Ο παπάς και η γάτα

18:12 19/7/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Βοστινιώτης ΠαναγιώτηςΟι εκλογές του περασμένου Μάη και του Ιούνη, έδειξαν ότι πολλά μπορούν να συμβούν απ'τη μια στιγμή στην άλλη. Μπορεί να μην κατέρρευσε το κατεστημένο, αλλά ταρακουνήθηκαν τα πάντα. Τώρα κατά πόσο ήταν ο κύριος σεισμός, ή οι προσεισμικές δονήσεις αυτό θα το δείξει το μέλλον. Αναμφίβολα άλλαξε ριζικά το πολιτικό σκηνικό!
Τώρα, η κυβέρνηση Σαμαρά,

υποχρεώνεται σε καθαρά αμυντικό «παιχνίδι». Είναι σε δύσκολη θέση, σε........
διαβολεμένη αμηχανία, δεν ξέρει τι της φταίει, και όπως συμβαίνει στο σκάκι, την εκνευρίζουν τα πάντα, ακόμη και ο χτύπος του ρολογιού, γιατί της υπενθυμίζει ότι ο χρόνος που έχει στην διάθεσή της δεν είναι απεριόριστος.
Από την απέναντι πλευρά της πολιτικής σκακιέρας, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, περιμένουν την επόμενη κίνηση της κυβέρνησης, αρκούμενες στις δικές τους προηγούμενες, επιτυχημένες κινήσεις. Λάθος, μεγάλο λάθος, γιατί αντίθετα με ότι συμβαίνει στο σκάκι με την αναμονή της κίνησης του αντιπάλου, εδώ ο χρόνος δεν είναι και για αυτές τις δυνάμεις απεριόριστος. Ο κόσμος δεν αναμένει πλέον την επόμενη κίνηση της κυβέρνησης αλλά της αντιπολίτευσης.
Η επίκληση και η συνεχής προβολή της αντιμνημονιακής και μόνο θέσης, δεν είναι αρκετή, γιατί πρώτον δε δικαιολογεί και την προ μνημονίου ύπαρξη τους (εδώ εννοούμε πρώτα απ'όλα τον ΣΥΡΙΖΑ) και δεύτερον υπάρχει ο κίνδυνος, αν δεν ανανεώσουν την φαρέτρα τους, όχι γενικά και αόριστα με διάφορα ΑΝΤΙ, αλλά με νέες προτάσεις, θεωρητικά και επιστημονικά τεκμηριωμένες, υπάρχει ο κίνδυνος λοιπόν να διαλυθούν σύντομα εις τα εξ'ων συνετέθησαν, ανεξάρτητα αν έχουν φθάσει σε τελειότερες μορφές οργάνωσης. Με το «άμες δε γεσόμεθα, πολλώ κάρρονες» δεν μπορούμε να συγκινήσουμε τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων που σε λίγο θα βγούνε στους δρόμους...
Αλήθεια, τι περισσότερο θα μπορούσαν να κάνουν τώρα αυτές οι δυνάμεις; Ας θέσουμε την ερώτηση πρώτα αλλιώς: Τι πρέπει να ΜΗΝ κάνουν; Ε, λοιπόν η απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι: ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
Να μην κάνουν άλλο κήρυγμα. Μόνο έτσι, υπάρχει ελπίδα οι πολιτικοί να «αναγκαστούν», να σκεφτούν και κάτι άλλο. Χρόνια τώρα, εξαντλούνται σε ατέλειωτα κηρύγματα, που ξεπερνούν πολλές φορές σε αοριστίες και ευχολόγια ακόμη και εκείνα που ακούμε από άμβωνος… Ακούγοντας τους κανείς, θυμάται την ιστορία της νοικοκυράς, που κάλεσε τον παπά να κάνει ευχέλαιο στο σπίτι της για να φύγουν τα ποντίκια! Ο παπάς προς την νοικοκυρά (μετά το ευχέλαιο):
-Καλό είναι το ευχέλαιο, αλλά καλό θα ήταν να πάρεις και καμία γάτα…
Η διαφορά ανάμεσα στον παπά και τον πολιτικό είναι ότι ο δεύτερος αδυνατεί να υποδείξει την αντίστοιχη γάτα, και εξαντλείται σε επαναλαμβανόμενα ευχέλαια, όπως τα περί εθνικής και πατριωτικής συνείδησης, η της αντίστοιχης σοσιαλιστικής ή κομμουνιστικής, και όταν έρχονται στα δύσκολα όλοι θυμούνται γενικά και αόριστα και την φορολογική συνείδηση (συνήθως των άλλων). Εμείς θα μείνουμε στο τελευταίο, στην φορολογική λεγόμενη συνείδηση, και θ