Ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν θα εκλεγεί απευθείας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

15:16 9/5/2013 - Πηγή: Kafeneio-gr

Εδώ που τα λέμε, καθόλου άσχημα δεν θα του έπεφτε του Αλέξη Τσίπρα μια υποψηφιότητα για πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Θα επισκεπτόταν τις 27 χώρες της ΕΕ για τις ανάγκες της προεκλογικής του εκστρατείας, θα ξέφευγε από τη μιζέρια του κόμματος του 27% με το στελεχιακό δυναμικό του 4%, θα πιστωνόταν την όποια πιθανή επιτυχία του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς και θα αποκτούσε θεσμικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα. Ασυμβίβαστο δεν υπάρχει, άρα θα

το σκεφτεί...
Κρούση πρέπει να του έχει γίνει πάντως, η κυρία Γκαμπι Τσίμερ είναι πολύ σοβαρή για να ρίξει ένα όνομα στο παιχνίδι, έτσι: «... Εάν η Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά αποφάσιζε για έναν υποψήφιο για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυτός θα μπορούσε να είναι ο Αλέξης Τσίπρας από την Ελλάδα, ένας νέος πολιτικός που έχει αρχίσει να αναπτύσσει δυναμική και κοινό στην Ευρώπη ...», δήλωσε χθες η κ. Τσίμερ.

Αυτό που ιντριγκάρει την υπόθεση και που αγνόησαν ή αγνοούσαν οι εν Ελλάδι σχολιαστές της είδησης, είναι ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν, που θα διαδεχτεί τον Μπαρόζο το 2014 θα εκλεγεί απευθείας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό προβλέπει το άρθρο 17 της αναθεωρημένης και επικυρωμένης συνθήκης της Λισσαβώνας.

Το Συμβούλιο των Αρχηγών Κρατών, που ως τώρα όριζε τον πρόεδρο της Επιτροπής, θα έχει τη δυνατότητα μόνο να καταθέσει μια πρόταση, η οποία όμως, όπως ορίζεται στη συνθήκη θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη της τους πολιτικούς συσχετισμούς των ευρωεκλογών.

Σε απλά ελληνικά, στις ευρωεκλογές θα ψηφίσουμε για το αν ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν θα είναι συντηρητικός, φιλελεύθερος, σοσιαλδημοκράτης ή κάτι άλλο.

Τα κόμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν ήδη ενσωματώσει τα νέα δεδομένα στη στρατηγική τους. Ήδη το Λαϊκό Κόμμα, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Φιλελεύθεροι και Πράσινοι έχουν συμφωνήσει ότι θα επιλέξουν ένα πρόσωπο το οποίο θα προτείνουν για πρόεδρο της Κομισιόν. Αυτός θα είναι ο επικεφαλής της καμπάνιας σε όλες τις χώρες και θα επισκεφτεί και τις 27 πρωτεύουσες και θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμα του.

Σε αυτή τη λογική φαίνεται να κινείται και το κόμμα της Αριστεράς. Το ότι στις ευρωεκλογές αυτές για πρώτη φορά διακυβεύεται κάτι σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ο απόλυτος νεωτερισμός. Έτσι, οι πολίτες δεν θα περιοριστούν όπως στο παρελθόν να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση τους, αλλά στην ουσία θα αποφασίσουν αν ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν και εκτελεστικός βραχίονας της Ένωσης θα λέγεται Τασκ, Σουλτς ή Φερχόφσταντ ή Τσίπρας.

Το παζάρι των ονομάτων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά κόμματα. Στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα συζητείται το όνομα του Πολωνού Πρωθυπουργού Ντόναλντ Τασκ και της Επιτρόπου του Λουξεμβούργου Βιβιάν Ρέντινγκ. Στα κεντρικά του ΕΛΚ στις Βρυξέλλες ωστόσο θα προτιμούσαν κάποιον από το Νότο, για προφανείς λόγους. Στους φιλελεύθερους ως επικρατέστερος υποψήφιος φέρεται ο πρωην Βέλγος Πρωθυπουργός Γκυ Φερχόφσταντ.

Στους σοσιαλιστές θεωρείται φαβορί ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς.

Ωστόσο τίποτε ακόμα δεν έχει κριθεί, οι σοσιαλιστές άλλωστε έχουν συμφωνήσει να αναδείξουν τον υποψήφιο τους μέσα από προκαταρτικές εκλογές στο αμερικάνικο πρότυπο. Έχει ήδη συμφωνηθεί, ότι οι υποψήφιοι του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος PES θα πρέπει να καταθέσουν τις υποψηφιότητες τους τον Οκτώβριο του 2013. Ο υποψήφιος των σοσιαλιστών για την προεδρία της Κομισιόν θα αναδειχθεί μέσα από εκλογές που θα οργανωθούν σε όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα που μετέχουν στο PES τον Ιανουάριο του 2013.

Αν πράγματι στην Κουμουνδούρου πιστεύουν αυτό που διακηρύσσουν, ότι δηλαδή η λύση για το πρόβλημα της Ελλάδος θα επέλθει μέσα από μια ήττα και ανατροπή της κυρίαρχης νεοφιλελεύθερης πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τότε οι ευρωεκλογές προσφέρουν πεδίο δόξης λαμπρόν. Γνωστός ο Τσίπρας είναι σε όλη την Ευρώπη, την οποία και μάλλον αναμενόμενη ενίσχυση των Αριστερών θα την πιστωθεί.

Με τα σημερινά δεδομένα δεν θα έρθει πρώτος ούτε δεύτερος. Ωστόσο από τη στιγμή που στο Ευρωκοινοβούλιο κανείς δεν θα έχει απόλυτη πλειοψηφία – άρα θα πρέπει να συγκροτηθούν συμμαχίες - και η πρόταση του Συμβουλίου θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψη της τους πολιτικούς συσχετισμούς, θα έχει και πρώτο ρόλο στο μετεκλογικό παζάρι.

Γιατί όχι λοιπόν;