Οι «εσωτερικές» υποκλοπές έχουν παρελθόν και παρόν

18:58 1/11/2013 - Πηγή: Kafeneio-gr

Σπάνια συνεδρίαση μιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής πέφτει με τόση φόρα πάνω στην επικαιρότητα, όσο η χθεσινή της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας.

Στις 10 το πρωί τις πόρτες της δρασκέλισε ο επικεφαλής της ΕΥΠ Θ. Δραβίλλας έπειτα από αίτημα που διατύπωσε σε ανύποπτο χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις ανησυχητικές πληροφορίες που ήλθαν σε γνώση της ηγεσίας του και έφεραν τις μυστικές υπηρεσίες να παρακολουθούν στενά και ολωσδιόλου αδιάκριτα και αντισυνταγματικά τα τηλέφωνα

του προέδρου και στελεχών της ............
αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Λεπτομέρειες, βέβαια, μην περιμένετε να γίνουν ευρύτερα γνωστές, μια και οι συζητήσεις για τη δραστηριότητα της ΕΥΠ είναι απόρρητες και τα μέλη της, με βάση τον κανονισμό της Βουλής, δεσμεύονται να τηρούν την απόλυτη μυστικότητα ακόμα και μετά τη λήξη της θητείας τους!...

Το δίκτυο

Το όλο θέμα, ωστόσο, αποκτά εντελώς διαφορετική και ενδιαφέρουσα άποψη από την εγχώρια, στον απόηχο των αποκαλύψεων για το γιγάντιο αμερικανικό δίκτυο παρακολουθήσεων, το οποίο, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», έχει στηθεί σε 79 σημεία του πλανήτη – μεταξύ αυτών και στην Αθήνα – από ειδικές μονάδες συλλογής πληροφοριών που υπάγονται στη διαβόητη Επιτροπή Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ και στελεχώνονται από πράκτορες που εργάζονται υπό πλήρη μυστικότητα, καλυμμένοι πίσω από τη διπλωματική τους ασυλία.

Θα προσπεράσουμε στα γρήγορα την – φαινομενικά ανεξήγητη – κίνηση του Θ. Πάγκαλου, ο οποίος, σπεύδοντας, πούλησε αντικειμενικά εκδούλευση στους Αμερικανούς, υποστηρίζοντας ότι κι εμείς, δηλαδή η Ελλαδάρα, παρακολουθούσαμε τους πρέσβεις των ΗΠΑ σε Αθήνα και Άγκυρα, και θα πάμε στο προκείμενο.

Το συνόψισε, άλλωστε, καλύτερα από μας ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας, ερωτώντας καταφατικά «μήπως ο… έμπειρος κ. Πάγκαλος διά της καλλιέργειας κλίματος φαιδρότητας σπεύδει να προλάβει, να υποβαθμίσει, να διασκεδάσει και τελικά να καλύψει τη σημασία των αποκαλύψεων του γερμανικού περιοδικού σχετικά με τη δραστηριότητα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα;».
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της NSA που αποκάλυψε ο τέως πράκτορας και φυγάς στη Ρωσία πλέον Έντουαρντ Σνόουντεν και δημοσιεύονται στο γερμανικό περιοδικό, το κέντρο των τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακολουθήσεων εδρεύει – πού αλλού; – στο κτήριο της πρεσβείας.

Ο εξοπλισμός

Η ιδιαιτερότητα μάλιστα στη δική μας περίπτωση – κάτι ανάλογο συμβαίνει μονάχα στη Μόσχα και τη Βιέννη – έγκειται στο γεγονός ότι, εκτός από τη μονάδα καταγραφής, υπάρχει και υπερσύγχρονος εξοπλισμός παρακολουθήσεων που μπορεί να υποκλέπτει επικοινωνίες κινητών τηλεφώνων, ασύρματων δεκτών και δορυφορικών επικοινωνιών και να λειτουργεί εξ αποστάσεως, χωρίς τη μεσολάβηση του απαιτούμενου προσωπικού.

Όπως γράφηκε ειδικότερα στα «Νέα», η μονάδα αυτή, «συνήθως τοποθετείται στους υψηλότερους ορόφους ή και στην ταράτσα των πρεσβειών και καλύπτεται με ‘‘πάνελ’’ ή κατασκευές ‘‘τύπου Ποτέμκιν’’ για προστασία από τα αδιάκριτα βλέμματα» και μια τέτοια κατασκευή, από λευκά δομικά υλικά, διακρίνεται και στην οροφή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, στο παλιό κτήριο προς την πλευρά της οδού Πέτρου Κόκκαλη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση που κατέθεσαν χθες 36 βουλευτές του κόμματος επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι το ζήτημα των υποκλοπών στη χώρα «έχει πλούσια προϊστορία, από το 2005 με τις διαρροές περί παρακολουθήσεων του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, πολιτικών καθώς και δεκάδων άλλων πολιτών».

Και θυμίζει ακόμα ότι «η κατάληξη της υπόθεσης εκείνης εξελίχθηκε σε κακοπαιγμένη οπερέτα, όπου ενεπλάκησαν η ΕΥΠ, της οποίας ο ρόλος ήταν τουλάχιστον αμφιλεγόμενος, η CIA, πράκτορες με βαλιτσάκια και ‘‘κοριούς’’, ιδιωτικές εταιρείες (Vodafone, Ericsson), αυτοκτόνησε ένας υπάλληλος της πρώτης υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, διατάχθηκαν έρευνες που κατέληξαν σε δίωξη κατ’ αγνώστων και τελικά αυτή η υπόθεση πνίγηκε σε μια θάλασσα γελοιότητας, όπου οι κ.κ. Βουλγαράκης και Ρουσόπουλος δήλωσαν ότι δεν κατέληγε πουθενά και ότι δράστης θα μπορούσε να είναι ο καθένας», παρά το γεγονός ότι ορισμένες συνδέσεις έδειχαν ότι επικοινωνούσαν με τα γραφεία της ΝSA στο Μέριλαντ.

Το αξιοπερίεργο μάλιστα, όπως παρατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση, σε αντίθεση ακόμα και με την πολιτικά ομογάλακτη της Ισπανίας, είναι από τις λίγες ευρωπαϊκές που δεν έχουν ζητήσει εξηγήσεις από τις ΗΠΑ, για ένα θέμα που αφορά ευθέως το σύνολο του πολιτικού κόσμου και ξεφεύγει από τα όρια μιας συνηθισμένης κομματικής αντιπαράθεσης.

Είναι ίσως κάτι περισσότερο από αφελής όποιος θεωρεί ότι οι ΗΠΑ δεν παρακολουθούν τον υπόλοιπο πλανήτη και φυσικά και την Ελλάδα, για την οποία πάντα υπάρχει μια καλή και φθηνή σχετικά δικαιολογία: το ζήτημα της εντός ή εκτός εισαγωγικών τρομοκρατίας.

Στην ίδια κατηγορία εντάσσονται και όσοι με όψιμο ζήλο σπεύδουν να ανακαλύψουν συνάφεια μεταξύ μιας υπόθεσης με πλανητικό μέγεθος και της υπόθεσης των τηλεφωνικών υποκλοπών στην Ελλάδα από τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες, που ήλθε στο φως εξαιτίας του ανεξιχνίαστου θανάτου του στελέχους της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη.

Ο πολύπειρος και πολύτιμος για την παρουσία του στο Κοινοβούλιο τέως πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Απ. Κακλαμάνης με δριμεία διάθεση υπογραμμίζει πως «είναι αστείο να ισχυρίζεται κανείς ότι για ένα έργο που ανάγεται σε στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ, με μέσα παρακολούθησης υψηλής τεχνολογίας, χρησιμοποιήθηκαν κατ’ εξαίρεση για την Ελλάδα… καρτοκινητά που κάποιοι Αμερικανοί αγόραζαν από μαγαζάκια ηλεκτρονικών ειδών στην ακτή Θεμιστοκλέους στον Πειραιά!... Και ότι στήθηκαν ένα ‘‘εργαστήριο δοκιμών’’ στην Παλλήνη και τρία κέντρα παρακολούθησης στον Κηφισό και τη λεωφόρο Συγγρού!...».

Στην πολιτική αγορά, αρκετοί έχουν βάσιμους λόγους να πιστεύουν ότι με αφορμή το μεγάλο ζήτημα των αμερικανικών παρακολουθήσεων ανά την υφήλιο κάποια εγχώρια κέντρα επιχειρούν να ενταφιάσουν οριστικά και το σκάνδαλο των χιλιάδων παρακολουθήσεων – που «ποτέ δεν έπαψαν στην Ελλάδα», σύμφωνα με τον Κακλαμάνη –, τις οποίες είχε τη δυνατότητα το ημέτερο σύστημα να διαπράξει, όπως τεκμηρίωσε η αρμόδια αρχή διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών.

Άραγε, θα βγει επιτέλους αυτή η ζοφερή υπόθεση από τη σκόνη του αρχείου; Ή θα συνεχίσουμε τη ζωή μας, παριστάνοντας ότι αυτή η κοροϊδία που μας γνέφει περιπαικτικά αφορά κάποιους άλλους;