Πετούν ο ένας στον άλλο τη βόμβα της χρεοκοπίας

17:01 25/10/2011 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Τσίτα τα γκάζια για τη «λύση» του δράματος της Ελλάδας; Αν πιστέψουμε τις πληροφορίες που διοχετεύονταν χθες από τις Βρυξέλλες και τις δηλώσεις (π.χ. Κομισιόν) ότι η συμφωνία με τις τράπεζες για το ελληνικό «κούρεμα» είναι πολύ κοντά, τότε από αύριο τη νύχτα θα μπούμε σε μια νέα σκοτεινή και περίπλοκη εποχή. Ήδη εν τω μεταξύ ξανανοίγει

(ορθότερα: συντηρείται) και το δίλημμα «συναίνεση της Ν.Δ. ή εκλογές», με τον Βενιζέλο να ξαναζητάει έγκριση της ελεγχόμενης χρεοκοπίας από 180 βουλευτές.

Ενώ λοιπόν η διαπραγμάτευση μεταξύ των ενδιαφερομένων συνεχίζεται, με την ελληνική κυβέρνηση πλήρως ενήμερη μεν, αλλά διαπραγματευτικά παραδομένη, διέρρευσε χθες ότι τα πράγματα πάνε προς απομείωση κατά 50% της αξίας όλων των ομολόγων που βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών και λήγουν έως το 2035 – και όχι μόνο έως το 2020.
Ο υπολογισμός μάλιστα που κυκλοφορούσε έκανε λόγο για μια ονομαστική μείωση της αξίας των ομολόγων γύρω στα 100 δισ. ευρώ, τα οποία θα μπορούσαν να είναι και περισσότερα αν υποθέσουμε ότι θα αυξανόταν το ποσοστό του «κουρέματος» (π.χ. στο 60%). Όχι πως έχει νόημα να λαμβάνουμε σοβαρά υπ’ όψιν τα όποια σενάρια αρέσουν π.χ. στον... Βενιζέλο, αλλά δεν είναι κακή ιδέα να βλέπουμε και τι σημαίνουν.

Πόση μείωση;

Φυσικά αυτό δεν είναι το τελικό «όφελος», αν υπολογίσουμε ότι θα απαιτηθούν πολύ σημαντικά κεφάλαια για την επαναχρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, τα οποία θα προέλθουν από νέο δανεισμό. Επειδή όμως τέτοια σενάρια έχουν προϋπολογιστεί και εξεταστεί την τελευταία περίοδο, ας δούμε τι γίνεται σε περίπτωση μιας κατ’ αρχήν μείωσης της αξίας των ομολόγων κατά 100 δισ. ευρώ, όπως έχει καταγραφεί συνοπτικά σε ανάλυση της έγκυρης ιστοσελίδας Euro2day πριν από τρεις εβδομάδες:

«Κούρεμα της τάξεως του 50% θα μείωνε κατ' αρχάς το ελληνικό χρέος κατά 102,5 δισ. ευρώ, ή κατά 75 δισ. ευρώ αν εφαρμοζόταν μόνο στα ομόλογα που λήγουν έως τον Ιούλιο του 2020.

Η πραγματική εξοικονόμηση θα ήταν, όμως, μικρότερη γιατί η Ελλάδα θα χρειαζόταν 25 - 30 δισ. ευρώ για την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, περίπου 14 δισ. ευρώ για τα ταμεία και άλλα 2 δισ. για τις ασφαλιστικές. Σύνολο 46 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα 6,7 δισ. ευρώ κρατικά ομόλογα που κατέχει η Τράπεζα της Ελλάδος, μια και εξαιρείται, όπως και οι υπόλοιπες κεντρικές τράπεζες, από το PSI.

Με δεδομένο ότι τα συνολικά ίδια κεφάλαια των τραπεζών ανέρχονται σήμερα στα 30 δισ. ευρώ, κρίνεται απίθανο να βρεθούν ιδιώτες για να καλύψουν την αναγκαία επανακεφαλαιοποίηση. Επομένως το Δημόσιο θα πρέπει να δανειστεί για να επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες και αυτό θα προσμετρηθεί αυτόματα στο χρέος.

Το ίδιο θα πρέπει να κάνει για ταμεία, που με τους υφιστάμενους όρους του PSI απλώς μετακυλίουν στο άρτιο τα ομόλογά τους, χωρίς να υφίστανται κούρεμα, όπως και για τις ασφαλιστικές».

Όμως ο λογαριασμός δεν κλείνει εδώ, αφού πολλοί είχαν σπεύσει να προϋπολογίσουν τις συνέπειες ενός μεγάλου