ΟΑΚΑ: Σκουριά, τεράστιες ρωγμές και «φαγωμένες» κατασκευές

10:19 7/10/2023 - Πηγή: Kafeneio-gr

Τοίχοι ξεφτισμένοι, σκουριά, υγρασία, σπασμένα πλακάκια, σκουπίδια και βρωμιά συνθέτουν την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο ΟΑΚΑ, το μεγαλύτερο στάδιο της χώρας, το οποίο είναι ένα παράδειγμα που αποτυπώνει την εγκατάλειψη των ολυμπιακών έργων, λίγα χρόνια μετά την Ολυμπιάδα.

Υπενθυμίζεται, ότι πριν από μερικές ημέρες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την απόφαση να κλείσει το Ολυμπιακό στάδιο και το

Ποδηλατοδρόμιο, έπειτα από μελέτη του ΤΑΙΠΕΔ, η οποία αποκάλυψε το πρόβλημα που είχε προκύψει στη στατικότητα των δύο στεγάστρων Καλατράβα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή κάθε αθλητικής δραστηριότητας που διεξαγόταν εκεί, αφού οι μεταλλικές κατασκευές, δεν ανταποκρίνονταν στα κανονιστικά επιτρεπόμενα επίπεδα στατικής επάρκειας.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το στέγαστρο είχε σχεδιαστεί από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα και αποτελούσε ένα σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, αλλά ταυτόχρονα και ένα κομμάτι της παρακμής στην οποία έχει περιέλθει σήμερα. Δημοσιεύματα τότε, έκαναν λόγο για ένα έργο που κόστισε περίπου 130 εκατομμύρια ευρώ, ένα τεράστιο ποσό που μάλλον πήγε στράφι εξαιτίας της έλλειψης συντήρησής του.

Μάλιστα, λίγα μόλις χρόνια μετά την κατασκευή του, η βαφή είχε οξυδώσεις και φθορές, ενώ έγινε γνωστό πως ακόμα και το εγχειρίδιο συντήρησης του στεγάστρου αγνοείται. Το πρόβλημα που υπήρξε στο στέγαστρο, το οποίο είχε υποστεί διάβρωση, ήταν γνωστό ήδη από το 2020. Όμως, παρ' όλα αυτά, το στάδιο είχε ανοιχτές τις πύλες του για διάφορες μεγάλες διοργανώσεις και φιλοξένησε χιλιάδες κόσμου μέχρι σήμερα.

Οι βίδες στα σίδερα που έπεφταν και τα 57 εκατ. ευρώ για συντήρηση

Παρά τις διαβεβαιώσεις του αρμόδιου αναπληρωτή υπουργού Γιάννη Βρούτση ότι το πρόβλημα στατικότητας έγκειται μόνο στο στέγαστρο και όχι σε ολόκληρο το Στάδιο, ο πρώην πρόεδρος του ΟΑΚΑ, Πέτρος Γαλακτόπουλος, μιλώντας για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα στέγαστρα, είπε μεταξύ άλλων ότι «έμπαιναν βίδες στα σίδερα που έπεφταν. Στη στοά Καλατράβα, η γέφυρα στηρίζεται σε μπετά, δεμένα στις άκρες με βίδες. Με τους σεισμούς και με τον αέρα κάποιες βίδες «έκοβαν». Κάποια ημέρα κρέμασε και έμεινε 60 πόντους από το έδαφος, από εκεί που περνούσε ο κόσμος».

Η κυβέρνηση είπε πως θα διατεθούν 57 εκατομμύρια ευρώ για στις εργασίες συντήρησης του ΟΑΚΑ, 22 εκ των οποίων θα χρησιμοποιηθούν για το στέγαστρο, ενώ δεν έχει γνωστοποιηθεί ακριβώς πότε θα είναι ξανά ανοιχτό, ασφαλές και προσβάσιμο στον κόσμο.

Μερικές μέρες μετά το γαϊτανάκι των αντιδράσεων που προκλήθηκαν, το Reader επισκέφθηκε το Ολυμπιακό Στάδιο, προκειμένου να κάνει αυτοψία για τις συνθήκες που επικρατούν στο χώρο. Γύρω από το Ποδηλατοδρόμιο έχουν τοποθετηθεί κορδέλες, ενώ πλησιάζοντας σε κοντινή απόσταση, μπορεί κανείς να διακρίνει, ακόμα και με γυμνό μάτι, τη σκουριά που είναι εμφανής στις σιδερένιες κατασκευές, στις κολώνες, στη βάση των κτιρίων και στα συρματοπλέγματα και τις περιφράξεις.

Προχωρώντας στην έκταση που ενώνει το Ποδηλατοδρόμιο με το κτίριο που υπάρχουν οι εγκαταστάσεις αναρρίχησης και οι εξωτερικές πισίνες, θα δει κανείς σπασμένα πλακάκια, σκουριά, σωρούς από σκουπίδια σε κάθε γωνιά του χώρου και μια εικόνα που δε θυμίζει σε τίποτα σύγχρονο ευρωπαϊκό στάδιο.

Όσο γρήγορα στήθηκε η ολυμπιακή κληρονομιά, τόσο γρήγορα σπαταλήθηκε και οι θριαμβολογίες για τη φιλοξενία των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2004 έσβησαν απότομα, μόλις μερικά χρόνια αργότερα, κάτω από το βάρος των διαρκών κρίσεων. Απουσία συντήρησης, έλλειψη κρατικής μέριμνας, εγκατάλειψη και αδιαφορία για Ολυμπιακά έργα τόσων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία είχαν γίνει αντικείμενο συζήτησης, όταν η χώρα ξεκίνησε να υπογράφει τις μνημονιακές συμφωνίες.

Ξένες ιστοσελίδες άρχισαν να βάζουν την Αθήνα ανάμεσα στις χειρότερες διοργανώσεις, γεγονός που συνδεόταν όχι τόσο με τον τρόπο που διεξήχθησαν οι αγώνες, αλλά με το τεράστιο κόστος τους. «Ο προϋπολογισμός των 4,6 δισ. δολαρίων τριπλασιάστηκε, μια σπατάλη ύψους 60.000 δολαρίων για κάθε Έλληνα πολίτη» επισημαίνεται σε άρθρο της Daily Beast με αφορμή τους αγώνες στο Ρίο.

Σε κάθε ένα από τα κτίρια που επισκεφθήκαμε, υπάρχουν τοίχοι που το χρώμα τους έχει ξεθωριάσει, σοβάδες που κρέμονται, τεράστιες ρωγμές, σίδερα που ξεπετάγονται από τις σκάλες και φαγωμένες κατασκευές, οι οποίες θυμίζουν παλιό εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Οι χώροι έξω από τα γήπεδα, τα κάγκελα, οι διαβάσεις και οι κολώνες έχουν υποστεί σημαντικές φθορές.

Το ίδιο ισχύει και για τον περιβάλλοντα χώρο, ο οποίος παρουσιάζει μια εικόνα παρακμής. Το Στάδιο, εκτεθειμένο για χρόνια, έρμαιο των καιρικών συνθηκών, πρέπει να αξιολογηθεί, να γίνουν μελέτες στις ενώσεις, τις συγκολλήσεις και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα υλικά, έτσι ώστε να εκκινήσουν οι διαδικασίες συντήρησης.

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι εκατοντάδες αθλητές, προσωπικό, θεατές, κόσμος που επισκέπτεται καθημερινά τις εγκαταστάσεις του σταδίου, δεν γνωρίζουν πότε θα λειτουργήσει ξανά και θα ανοίξει τις πόρτες του, καθώς παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμόδιων, αυτές οι διαδικασίες -ιδιαίτερα σε μια χώρα που όλα παραλύουν και κολλάνε στη γραφειοκρατία- είναι πολύ χρονοβόρες.

Μέχρι τότε, οι κόκκινες κορδέλες θα βρίσκονται τριγύρω του, δημιουργώντας άτυπα όρια σε όσους το επισκέπτονται.