Νέα βόμβα στην Eκθεση Bιωσιμότητας του χρέους – Θα χρειαστούν νέα μέτρα για να φτάσουμε το 124% το 2020

11:45 30/11/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Μόνο τυπική διαδικασία δεν θα είναι η ενεργοποίηση των «εργαλείων« που αποφάσισε το Eurogroup για τη μείωση του ελληνικού χρέους, καθώς όπως αποκαλύπτει η Έκθεση Βιωσιμότητας, ακόμα δεν έχουν αποφασιστεί οι όροι και οι προϋποθέσεις.
Το κακό είναι ότι αυτές οι προϋποθέσεις δεν θα είναι προϊόν πολιτικής συμφωνίας, αλλά...
πόνημα της Τρόικα, ενισχύοντας τις πληροφορίες περί ασφυκτικών ασφαλιστικών δικλείδων για την εφαρμογή του Προγράμματος. Συν τοις άλλοις, αν και η ελληνική πλευρά διαβεβαιώνει ότι με μέτρα που συμφωνήθηκαν

καλύπτεται πλήρως ο στόχος της μείωσης του χρέους στο 124% το 2020, στην Έκθεση επισημαίνεται ότι θα πρέπει να αποφασιστούν και μερικά μέτρα ακόμα, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η οποία αμέσως μετά τη δραματική συνεδρίαση του Eurogroup είχε κάνε λόγο για «κενό» 3% του ΑΕΠ.

Στην Έκθεση Βιωσιμότητας υπάρχει το «κενό» του αποτελέσματος της επικείμενης επαναγοράς χρέους, που όπως όλα δείχνουν θα αποτελέσει το βαρόμετρο για τη πραγματοποίηση του κεντρικού στόχου της μείωσής του στο 124% το 2020 και στο 110% το 2022. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πέρα από τα 62 δισ. ευρώ νέων ομολόγων που κατέχουν οι ιδιώτες, υπάρχουν ακόμα 4 δισ. ευρώ παλιών ομολόγων, τα οποία δεν είχαν μπει στο PSI.

Κατά τα άλλα, από τη διατήρηση του stock των εντόκων γραμματίων στα σημερινά επίπεδα, καλύπτονται χρηματοδοτικές ανάγκες 9 δισ. ευρώ για τη περίοδο 2012- 2014, από την αναβολή της υποχρέωσης σχηματισμού Αποθεματικού στον Προϋπολογισμό θα υπάρξει όφελος 1,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2012- 2014 και 2 δισ. ευρώ για το 2015- 2016, από τη κατάργηση της προμήθειας για εγγυήσεις από τον EFSF άλλα 2,7 δισ ευρώ, ενώ στα 10 δισ. ευρώ υπολογίζεται το όφελος του Ευρωσυστήματος (Κεντρικές Τράπεζες) από τη διακράτηση των ελληνικών ομολόγων.

Όσον αφορά στην επιμήκυνση κατά 15 έτη του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, αυτό θα ανακουφίσει την Ελλάδα, υπό την έννοια ότι σε διαφορετική περίπτωση μετά από το 2022 οι υποχρεώσεις εξόφλησης θα ήταν τεράστιες και θα δυσχέραινε τη πρόσβαση της χώρας στις αγορές.