Μαθήματα από την Ιαπωνία: Οι φάσεις Υing και Yang στην οικονομία και ο υφεσιακός προϋπολογισμός.

22:32 10/1/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Το βιβλίο του Richard Koo: The Holy Grail of Macroeconomics: Lessons from Japan's Great Recession
Γράφει ο Μαυροζαχαράκης Μανόλης

Η νίκη της Μέρκελ

Κατόπιν σκληρών διαπραγματεύσεων με τους άλλους ηγέτες της ΕΕ,η καγκελάριος Μέρκελ τελικά επικράτησε με την δική της άποψη όσον αφορά την διαχείριση του πανευρωπαϊκού δημοσιονομικού ζητήματος.
Η επικράτηση της μάλιστα γιορτάζεται από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης και το κόμμα της φαίνεται

να ανακάμπτει στις δημοσκοπήσεις . Το κεντρικό μήνυμα που εκπέμπεται στην Γερμανία είναι ότι η ΕΕ και η ΟΝΕ σώθηκαν, κατόπιν πρωτοβουλιών της Μέρκελ.
Ας εξετάσουμε όμως τι ακριβώς έχει συμβεί πριν αρχίσουμε και εμείς να πιστεύουμε σε μια επιτυχία, την οποία εμείς εδώ στην Ελλάδα και γενικότερα στην Νότια Ευρώπη την ζούμε ως.......
δράμα.
Αυτό λοιπόν που φαίνεται να διαμορφώνεται στην Ευρώπη κατόπιν πιέσεων της Γερμανίας, είναι ένα νέο σύμφωνο σταθερότητας ,το οποίο ακόμη δεν είναι δεσμευτικό για κάθε κράτος της ΕΈ. Μέχρι τώρα το έχουν υπογράψει 17 κράτη.
Το περιεχόμενο του νέου συμφώνου σταθερότητας με λίγα λόγια συμπυκνώνεται στην απαίτηση από τα κράτη να συμπεριλάβουν στο σύνταγμά τους μια ρήτρα ασφαλείας που να απαγορεύει να έχουν ένα δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξης πάνω του 0,5% της συνολικής οικονομικής τους απόδοσης (ΑΕΠ).
Είναι προφανές ότι εκ πρώτης όψεως ένα τέτοιο σύμφωνο προκαλεί θετικές εντυπώσεις στη ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, επειδή απαγορεύει σχεδόν ολότελα στα κράτη του να παράγουν υψηλά χρέη.
Στον απόηχο της κρίσης στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία και που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του ευρωπακέτου διάσωσης, η σύμβαση της Μέρκελ εμφανίζεται ως καλό πράγμα, ειδικότερα αν δεν γνωρίζει κανείς πως λειτουργούν οι οικονομίες των κρατών.
Το πρόβλημα ωστόσο με τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας του Νότου δεν ήταν ειδικά το δημόσιο χρέος, αλλά η άθλια κατάσταση της οικονομίας τους.
Ως εκ τούτου δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστέψουμε ότι με σύμφωνα σταθερότητας μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Με τέτοιες συνταγές δεν καταπονούνται τα αιτία της κρίσης, αλλά μόνο οι πολίτες της Ευρώπης.
Κανένα στοιχείο της νέας συμφωνίας δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι στα εγγενή προβλήματα του οικονομικού μας συστήματος, του τραπεζικού μας συστήματος ή στις παθογένειες του πολιτικού βίου. Αντίθετα θα απαλλάξει τους πολιτικούς από κάθε ευθύνη.
Το όλο οικοδόμημα πάσχει από από έναν θεμελιακό μύθο ο οποίος εκπορεύεται από την παραδοχή ότι ένα κράτος είναι σαν μια μεγάλη επιχείρηση και ότι η υγιή οικονομική δραστηριότητα ενός κράτους πρέπει να είναι εφάμιλλη με την ορθολογική οικονομική συμπεριφορά μιας επιχείρησης . Αυτό είναι ένα τραγικό λάθος.
Το πρόβλημα στην Ευρώπη είναι η αδύναμη και υφεσιακή οικονομία, το γεγονός δηλαδή ότι ξοδεύονται πολύ λίγα χρήματα, και όχι πάρα πολλά.
Οι άνθρωποι δεν έχουν αρκετά χρήματα για να