Σχολιανά 129 Μια παράξενη εποχή…

11:43 10/5/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Η Ιστορία είναι πλούσια σε διδάγματα. Χωρίς να χρειαστεί να πάμε πολλούς αιώνες πίσω, ή χιλιετίες, αν στεκόμασταν μονάχα στα τελευταία 100 χρόνια, θα διαπιστώναμε πόσο επίμονα η ιστορική νομοτέλεια υποχρεώνει το ανθρώπινο είδος να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά διάφορα «σενάρια επιβίωσης, προόδου και ανάπτυξης», έως ότου αποδειχτεί ότι τα αφομοίωσε ικανοποιητικά, και επομένως μπορεί να πάει στο «επόμενο μάθημα», να προχωρήσει ένα....... βήμα παραπέρα. Συνεπώς, ο τίτλος του άρθρου

αυτού θα ήταν «ιστορικά» ακριβέστερος αν διατυπώνονταν ως : Μια ακόμα παράξενη εποχή…
Έχουμε την αίσθηση ότι οι «τρέχουσες» ιδεολογίες, αυτές του «σοσιαλισμού», με τις πολλές του αποχρώσεις, του «κομμουνισμού» -πού άραγε τον είδαμε;- και του γενικότροπα θεωρούμενου «Δυτικού Συστήματος» -ας το πούμε : του «φιλελευθερισμού»-, έχουν ήδη δοκιμαστεί και η ετυμηγορία της Ιστορίας δεν μπορεί να είναι παρά το ότι «τελικά» το όλο ζήτημα «κατάληξε» στο ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα το ένα και κυρίαρχο σύστημα που επικράτησε παγκόσμια : του καπιταλισμού. Βεβαίως, τούτες τις βεβαιότητες ως προς την «τελική κατάληξη» του κοινωνικού και πολιτικού γίγνεσθαι, μιλώντας μάλλον σε όρους διεθνούς εμπειρίας, τις έχουμε δει με ρυθμούς επαναλαμβανόμενους ανά 20 ή 30 χρόνια, για να καταλήγουν εκ νέου σε νέες αβεβαιότητες, και νέες «εκκινήσεις». Σήμερα, ζούμε μια νέα περίοδο αμφισβήτησης πολλών καθιερωμένων αντιλήψεων. Τα ερωτήματα που απασχολούν τον πολίτη υπερβαίνουν τα τεχνητά ιδεολογικά «χαρακώματα» και τις απατηλές «βεβαιότητες» των ιδεολογισμών εκείνων που θέλουν την αλήθεια να μονοπωλείται από όσους κατοικούν εντεύθεν των Άλπεων, εκείθεν δε το ψεύδος. Σήμερα, βιώνουμε μια περίοδο όπου δεν διαπλάθεται η αυριανή παγκόσμια ιδεολογικο-πολιτική εξίσωση όλων των αντιλήψεων, διότι τέτοια εξίσωση δεν μπορεί να υπάρξει. Αντίθετα, διαπλάθονται και διαμορφώνονται -επί μηδενικής βάσεως- οι αυριανές νέες ιδεολογίες και πολιτικές που θα κληθούν να τις εφαρμόσουν -για να τις επιβεβαιώσουν ή τις ξαναδιαψεύσουν. Απαλλαγμένοι από τις ιδεολογικοπολιτικές αντιθέσεις του χτες, και πολύ περισσότερο από εκείνες που ήταν επίπλαστες, -και δεν ήταν καθόλου λίγες-, σήμερα, οι άνθρωποι της καθημερινότητας, μα και πολιτικοί που πρεσβεύουν διαφορετικές ιστορικές ιδεολογίες, μπορούν να μιλάνε για το πώς θα μπορούσε να ήταν τα πράγματα καλύτερα αύριο, ποιοι θα έπρεπε να ήταν οι στόχοι και οι προτεραιότητές τους, ποιες οι στρατηγικές και οι πολιτικές για να φτάσουν εκεί. Συχνά οι ιστορικές ιδεολογικο-πολιτικές αγκυλώσεις είναι εμφανείς στις διάφορες προσεγγίσεις, μα όσο ο καιρός περνά, όχι μονάχα ανακαλύπτονται νέοι κοινοί τόποι, μα επίσης, καθοριστικό ρόλο παίζουν και θα παίξουν αύριο πιο πολύ οι νέοι άνθρωποι, που γι΄ αυτούς, οι δεκαετίες του ’80, του ’70 και πολύ περισσότερο το ’60 φαντάζουν χρονολογίες απόμακρες. Η μηδενική βάση για την οποία έκανα λόγο παραπάνω είναι ένα καθοριστικό στοιχείο και παντού ορατό. Είναι καθοριστικό διότι δ