφανίστηκαν δάση (πριν μας…έρθουν οι φωτιές), θάφτηκαν αρχαιότητες βιαστικά μη πάρει η Αρχαιολογία μυρουδιά την πλεονεξία του εργολάβου κι όλα πήγαν μια…χαρά. Με χορούς και πανηγύρια, ανεμελιά και εθνική…υπερηφάνεια. Τον πολιτικό να χτυπάει τον «πελάτη» φιλικά στην πλάτη. Το κόμμα να θριαμβεύει και τους παρατρεχάμενους και αφισοκολλητές σε αξιοζήλευτα λειτουργικά (και «αποδοτικά») πόστα. Κι ο κόσμος; Στην Αθήνα…βιαστικά ο χωρικός που προσαρμόστηκε, έμαθε γράμματα και εκπολιτίσθηκε, δίπλα του ο χωριάτης που επιμένει με τη χοντροκοπιά και τη νεοελληνική μαγκιά του. ΥΣΤΕΡΑ ξέσπασαν οι φωτιές. Εμπρησμοί «εισαγόμενων εμπρηστών; Ατυχήματα ντόπιων; Έτσι κι αλλιώς, πλαγιές μείνανε φαλακρές, τα δάση μας λιγόστεψαν, οι βροχές περίσσεψαν και τα…αναθέματα δυνάμωσαν. Για το Κράτος και τις υπηρεσίες του που δεν έσπευσαν να καθαρίσουν τα φρεάτια γεμάτα «πολιτισμό» πολιτών που πετούν…λεβέντικα το πακέτο (κι όχι μόνο), δεν ήρθαν να φτυαρίσουν το χιόνι από την πόρτα του.ΕΙΝΑΙ τα παραπάνω ορατά και καταγεγραμμένα από έναν απλό παρατηρητή. Με κάποιους «μέσα απ’ τον βούρκο να κοιτάνε τα άστρα» και άλλους να επιμένουν με τα μάτια (και μυαλό) κλειστά και πεισμόνως κομματικά. Ακούσαμε τον κ. Στρατούλη να δίνει τη δικιά τους εξήγηση για την πλημμυρισμένη Αθήνα και πλημμυρίσαμε…λογική. «Το Μνημόνιο κατέστρεψε τους μηχανισμούς των δήμων κ.λπ». Λες και υπήρχαν(!). ΣΤΟ «μαύρο», απεχθές και εφιαλτικό Μνημόνιο κρύβεται και η ελπίδα για αφύπνισή μας, κ. Στρατούλη μας. Δυστυχώς.