Περί οδών και… διοδίων


Του Θανάση Νικολαΐδη

ΑΠ’ τον αραμπά στο κάρο κι ύστερα στο αυτοκίνητο. Μας ήρθε βαριά η πρόοδος, και το αυτοκίνητο «υπό διωγμόν» στην Ελλάδα. Με τέλη, καύσιμα και διόδια, με τη γραφειοκρατία επιβραδυντική και δραχμοβόρα για έναν εκτελωνισμό και τον φορτηγατζή με «λαδωτήρι» στο χέρι να παίρνει σειρά για τα «χαρτιά». Με τη λακκούβα θανάσιμο εχθρό του να χάσκει σε αδιάφορα μάτια πολιτικών, τοπικών και… ευρυζωνικών, που «παίζουν» μόνο όταν τα ρουθούνια
τους οσμιστούν ψήφο. Είχαν, βλέπεις, τον εφιάλτη της επανεκλογής-έχουν τις προτεραιότητές τους. Είχαν την αγωνία τους-νιώθουν την ηδονή της εξουσίας. Ο (νέος) δήμαρχος ασχολείται με την… περιστρεφόμενη καρέκλα του και με την «ιδιαιτέρα» να καταγράφει τους γλειψιματίες που προσέτρεξαν για τα… σέβη τους ξεροσταλιάζοντας έξω απ’ το γραφείο του. Ο περιφερειάρχης αναπαύεται (στις δάφνες του), μετά τον εξουθενωτικό προεκλογικό του «αγώνα» που του (απ)έφερε τη νίκη. Για τον υπουργό είναι τρίτης τάξης ζήτημα οι φονικοί μας δρόμοι.
Keywords
Τυχαία Θέματα