ΠΕΡΙ ΦΟΡΟΥ ΣΚΙΑΣ

19:38 19/11/2015 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Στις μέρες μας οι έννοιες φόρος, φορολογία, φοροδοτική ικανότητα, έχουν τελείως παρερμηνευτεί, έχουν τελείως παρεξηγηθεί.Κάποιοι αγράμματοι «σοφοί» που στελεχώνουν τα οικονομικά υπουργεία, από υπουργούς μέχρι και οι τελευταίοι «στελεχάρες» τους, μάλλον έχουν έλθει από άλλο πλανήτη και πιστεύουν ότι βάζοντας διαρκώς και άκριτα φόρους σε πολίτες, εταιρίες και οργανισμούς, θα γεμίσουν τα ταμεία του κράτους και πιθανόν τις τσέπες τους σαν αποτελεσματικοί υπεργολάβοι.Αν υπήρχε ορθολογισμός στην επιβολή των φόρων, σίγουρα η κατάσταση της οικονομίας θα ήταν

περισσότερο βελτιωμένη. Αλλά που να βρεθεί ο λογισμός, πολύ δε περισσότερο ο ορθός λογισμός.Δεν έχουν καταλάβει όλοι αυτοί οι γραβατωμένοι αστοιχείωτοι, ότι η φορολογία αποδίδει όταν φορολογείται το ΕΙΣΟΔΗΜΑ, όπως δικαίως πρέπει να φορολογείται. Όταν το κράτος προβαίνει σε έργα και παροχές προς τους....... πολίτες, δικαιούται να ζητά φόρους.
Εδώ όμως έχουμε φτάσει στη απόλυτη παράνοια. Η φορολογία επιβάλλεται όχι μόνο στο εισόδημα, αλλά και στο μη εισόδημα και στην περιουσία, η οποία περιουσία όταν αποκτήθηκε φορολογήθηκε και εκεί έληξε η υποχρέωση. Ένα αυτό. Δεύτερο, το κράτος που εισπράττει τους φόρους, όχι μόνο δεν κάνει τις πρέπουσες παροχές που υποχρεούται από το Σύνταγμα προς τους πολίτες, αλλά τις εκφυλίζει ή μάλλον τις ξεφτιλίζει στερώντας από αυτούς τα βασικά στοιχεία παροχής μέσων για την υγεία του, νοσοκομεία, γιατρούς, φάρμακα, καθώς και από την παιδεία στερεί σχολεία και διδακτικό προσωπικό, για να μη μιλήσουμε για υπερχρεωμένα και ουδέποτε τελειωμένα έργα υποδομών.Είναι φυσικό λοιπόν όταν έχεις απαίτηση να εισπράττεις φόρους από μη πραγματοποιημένο εισόδημα, να μη μπορείς να το εισπράξεις.Αυτή είναι θεωρία γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων, που δεν ξέρω αν διδάσκεται στα διάσημα πανεπιστήμια του κόσμου, όπως το LSE, το ΗΑRVΑRD, το ΥΑLΕ κ.α.Ακόμα και επί τουρκοκρατίας η φορολογία που επιβαλλόταν ήταν ο φόρος της «δεκάτης», που ήταν τακτικός φόρος για την αγροτική παραγωγή, τον οποίο επέβαλαν οι Οθωμανοί κατακτητές στους Χριστιανούς υπόδουλους, κυρίως τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας σε πρώην βυζαντινά εδάφη. Ο φόρος της δεκάτης διατηρήθηκε μέχρι το 1880.Ευτυχώς που τότε δεν υπήρχαν οι σημερινές οικονομικές θεωρίες, διαφορετικά «ζήτω που καήκανε» οι πρόγονοί μας.Ακόμα και επί Καποδίστρια η φορολογική πολιτική του Κυβερνήτη όπως περιγράφεται στις διατάξεις του Γ Ψηφίσματος της Δ' Εθνοσυνέλευσης, με τη δεκάτη ως φόρο ο Καποδίστριας θέλησε να την εισπράξει σε χρήμα και όχι σε προϊόντα. Το θετικό σε αυτό ήταν πως το Κράτος δεν επιβαρυνόταν από έξοδα είσπραξης του φόρου, όμως οι καλλιεργητές θα γίνονταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους τοκογλύφους και την κερδοσκοπική μανία των αγοραστών αγροτικών προϊόντων. Επειδή αυτή η διάταξη της πληρωμής της δεκάτης σε χρήμα προκάλεσε γενική αγανάκτηση ο Καποδίστριας αναγκάσθηκε να την καταργήσει.Οι σημερινές Κυβερνήσεις δεν καταλαβαίνουν από αδυναμία και δικαιολογημένη αγανάκτηση πολιτών. Και αυτό επειδή δεν κυβερνούν, απλά διεκπεραιώνουν αλλότριες εντολές. Για την επίκληση δε των στελεχάρων των οικονομικών μας υπουργείων περί αναδιανομής του εισοδήματος, την απάντηση την δίνει Ο Γουόλτερ Ουίλιαμς, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Μέισον, ο οποίος δήλωσε ότι «τα κυβερνητικά προγράμματα αναδιανομής του εισοδήματος παράγουν το ίδιο αποτέλεσμα όπως η κλοπή. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι που κάνει ένας κλέφτης: αναδιανέμει το εισόδημα. Η διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και κλοπής είναι κυρίως θέμα νομιμότητας».Είναι επόμενο λοιπόν τα έσοδα που επιδιώκει το κράτος από την υπέρμετρη, άδικη και εξοντωτική φορολογία να την καταγράφει στους προϋπολογισμούς του μόνο σαν «αναμενόμενα» έσοδα που ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν. Η δε εξοντωτική φορολόγηση των επιχειρήσεων λειτουργεί σαν μοχλός εξωπέταξης τους σε άλλες χώρες με φιλικότερο φορολογικό περιβάλλον, αφού πλέον η λέξη «ανάπτυξη» στη χώρα μας αποτελεί το πιο σύντομο και μάλιστα μονολεκτικό ανέκδοτο που εκφράζεται μάλιστα από επίσημα κυβερνητικά χείλη.Τελικά, η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα είναι ότι όλα αυτά γίνονται εκούσια και καθοδηγούμενα από τους κυβερνώντες και στόχο έχουν να τη διαλύσουν για να την παραδώσουν αμαχητί στα διεθνή τοκογλυφικά όρνια που πετούν πάνω από τον ουρανό της και οργανώνουν την κάθετη εφόρμηση για να κατασπαράξουν τα κουφάρια μας.