«Ρε πατριώτη, τι θες επιτέλους»;

21:32 25/2/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Η καταστροφή που υφίσταται η εγκλωβισμένη στον φαύλο κύκλοτης ευρωχρεοκοπίας Ελλάδα έχει πολλέςδιαστάσεις. Η πλέον αποκρουστική – κατά την άποψη μου φυσικά – είναι η ηθική.Μόνον που αυτή έχει βαθιές ρίζες στον τρέχοντα πολιτισμό και την πολιτική πουκυριαρχούν στη χώρα μας και δεν αποτελεί ακριβώς το αποτέλεσμα της οικονομικήςκαι κοινωνικής κρίσης. Είναι ένας βασικός παράγοντας που λειτουργώντας στοπλαίσιο της πολιτικής δομής της........ μεταπολίτευσης, συμβάλει στην ενίσχυση της σημερινήςλαϊκής αφασίας, που εκδηλώνεται ως αγανάκτηση, απελπισία, αναθεματισμός καιγενικότερα με δυσπιστία και χυδαιολογία των περισσοτέρων εναντίον όλων όσωνδοκιμάζουν να προτείνουν ένα διαφορετικό σχέδιο διακυβέρνησης και ανάπτυξης απόαυτό που ορίζουν τα μνημόνια με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Το τραγικότερο είναι ότιακόμη και ένα μέρος από αυτούς που «στοχάζονται» «αντιμνημονιακά» θέτει τοζήτημα σε ιδεαλιστική βάση ερωτοτροπώντας με τον παραδοσιακό πολιτισμικόεθνικισμό και όχι σε δημοκρατική βάση.

Ο πατριώτης αναθεματίζει την κακή μοίρα του, το διεφθαρμένοαργυρώνητο πολιτικό προσωπικό, την Μέρκελ, την αριστερά, την διανόηση, τηνπολιτική, την «υπερβολική δημοκρατία» των τελευταίων δεκαετιών και μερικούςακόμη κοινωνικούς και εθνικούς δαίμονες, αλλά δεν θέλει να καταλάβει την σαπίλατων σχέσεων που ορίζουν τον ίδιο και να μάθει να μαθαίνει και όχι νασυμμορφώνεται σε δογματικές κανονιστικές φόρμες (ιδεολογικές δομές), οι οποίεςεκφράζονται είτε αριθμητικά (γλώσσα Παπαδήμου, για παράδειγμα) ή δοξαστικά (: ηαφήγηση της ευρωλάγνας κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς, καθώς και οεθνικιστικός ή λενινιστικός λόγος). «Μαθαίνω να μαθαίνω» σημαίνει, κατανοώ την ανάγκη εκλογίκευσηςτης διαδικασίας μεταβολής των σχέσεων εξουσίας προς το αυταρχικότερο καιεπιθυμώ να συνδράμω στην ανάπτυξη μιας στρατηγικής κοινωνικής αλλαγής που θαενισχύει την πολιτική συμμετοχή και αυτοκυβέρνηση στον άξονα ισότητα-ελευθερία.
Αυτά τα δύο όταν κλονίζονται ή στο βαθμό που διαταράσσεταισοβαρά η ισορροπία τους από εσωτερικούς (αντιδημοκρατικές και νεοφιλελεύθερεςπρακτικές ή ολοκληρωτική δομή) ή εξωτερικούς παράγοντες (πχ. κρίση δανεισμού,πόλεμος, κατάκτηση, νεοαποικιακή δομή), επηρεάζουν το επίπεδο ευημερίας τηςκοινωνίας, προκαλούν ασύντακτη αντιλαϊκή αναδιανομή και θίγουν το μοντέλοκοινωνικής οργάνωσης, ακόμη και σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσε να προκληθείχάος με δραματικές οικονομικές ή/και πολιτικές συνέπειες.
Για να μην συμβούν όλα αυτά σήμερα στην Ελλάδα κάμποσοιάνθρωποι από την ευρύτερη αριστερά προτείναμε μια διαφορετική στρατηγικήαντίληψη της «μάθησης» και της πρακτικής που την συνοδεύει, η οποία αποσκοπούσεστην δημιουργία μιας μεταβατικής κυβέρνησης πλήρους θητείας, ώστε αυτή να βάλειτα θεμέλια μιας εναλλακτικής ηγεμονίας στη χώρα, μέσω ενός προγράμματοςδημοκρατικής και παραγωγικής ανασυγκρότησης με (φιλολαϊκή) αναδιανομή, ενώέδειχνε την ανάγκη να προχωρήσουμε σε ένα διαφορετικό (παραγωγικό) μονοπάτι απόετούτο το «σκοτεινό» (καταναλωτικό-δημοσιονομικό) πο