Στο μυαλό του Σόιμπλε, της Αλεπούς της Ευρωπαϊκής Ερήμου…

20:33 24/11/2012 - Πηγή: Kafeneio-gr

Γράφει ο Δημήτρης Τρικεριώτης Ακόμα κι αν στο eurogroup εγκριθεί η δόση, αυτή η έγκριση δεν έχει πλέον πρακτική σημασία. Έτσι ή αλλιώς αυτό το τεράστιο χρέος, που διαρκώς αυξάνεται παρ’ όλες τις λογιστικές αλχημείες, η χώρα μας δεν μπορεί να το σηκώσει. Ούτε διαχειριστικά, ούτε προοπτικά. Επομένως η απουσία οριστικής λύσης αναγκαστικά θα παρατείνεται και η κοινωνική ένταση θα συνεχίσει να ......κλιμακώνεται ολοένα και πιο απρόοπτη και βίαιη. Αν όμως αυτή την απουσία της δυνατότητας για συνολική λύση

την βλέπουμε με συμβατικό τρόπο, δηλαδή σαν αιτία όλων μας των δεινών, τότε μάλλον δεν καταλαβαίνουμε τους όρους του παιγνιδιού…
Αν αντίθετα την δούμε σαν μια μη αντιστρεπτή κατάσταση στην οποία οι κινήσεις δεν μπορούν πλέον να γίνονται βάσει οργανωμένου σχεδίου για κανέναν μικρό ή μεγάλο παίκτη, ίσως τελικά πλησιάζουμε περισσότερο την αλήθεια. Αν δηλαδή θεωρήσουμε ότι η σκοπιμότητα των κινήσεων δεν γίνεται πια για κάτι το πραγματικά καλύτερο, αλλά μόνο για να αποτραπεί κάτι το ακόμη χειρότερο – όπως βέβαια ο καθένας το εννοεί, σύμφωνα με το προσωπικό, πολιτικό ή εθνικό του συμφέρον. Και πρώτιστα «η μάνα» του παιγνιδιού, ο Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε.
Στο μυαλό του Σόιμπλετο πολιτικό μας σύστημα είναι αναξιόπιστο για να διαχειριστεί την όποια οικονομική παροχή, εκτός από εκείνην που θα κατευθυνόταν αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των δανείων και μάλιστα μέσω κάποιου ειδικού λογαριασμού. Η πρώτη σκέψη του είναι ότι αν δεν υπάρξει αξιόπιστη επιτήρηση, τα χρήματα που προορίζονται για τις τράπεζες θα εμπλακούν στα γρανάζια του τραπεζο-μιντιακού και πελατειακού συστήματος σε όλην την επικράτεια και άρα δεν έχουν νόημα για την πραγματική οικονομία.
Στο μυαλό του Σόιμπλεη Ελλάδα δεν πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη. Η Γερμανία κερδίζει αρκετά παρά το κλίμα αβεβαιότητας για τη δυνατότητα παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Παρά το γεγονός ότι στη χώρα επικρατεί ήδη εσωτερική στάση πληρωμών και τα κρατικά έσοδα καταρρέουν. Και εντέλει η πολιτική ένταση δεν είναι ανεπιθύμητη στο βαθμό που βοηθά στην εναλλαγή εκτονωτικών, αλλά και αναλώσιμων πολιτικών φρουρών στη χώρα. Η δεύτερη λοιπόν σκέψη του είναι ότι ακόμα και αν οι Έλληνες αρχίσουν να τρώγονται μεταξύ τους σε πιο έντονο βαθμό από εκείνον με τον οποίο σήμερα αυτοκτονούν, ακόμη και αν οξυνθεί περισσότερο το μεταναστευτικό πρόβλημα και πάλι η χώρα δεν θα πρέπει να αφεθεί να βγεί από το ευρώ.
Αλλά στο μυαλό του Σόιμπλεμια αναγκαστική αποχώρηση της Ελλάδας – όπως από μη καταβολή της δόσης ούτε για τις δανειακές υποχρεώσεις – δεν θα ήταν επιζήμια μόνο για αυτόν τον λόγο. Βασικά η Ελλάδα προορίζεται να γίνει μοντέλο ενός νέου τύπου οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης. Ούτε αμιγώς τύπου αμερικανικού ονείρου με πρωταρχικό ρόλο στην ατομική επιχειρηματικότητα, ούτε ευρωπαϊκού με πρωταρχικό ρόλο στην πελατειακή συλλογικότητα, αλλά ούτε και κινεζικού, από το οποίο αφαιρούνται σχεδόν ολοκληρωτικά τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα. Η τρίτη σκέψη του είναι ότι αν η Ελλάδα αφηνόταν σε ένα δικό της πολιτικό και κ