Όσοι μάγκες, προσέλθετε *

15:10 14/7/2015 - Πηγή: Kafeneio-gr

Αμαρτίας εξομολογημένης, αμαρτία ουκ έστιν. Οπότε, κι αφού στον παπά τα λέμε όπως τα νιώθουμε, ήτοι βωμολοχώντας, εξομολογούμαι ότι:

1) Εγώ προσωπικά δεν έχω τη δυνατότητα να ξαναδώ σε υπουργικό θώκο τους αλήτες που με κρέμασαν μια και δυο και τρεις και χίλιες δέκα τρεις φορές...
, μέχρι να φτάσουν στο σημείο να μου κρεμάσουν τον Πρόεδρό μου, για να γελάνε, τα όρνια.

2) Το γεγονός ότι υπέστη ήττα προσωπική ο Πρόεδρος δεν πρόκειται να το αποδώσω στον έρπη, στο κάρμα, στο κόμμα, στο λαό, στους σιωνιστές, στους μασόνους,

στην "απειλή κατά της ζωής του", στη συζυγία των άστρων.
Ο Πρόεδρος δεν τα κατάφερε, επειδή τα διακυβεύματα ήσαν πολλά, επειδή, εάν νικούσε, θα είχε γίνει το ταμ τιριρί σε όλο το χρηματιστηριακό πορνείο και οι τσατσάδες θα είχαν χάσει τις πουτάνες τους.
Αυτή είναι (σε άπταιστο επιστημονική ορολογία) η βαθύτατη ανάλυση, την οποία μοιράζομαι μαζί σας.

3) το 10% του 62% του ελληνικού λαού ήθελε πράγματι να γίνει της πουτάνας (δεύτερο εμβριθές σχόλιο).

4) το υπολειπόμενο 52% (από εκείνο το 62%) του ελληνικού λαού γνώριζε ασαφώς ότι υπάρχει περίπτωση να γίνει της πουτάνας κι έτρεμε στην πιθανότητα να στραβώσει εντελώς ο Πρόεδρος, επειδή θα έπρεπε στη συνέχεια να ανοίξει το στόμα σε οιμωγές και κραυγές απόγνωσης, αφού έξοδο δεν επιθυμούσε.

5) Εύκολα κατακρίνει κάποιος εκ των υστέρων. Δύσκολα παίζει την παρτίδα - και ο Πρόεδρος την έπαιξε ως το τέλος, με λάθη προφανώς, αφού έχασε, ή αδυναμίες εγγενείς, αφού και πάλι έχασε, λέω.
Γελάνε τα όρνια και τρώνε μπριός.

6) Παρά ταύτα, στα διεθνή χρηματιστήρια γίνεται της Πόπης και το μαγαζί τα φέρνει δύσκολα βόλτα. Τα μισά να ισχύουν σχετικά με την κινέζικη φούσκα, το ένα τρίτο να ισχύει σχετικά με την πίπα που τρώει το ευρώ-πουλο έναντι του δολαρίου, το ένα χιλιοστό να ισχύει από τα φημολογούμενα περί αναδιάρθρωσης οικονομικών σχέσεων μεταξύ Ε.Ε, Ελβετίας και Ηνωμένου Βασιλείου, ίσως η Συνθήκη που έφερε ο Πρόεδρος να μην κατορθώσει να εφαρμοστεί, ώστε να ευοδώσει τα μάλα για τα γερμανόπουλα.
Συνθηκη των Βερσαλλιών την είπανε, καλός μου φαίνεται ο παραλληλισμός.

7) Τη μεγάλη πίπα ποιος θα τη φάει; Έχεις ένα Πρόεδρο που θέλει να ξεσπάσει κάπου τα νεύρα του, μια κυβέρνηση, η οποία μπορεί να τα κάνει πατούρα όλα, εάν αξιοποιήσει της φυλακής τα σίδερα (αδειάζεις τις φυλακές, για να γεμίσεις τις φυλακές), και έχουμε και το εύχαρες, πλην όμως πολύ θλιμμένο και συνοφρυωμένο 38%, οι οποίοι δια στόματος Μεϊμαράκη απαίτησαν - σαν πιο μάγκες και πιο αρχιδάτοι από τον Πρόεδρο να "φέρει όποια συμφωνία να 'ναι, αρκεί να μη φύγουμε από το ευρώ".
Από το ευρώ δε φύγαμε, βεβαίως βεβαίως, το κάπιταλ τελεία τζι αρ σκούζει και γουστάρει, αλλά .... τη μεγάλη πίπα ποιος θα τη φάει;
Το 10%; Δεν έχεις να του πάρεις τίποτε.
Το 52%; Τελειωμένο είναι, κι ας έχει κρύψει στο σεντούκι (πού να του κόψεις το κεφάλι, φράγκο δε βγάζει από κει μέσα, σαν τις βάβες που κρατούσαν τα κατοχικά 500μύρια δραχμών, μπας και εισπράξουν.
Εκείνο το 38% έχει κάτι φραγκάκια στην (αλλοδαπή) μπάντα και γελάει. Αλλά ο Πρόεδρος έχει νεύρα...

8) Θυμάμαι τον πρώτο μου καθηγητή στο Γυμνάσιο στα Αρχαία. Χρυσό παιδί και ήπιος. Έπεσε πάνω στο Α1 της εποχής, αποβράσματα-to-be, γόνους καλών οικογενειών της παραδοσιακής δεξιάς του Γάλλη και του Αβέγωφ. Τον κάνανε τομάρι μέσα σε μήνες. 7 μήνες, για την ακρίβεια.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο Πρόεδρος είχε καλές και συναινετικές προθέσεις, τόσοι ΠΑΣΟΚοι και ΔΗΜΑΡίτες βρήκαν σκέπη κάτω από τη μεγάλη ομπέλλα του ΣΥΡΙΖΑ, εξάλλου.
Ήρθε ο Εθνικός κορμός κι έδεσε, ένα πράμα. Τώρα νομίζω ότι ο Πρόεδρος έχει νεύρα. Ίδωμεν.

9) Τέλος των πάντων, πολύς κόσμος, ας μην μπω σε ποσοστιαίες προβλέψεις, αλλά εκεί, γύρω στο 50%, θέλει να δει κόσμο στη μπουζού. Θα φάει που θα φάει την πίπα, γιατί να μην το διασκεδάσει κιόλας;
Τι θα κάνει ο νευριασμένος Πρόεδρος;

10) Το τρίτο Μνημόνιο πρέπει να περάσει από τη Βουλή. Όσοι μάγκες προσέλθετε.

* του Θάνου Αθανασιάδη