Στη Xώρα των Eλλειμμάτων

Του Πρόδρομου Θεοδουλίδη
Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο από την υπογραφή της επαχθούς δανειακής μας σύμβασης με την Τρόικα είμαστε παρατηρητές ελλειμμάτων κατά συρροή. Ελλείμματα που ζήσαμε, βιώνουμε και προφητικά θα μαρτυρήσουμε στο εγγύς μέλλον. Τα εν λόγω, δεν περιορίζονται μόνο σε λογιστικά πρότυπα και ποσοτικές αναλύσεις αλλά άπτονται και ζητημάτων ηθικής φιλολογίας.
Πολιτικές αναντιστοιχίες ανάμεσα σε προεκλογικές εξαγγελίες και κοινωνικές
προσδοκίες και ένα ξοφλημένο Κοινωνικό Συμβόλαιο, κατά το πρότυπο της απαξιωμένης υπόστασης των κρατικών μας ομολόγων. Γιατί, τι άλλο προορίζεται να εξυπηρετεί η αντιπροσωπευτική δημοκρατία πέραν της θωράκισης των συμφερόντων των πολιτών της;.
Κάποιοι θα μας πούνε, εδώ το καράβι θαλασσοδέρνετε και εσείς κοιτάτε το σκισμένο πανί;. Πιθανότατα μια λογική εξήγηση της σημερινής κατάστασης των ελλειμμάτων που μας μαστίζουν κοινωνικά και πολιτισμικά, να υφίσταται στην αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να πατήσει σταθερά στη μία βάρκα και να διαπραγματευτεί αναλόγως. Διότι εδώ έχουμε δύο, ως Έλληνες και Ευρωπαίοι. Η μία υπερασπίζεται την εθνική μας............ προοπτική και προσβλέπει στην λαϊκή ενότητα του τόπου μας και η άλλη μας καθορίζει ως ευρωπαϊκή οντότητα και συνδιαμορφωτή του ευρύτερου κοινοτικού γίγνεσθαι.
Είναι όμως έτσι ή δεν είναι. Την απάντηση δίνουν οι πολίτες που ρητά και απερίφραστα δηλώνουν ότι, η ελληνική κυβέρνηση τελεί υπό πανικό και πράττει βάσει έξωθεν εντολών, διαγγελμάτων και δημοσιογραφικών διαρροών. Γεγονός που συνεπάγεται έλλειμμα ικανότητας αντιμετώπισης της κρίσιμης κατάστασης.  Ωστόσο, για να μην μας διακατέχει ένα άκρατος αρνητισμός περί της εθνικής προσπάθειας και εν προκειμένω να μην κατηγορηθούμε ως υπονομευτές, οφείλουμε να διατυπώσουμε μια πραγματικότητα. Η χώρα μας, διαρκώς τρέχει να προλάβει τον ευρωπαϊκό δρόμο και να εναρμονιστεί με τη τροχιά της, όχι μόνο σε όρους οικονομίας αλλά και κοινωνίας, ενώ το 80% σχεδόν του συνολικού ελληνικού κυβερνητικού έργου εκπορεύεται από αποφάσεις, οδηγίες και νομοθετήματα των εταίρων μας.
Ο κ. Παπανδρέου το τελευταίο διάστημα έχει επιδοθεί στο κυνήγι της πολυπόθητης συναίνεσης, στο οποίο όμως κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένος να συμμετάσχει. Και για ποιο λόγο να το κάνει, όταν επρόκειτο να χρεωθεί μερίδιο στην ευθύνη μιας ορατής και αναμενόμενης πτώχευσης;. Ακόμη και ο κ. Καρατζαφέρης που συνυπόγραψε τη δήλωση της εθνικής μας υποτέλειας ζητά εκλογές, ενώ πιο πριν διακήρυττε υπέρ της κυβερνητικής προπαγάνδας περί μονόδρομων και αδιέξοδων. Χωρίς να απαιτείται να κάνουμε λόγο στην ανεύθυνη στάση των υπόλοιπων κομμάτων της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, τα ψέματα λαμβάνουν καταιγιστικές διαστάσεις και ο καθείς προσπαθεί να σπείρει τη δική του εκδοχή. Γεγονός που μας δικαιολογεί απόλυτα να μιλούμε για έλλειμμα αξιοπιστίας και πατριωτικής συνείδησης.
Το άρθρο του Γ. Πρετεντέρη στο χθεσινό ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ τιτλοφορείται με το αφοπλιστικό «Πολιτικό Σοκ» σε μια προσπάθεια ερμηνείας του θηριώδους ποσοστού του 82,3
Keywords
Τυχαία Θέματα