«Οδεύοντας προς μια γνήσια οικονομική και νομισματική ένωση»

10:18 27/6/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Αυτός είναι ο τίτλος της κοινής εισήγησης Κομισιόν, Συμβουλίου, προεδρίας του Eurogroup και ΕΚΤ προς τη Σύνοδο των 27 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Σύμφωνα με το διαβαθμισμένο έγγραφο της εισήγησης, που φέρνει στο φως το Real.gr, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρόμπεη - κόντρα στη λογική του μικρού καλαθιού - λέει τα πράγματα με το όνομά τους και ζητά ουσιαστικά, στέρεα και

αποφασιστικά βήματα προς την πραγματική ολοκλήρωση της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ...
Οι τέσσερις προτείνουν: ευρωπαϊκό υπουργείο οικονομικών, ευρωομόλογα, ευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων και ενίσχυση του ευρωπαϊκού και των εθνικών κοινοβουλίων για την άντληση δημοκρατικής νομιμοποίησης για τις αλλαγές.

Πέρα από τις διαχωριστικές γραμμές των δύο στρατοπέδων που έχει χωριστεί η ευρωζώνη, αλλά ταυτόχρονα επιχειρώντας την υπέρβαση και τη σύνθεση οι τέσσερις θεσμοί της ΕΕ, το βράδυ της Πέμπτης θα παρουσιάσουν ολόκληρο τον οδικό χάρτη που θεωρούν ότι θα βγάλει τα κράτη μέλη από την κρίση χρέους και θα αποκαταστήσει το κύρος του ευρώ στις αγορές. Σε μια τέτοια προσέγγιση προφανώς δεν χωρούν εκπτώσεις, σημειώνουν πηγές του Συμβουλίου. Συγκεκριμένα:

“Προτείνουμε μια ισχυρή και στέρεη αρχιτεκτονική στο χρηματοπιστωτικό, δημοσιονομικό, οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, με έμφαση στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης”, αναφέρει το κείμενο της εισήγησης. Θέτει ως δεδομένο ότι “οι εθνικές πολιτικές δεν μπορεί να αποφασίζονται σε συνθήκες απομόνωσης όταν τα αποτελέσματά τους επηρεάζουν το ευρώ ως σύνολο”, και ως εκ τούτου ζητά τον συντονισμό βάση κοινών κανόνων, όμως με μια ενισχυμένη δημοκρατική νομιμοποίηση και ευρεία στήριξη από τους πολίτες, προϋπόθεση για την οποία είναι η διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων.

Για να επιτευχθεί το “όραμα” όπως το ονομάζουν στην πράξη χρειάζονται τεσσάρων ειδών παρεμβάσεις:

1. Ένα κοινό χρηματοπιστωτικό πλαίσιο (τραπεζική ένωση) που θα αναγάγει την τραπεζική εποπτεία στο κεντρικό επίπεδο (Βρυξέλλες) θα ελαχιστοποιεί το κόστος των διασώσεων για τους πολίτες και θα εγγυάται τις καταθέσεις,

2. Ένα κοινό πλαίσιο κατάρτισης των προϋπολογισμών, που θα διασφαλίζει ότι οι δημοσιονομικές πολιτικές θα συναποφασίζονται και θα συντονίζονται πριν την εφαρμογή τους στο εθνικό επίπεδο, ώστε να καταστεί δυνατή και η δημοσιονομική αλληλεγγύη στο μέλλον (ευρωομόλογα),

3. Ένα κοινό πλαίσιο οικονομική πολιτικής και επενδύσεων ώστε να διασφαλίζεται πως οι ευρωπαϊκές πολιτικές για την ανάπτυξη θα μεταφράζονται σε αύξηση της απασχόλησης στο εθνικό επίπεδο,

4. Και τέλος διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και του καταλογισμού στη λήψη αποφάσεων στο εσωτερικό της νομισματικής ένωσης, στη βάση μιας λογικής αναλογίας εθνικής κυριαρχίας και αλληλεγγύης.

Σε σχέση με τις τράπεζες (1) οι τέσσερις θεσμοί αναγνωρίζουν τα τεράστια λάθη που έγιναν με τις διασώσεις του 2008 και συνεχίζονται ως το σήμερα (πχ στην περίπτωση της Ισπανίας) και προσπαθούν να λύσουν το γόρδιο δεσμό μεταφέροντας