Μόνο αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ΕΛΠΊΔΑ.

21:18 19/3/2015 - Πηγή: Kafeneio-gr

Μόνο αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ΕΛΠΊΔΑ.Γράφει ο Παναγιώτης Κεΐσογλου
Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν, πως σε πιστεύουν, σ'αγαπούν και πως σε θένε,Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί, ψέμματα λένε.Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν,Έχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλίσουν.Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί, που θα έχει σβήσει το κερί στην καταιγίδα,Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ΕΛΠΊΔΑ.Παύλος Σιδηρόπουλος

Κάθε λέξη και μια ΑΣΥΜΒΊΒΑΣΤΗ

αλήθεια. Σώστε της αθώες ψυχές των παιδιών, δώστε τους ουσιαστική και ......
ποιοτική μόρφωση και δημιουργήστε ανθρώπους που δεν θα εξουσιάζονται από άλλους και δεν θα εξουσιάζουν άλλους.
Πρέπει να ελπίζεις στη νέα γενιά, να την προστατεύεις από οτιδήποτε προσπαθεί να την καταστρέψει και να την διαφθείρει, να την νουθετείς για το καλό και το κακό, για το δίκαιο και το άδικο. Μόνο αν τα παιδιά μείνουν έξω από τη διαφθορά, τη σήψη και την ηθική κατάπτωση της σύγχρονης κοινωνίας θα ξαναβρεί ο κόσμος τη χαμένη του ελπίδα. Γιατί από την παιδική ηλικία διαμορφώνεται ένας χαρακτήρας, όπως άλλωστε έλεγε ο Μενέλαος Λουντέμης "Η πρώτη κραυγή του ανθρώπου είναι το κλάμα. Από εκεί και πέρα οι άνθρωποι ή παραμένουν άνθρωποι και κλαίνε ή γίνονται τέρατα και κάνουν τους άλλους να κλαίνε."
Το παρελθόν τελείωσε λοιπόν. Χρειαζόμαστε οραματιστές και εμείς κάνουμε άμυνα.. Πρέπει να βοηθήσουν όλοι να βγεί μπροστά η νέα γενιά. Νέοι άνθρωποι, όχι μόνο ηλικιακά αλλά με νέες και φρέσκες ιδέες πρέπει να μπουν στην πρώτη γραμμή της καθημερινής μάχης για τη δημιουργία μίας πιο δίκαιης κοινωνίας. Για μια νέα κουλτούρα και στάση ζωής που θα δέχεται την διαφορετικότητα, θα αναγνωρίζει την αξία, θα επιβραβεύει την καινοτομία, για ένα κόσμο που θα αγαπά και θα ενώνει και όχι για για μια κοινωνία που διώκει κάθε τι διαφορετικό, θα τιμωρεί το ιδιόμορφο και θα πρεσβεύει το "διαίρει και βασίλευε”.
Η πρόοδος μιας κοινωνίας και μιας οικονομίας εξαρτάται από το πόσο τολμηρή και ανοικτή είναι ώστε να δώσει την ευκαιρία σε όλους αυτούς τους περίεργους, παράτερους, ιδιόμορφους, ιδιοφυείς νέους να δημιουργήσουν. Για να πετύχει όμως αυτό το δύσκολο εγχείρημα απαιτείται μαζικότητα, συλλογικότητα και ενότητα σε μια πλατιά λαϊκή μάζα που θα βάλει πλάτη στις ρήξεις και τις απαιτούμενες αλλαγές.
Νέος θα πει να επιχειρείς να γκρεμίσεις τον κόσμο και να έχεις το θράσος να θες να οικοδομήσεις έναν καινούριο, καλύτερο. Αναγνωρίζοντας στα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη το ποιοι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς γιατί οι νέοι είναι ασυμβίβαστοι, γιατί οι νέοι παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους και αγωνίζονται να οικοδομήσουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Αλίμονο στις κοινωνίες εκείνες που μεγαλώνουν συμβιβασμένες γενιές υποθηκεύοντας οριστικά το μέλλον των ίδιων αλλά και των επερχόμενων γενεών.
Οι καθημερινές μάχες απέναντι στο «παλιό», ενάντια σε κάθε λογής κατεστημένο και τον συντηρητισμό δεν έχουν όρια, διαπερνούν όλα τα επίπεδα της κοινωνίας.Η αλήθεια είναι πως το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών μόλις καλούνται να σηκώσουν αυτό το βάρος, φοβούνται, καθώς έχουν συνδέσει την έννοια με τα κόμματα, τα μεγάλα συμφέροντα και την διαπλοκή. Έτσι αδρανούν και αφομοιώνονται από το παρον σύστημα. Έτσι να γίνονται μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης του. Υπάρχουν όμως νέοι άνθρωποι που έχουν θάρρος και θράσος, έχουν όραμα, αξίες, ιδανικά και πάνω από όλα έχουν όρεξη να αγωνιστούν για την ανατροπή του σάπιου συστήματος. Έχουν ακόμα την ελπίδα και τη θέληση να αλλάξουν ότι μπορούνε από αυτό που υπάρχει σήμερα. Ακόμα και αν δεν βρούν το δρόμο για να προχωρίσουν και να δράσουν, θα τον ανοίξουν μόνοι τους ... Και τότε θα αναγκάσουν πολλούς να σκεφτούν πως ¨σήμερα είναι το αύριο που πολλοί φοβόταν χθες¨
Παναγιώτης Κεΐσογλου