Ο διπλός ρόλος της Ελληνικής θυσίας…

20:58 19/5/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Δημήτρης Τρικεριώτης Η Ελληνική θυσία μπορεί να έχει διπλό ρόλο και αντίκτυπο. Θυσία μέσα από την παραμονή στο ευρώ με ισοπεδωτική και τιμωριτική λιτότητα, ώστε να αποτραπεί το υπέρμετρο οικονομικό κόστος της εξόδου και οι κίνδυνοι εξάπλωσης. Θυσία μέσα από την έξοδο από το ευρώ με τα δεινά της ανασυγκρότησης στο εσωτερικό, που όμως λόγω της τεράστιας αναστάτωσης στο εξωτερικό θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν άλλοθι ή επιχείρημα για τη......... διάλυση της Ευρωζώνης…Η έξοδος μας από το ευρώ θα είχε τεράστιο παγκόσμιο οικονομικό κόστος και απρόβλεπτες συνέπειες για τη συνοχή και το μέλλον

της Ευρωζώνης. Εκεί οφείλεται η αφόρητη καθημερινή διεθνής πίεση για υπερψήφιση του δικομματισμού, που θα εγγυηθεί τη μέγιστη δυνατή πολιτική σταθερότητα μέσω της εφαρμογής του μνημονίου – παρά τις ήδη βιωμένες καταστροφικές συνέπειες στην Ελληνική οικονομία και κοινωνία. Μπροστά στο κίνδυνο ενός γενικότερου οικονομικού κραχ, εξαιτίας της «μνημονιογενούς» πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα, η χώρα μας θα εκβιαστεί αφόρητα μέχρι τις 17 Ιουνίου, ώστε να αποδεχθεί το ρόλο του ζωντανού αερόσακου. Και βέβαια, η προδιαγραφόμενη θυσία των πολιτών, του πολιτικού συστήματος ή και της δημοκρατίας στη χώρα μας, δεν φαίνεται να συγκινούν ούτε την Καγκελάριο Μέρκελ ή τον Πρόεδρο Ομπάμα αλλά ούτε και τους υπέρμαχους της διάλυσης της Ευρωζώνης.
Οπωσδήποτε η αποκατάσταση του δικομματικού κυβερνητικού ελέγχου στην Ελλάδα είναι στοίχημα για το γόητρο και τον ηγεμονικό ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη. Αλλά τα πράγματα δεν είναι πια τόσο απλά ακόμη και σε ενδεχόμενη επικράτηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με μικρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία στις 17 Ιουνίου. Ακόμα κι αν έμεινε ημιτελές, αυτό που ξεκίνησε στις 6 Μαίου, αυτό είναι που καθόρισε τις εξελίξεις στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ακόμη κι αν κερδηθεί λίγος χρόνος για να εδραιωθεί το Γερμανικοευρωπαϊκό μόρφωμα, αυτό συνεχίζει να καταρρέει από εκλογές σε εκλογές και από δημοψήφισμα σε δημοψήφισμα και η πολιτική της λιτότητας οδεύει στην ανατροπή της – μπορεί και ενωρίτερα από την απομάκρυνση της ίδιας της Μέρκελ το 2013.
Σε κάθε περίπτωση η κοινωνική αναταραχή θα είναι η καθημερινότητα στη χώρα αν το πολιτικό σύστημα δεν πετύχει να κυβερνηθεί η χώρα με βάση την ουσία της λαϊκής εντολής της 6ης Μαίου και ανεξάρτητα από ένα ενδεχόμενο συμβιβαστικό αποτέλεσμα στις 17 Ιουνίου – υπό το κράτος του φόβου. Το ζητούμενο των εκλογών της 6ης Μαίου ήταν να αλλάξει η αδιέξοδη μνημονιακή πολιτική και αυτήν την αλλαγή να την καθοδηγήσουν πολιτικές δυνάμεις που δεν βαρύνονταν με τις πελατειακές και διεφθαρμένες πολιτικές, που οδήγησαν στη χρεωκοπία και την εξάρτηση της χώρας. Και το αποτέλεσμα ήταν αδιαμφισβήτητα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και αυτή η κατεύθυνση δεν μπορεί να έχει αλλάξει μέσα σε ένα μήνα όταν μάλιστα όλες οι οικονομικές και κοινωνικές παράμετροι έχουν επιδεινωθεί.
Όμως παρά το ευνοϊκό αποτέλεσμα της 6ης Μαίου, παρά τη δυναμική της ελπίδας και της βιώσιμης προοπτικής, το πολιτικό προσωπικό δεν μπό