Ολυμπιακοί αγώνες: ευτυχώς, τελειώνουν!

22:12 11/8/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Αλέκος Λασκαράτος

Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και της Αθήνας ήμουν διακοπές κι έτσι τους παρακολούθησα πολύ αποσπασματικά. Φέτος ήμουν στην Αθήνα οπότε μου δόθηκε η ευκαιρία να δω πολλά αγωνίσματα, τόσο στην πρωινή ζώνη όσο και στην βραδινή. Είδα προημιτελικούς, ημιτελικούς και τώρα, τις τελευταίες μέρες, είδα και τελικούς. Είδα ομαδικά και ατομικά αγωνίσματα, ανδρών και γυναικών. Δεν τα είδα όλα, γιατί αυτό θα σήμαινε ένα εξάωρο στησίματος,

κάθε μέρα, μπροστά στην τηλεόραση για δύο βδομάδες. Είδα όμως τα.......
περισσότερα. Σφαίρα, σφύρα, δίσκο, ακόντιο, άρση βαρών, βόλεϊ, beach βόλεϊ, πόλο, κολύμβηση, ανδρών και γυναικών, όλα αυτά. Επίσης είδα αγώνες δρόμου ταχύτητας και αντοχής, ύψος, επί κοντώ, μήκος, τριπλούν, πένταθλο, έπταθλο, δέκαθλο, και δεν θυμάμαι τι άλλο. Σχεδόν όλα. Αλήθεια σας λέω. Τόκανα κατά κάποιο τρόπο σαν από καθήκον, για να σχηματίσω από πρώτο (τηλεοπτικό) χέρι μια όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του σε τι συνίσταται αυτό το κορυφαίο παγκόσμιο αθλητικό γεγονός που επαναλαμβάνεται κάθε τέσσερα χρόνια
Και απογοητεύτηκα. Απογοητεύτηκα γιατί συνειδητοποίησα πως πρόκειται για μια καλοστημένη μηχανή θεάματος και επίτευξης εξειδικευμένων ρεκόρ, που στις περισσότερες των περιπτώσεων στερούνται ουσίας, με πολύ χρήμα από πίσω, και θύματα εμάς αλλά και πολύ συχνά τους ίδιους τους αθλητές. Μια μηχανή προβολής (ισχυρών τις περισσότερες φορές) κρατών που μετριέται με τον αριθμό των χρυσών, αργυρών και χάλκινων μεταλλίων κάθε ολυμπιάδας. Πρόκειται για μια βιομηχανία παραγωγής πρωταθλητών. Εμφανίζεται λοιπόν ένας νέος ή μία νέα με ταλέντο και προοπτική σε κάποιο άθλημα. Πέφτουν πάνω του οι διάφοροι μηχανισμοί, σύλλογοι, προπονητές κλπ., και το εντάσσουν σε πρόγραμμα πρωταθλητισμού. Ώρες και ώρες καθημερινής προπόνησης. Όσο πιο ταλαντούχος και υποσχόμενος είναι ο εκκολαπτόμενος (πρωτ)αθλητής, τόσο περισσότερο με λύσσα πέφτουν πάνω του. Αναλύονται οι επιδόσεις του, εντοπίζονται τα αδύνατα σημεία του (πολλές φορές με την βοήθεια πολύπλοκων μηχανημάτων και κομπιούτερς) και γίνονται οι ανάλογες διορθωτικές κινήσεις. Σιγά-σιγά διαμορφώνεται και ο σωματότυπος του αθλητή ανάλογα με το άθλημα στο οποίο επιδίδεται. Οι κολυμβητές αποκτούν τεράστιο τριγωνικό θώρακα, οι αθλητές της άρσης βαρών πολύ δυνατά πόδια, οι αθλητές της σφαιροβολίας γίνονται τεράστιες μυϊκές μηχανές με σωματικό βάρος που συχνά φτάνει και ξεπερνά τα εκατόν σαράντα εκατόν πενήντα κιλά. Είναι αυτό ιδανικός αθλητής; Ναι, αλλά μόνο για το συγκεκριμένο άθλημα. Αν βάλετε έναν αθλητή της σφαιροβολίας να τρέξει ένα κατοστάρι, το πιο πιθανό είναι ότι θα σκάσει σαν καρπούζι στα μέσα της διαδρομής. Εκεί μας έχει φέρει όλος αυτός ο μηχανισμός γύρω από τον πρωταθλητισμό. Καπάκι ακολουθούν τα συγκεκριμένα διαιτολόγια, τα «βελτιωτικά», και (γιατί όχι;) η ντόπα. Η ντόπα που παίζει συνεχώς κρυφτούλι με τους μηχανισμούς εντοπισμού της, ανακαλύπτοντας συνεχώς νέες ουσίες που διαφεύγουν, προσωρινά, τον έλεγχο μέχρις ότου ανακαλ