Όχι δεν είναι δυστυχώς ένας κακός εφιάλτης

Γράφει ο Γιάννης Μυλωνάς  Ψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο και οιεργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα άλλαξαν για πάντα. Ότι προσπάθησαν και κατάφεραννα πετύχουν γενιές Ελλήνων πριν από εμάς κατέρρευσε σε μια υπερεπείγουσαψηφοφορία για να «σωθεί η χώρα». Να σωθεί η χώρα από εμάς τους φοροφυγάδεςάχρηστους πολίτες. Και αναρωτιέμαι για άλλη μια φορά τιορίζουμε ως χώρα? Την Ιδέα, την Ιστορία, τα Ιδανικά που γεννήθηκαν μέσα απόαγώνες και αίμα γενιών και γενιών σίγουρα. Ας κάνουμε λίγο σκόντο γιατί είμαστεσε δύσκολους καιρούς μας λένε..Επίσης,
τους ανθρώπους που ζουν και μοχθούνσε αυτή. Όχι όλους τους ανθρώπους όμως σίγουρα. Κάποιοι πρέπει να δουλεύουν καινα παράγουν και κάποιοι να καρπώνονται και να παρουσιάζουν τα «αποτελέσματα».Και όλα αυτά που έχουν δημιουργηθεί μέχριτώρα? Τα μικρά μας επιτεύγματα των τελευταίων ετών? Και αυτά στο σφυρί. Γιατίναι μεν δημιουργήθηκαν με δημόσιο χρήμα άρα με τον κόπο μας αλλά τώρα που είναιέτοιμα κρίνονται ως προβληματικά και πρέπει να δοθούν σε σοφότερουςδιαχειριστές
Keywords
Τυχαία Θέματα