Ο ρόλος της ορχήστρας στο ναυάγιο κι εμείς…

21:38 6/4/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Α.Γιαννακόπουλου
Το πλοίο βυθίζεται κομμένο σε αρκετά μέρη, αλλά η ορχήστρασυνεχίζει να παίζει στα (και τα) γνωστά πολιτικά μοτίβα. Η ορχήστρα θα παίζειαυτά που έμαθε να παίζει και όπως έμαθε φάλτσα θα παίζει, μέχρι τα πνευστά ναβγάλουν αντί για μουσικά χρώματα….μπουρμπουλήθρες!
Ας τα πω σήμερα «συνθηματικά» μήπως και συνεννοηθούμεκαλύτερα, καθώς όπως διαπιστώνω, η ανάλυση μας σού κάθεται βαριά στο στομάχιιδιαίτερα αυτή την περίοδο. Και ο ........ναυαγός πρέπει να έχει ελαφρύ στομάχι, δενλένε; Η ορχήστρα, λοιπόν, αποξενωμένε από τις σχέσεις που σε ορίζουν,συμπατριώτη, θα συνεχίσει

να παίζει στους ίδιους πολιτικώς απατηλούς ρυθμούς,αλλά με περισσότερο ρομαντισμό: η φτώχεια δεν θέλει πλέον καλοπέραση, αλλάσυμπόνια, καρτερία, περίσκεψη και …προσευχή. Η ζωή δεν είναι μικρή για να είναιθλιβερή, αλλά η ζωή είναι θλιβερή για τους μικρούς ανθρώπους. Γίνετε μεγάλοι,ανοιχτές καρδιές που να χωρούν τους πάντες και τα πάντα και ας περισσεύει οεαυτός σας! Γίνετε ένα με την ορχήστρα, που δεν υμνεί πλέον το λάθος τουκαπετάνιου, αλλά το αναπόφευκτο του ναυαγίου για να αναδομηθεί το σκαρί δίχωςδημοσιονομικές ατέλειες. Βουλιάζουμε για να πνιγούν όσοι δεν διαθέτουν σωσίβιο,ώστε να ανακτήσει δυναμική η ελπίδα για τους διασωθέντες, που βρίσκονται πάνωσε ένα γλιστερό κατάστρωμα, όπου μόνον όσο γνωρίζουν πατινάζ θα έχουν δικαίωμα να κινούνται ελεύθερα. Γιατα θύματα και τους αποκλεισμένους (θεατές) στο κατάστρωμα παίζουν τα όργανα,αυτούς παρηγορούν, ενώ οι Skaters(πατινέρ) ακούν άλλη μουσική μέσω της ατομικής τους συσκευής, που τους συνδέειαπευθείας με Ελβετία, Λονδίνο, Ν. Υόρκη, Μόναχο, Φρανκφούρτη και Καναρίους, δηλαδή Κανάριους Νήσους… Εκεί τοναυάγιο μετατρέπεται σε ευκαιρία!

Το πρόγραμμα της ορχήστρας υπάρχει αναρτημένο στο περίπτερο(τα πρωτοσέλιδα του Τύπου) σε απόλυτη αρμονία με το ενημερωτικό και ψυχαγωγικόπρόγραμμα της τηλεόρασης. Ένα είναι το πρόγραμμα, αλλά διαφορετικές οιπαρτιτούρες για πιάνο, βιολί ή μπουζούκι. Τα τύμπανα παίζουν όπως πάντα αριστερά και διεγερτικά,συνοδεύοντας σε αντίστιξη την συμφωνία, για να ενδυναμώσουν τελικά (αντικειμενικά)το μήνυμα του μαέστρου (του διευθυντή της ορχήστρας της Διαπλοκής): Ταμεμβρανόφωνα παίζουν ευρωπαϊκά, ενώ τα ιδιόφωνα που έπαιζαν παλιά διεθνιστικά,τώρα ακούγονται εθνικιστικά. Τι να κάνεις άμα το σκάφος βυθίζεται δίχως απτόπαράδειγμα σωτηρίας; Το ρίχνεις στα ρεμπέτικα και όχι στην «Διεθνή» του Pierre De Geyter και του Eugène Pottier, πουτου αλλάξανε κάποιοι τους στοίχους δίχως να τον ρωτήσουν. Αυτά τραβάω κι εγώκαι ας μην είμαι στιχουργός!! Κρατάνε το ρεφρέν, αλλάζουν όμως το μήνυμα.
Ωχ Παναγιά μου τι πάθαμε…νάσου τώρα και οι δεξιοί κυμβαλισταίκαι ο νεοναζιστικός κυμβαλοκρούστης, ζητούν την ψήφο σου για μια μόνιμη θέσηστην επίσημη ορχήστρα! Τώρα θα αρχίσουν μέσα στο ναυάγιο και οι οργιαστικέςλατρείες, όχι ακριβώς της Κυβέλης ή του Διόνυσου, αλλά του ρατσισμού. Αυτό πουακούω είναι το το βακύλιον της απόλυτης χυδαιότητας. Ας δώσει η χάρη σου, να σκουριάσουνγρήγορα τα piatti! Αμ